DGP: Przepis o kosztach przy aporcie jest ułomny

Firma, która dostała w aporcie wierzytelności, a następnie otrzymuje ich spłatę, nie może uznać za podatkowy koszt kwoty należności wynikającej z ksiąg podatkowych wnoszącego aport na dzień jego dokonania – orzekł NSA.

Chodziło o spółkę A należącą do grupy kapitałowej, w której doszło do restrukturyzacji. Najpierw w spółce B została wydzielona zorganizowana część przedsiębiorstwa (dział handlu hurtowego), która następnie została wniesiona przez B do spółki A. W efekcie A objęła m.in. środki trwałe, umowy, a także wierzytelności za dostawy zrealizowane jeszcze przed B, których spłatę otrzymuje teraz od odbiorców.