Gdy wójt traci zaufanie do sekretarza

Utrata zaufania może być przyczyną rozwiązania stosunku pracy. Ważne są jednak przyczyny, które ją spowodowały. Utrata zaufania musi mieć bowiem oparcie w przesłankach natury obiektywnej i racjonalnej. Nie może wynikać z samowoli czy z subiektywnych uprzedzeń pracodawcy.

Utrata zaufania do pracownika uzasadnia wypowiedzenie umowy o pracę. Warunkiem jest, aby w konkretnych okolicznościach nie można było wymagać od pracodawcy, by nadal darzył pracownika zaufaniem.

Aby uzasadniać wypowiedzenie stosunku pracy, nadużycie zaufania musi wiązać się z takim zachowaniem pracownika, które może być obiektywnie ocenione jako naganne - choćby nawet nie można było pracownikowi przypisać subiektywnego zawinienia. Z kolei obiektywna naganność zachowania pracownika jako podstawa utraty zaufania do niego ze strony pracodawcy musi być oceniana w kontekście wszelkich okoliczności faktycznych.

Specyficzna relacja wójta z sekretarzem

Nie budzi wątpliwości, że zaufanie pracodawcy ma istotne znaczenie w przypadku pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowniczych. Na gruncie samorządowego prawa pracy zaufanie pomiędzy pracodawcą a pracownikiem ma szczególne znaczenie dla prawidłowych relacji pomiędzy wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) a sekretarzem gminy. Jak wynika bowiem z treści art. 5 ust. 3 ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (dalej: u.p.s.), sekretarz podlega bezpośrednio kierownikowi urzędu, którym - w przypadku urzędu gminy - jest wójt, burmistrz, prezydent miasta (dalej: wójt). Natomiast ustęp 4 cytowanego artykułu wskazuje, że wójt może powierzyć sekretarzowi wykonywanie w jego imieniu zadań - w szczególności z zakresu zapewnienia właściwej organizacji pracy urzędu oraz realizowania polityki zarządzania zasobami ludzkimi.