Stosowanie limitów składkowo-podatkowych w 2023 r. przy naliczaniu wynagrodzeń

Przekroczenie rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz podstawy opodatkowania ma znaczący wpływ na prawidłowe obliczanie wynagrodzeń pracowników czy zleceniobiorców. Dlatego płatnicy składek mają obowiązek stosowania limitów składkowych i podatkowych zgodnie z obowiązującymi przepisami. Ich przekroczenie powoduje bowiem określone konsekwencje m.in. w zakresie obliczania podstawy wymiaru zasiłków czy dokonywania potrąceń z wynagrodzenia za pracę. W tym przypadku także pracownicy i zleceniobiorcy mają obowiązek przekazania stosownych informacji swojemu pracodawcy/zleceniodawcy. Brak wiedzy o przekroczeniu wskazanych podstaw wymiaru może powodować dla płatników obowiązek dokonania korekty rozliczeń z tego tytułu.

Przy ustalaniu, czy doszło do przekroczenia I progu podatkowego i rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, należy zsumować wszystkie wypłaty podlegające odpowiednio opodatkowaniu i oskładkowaniu uzyskane (wypłacone lub postawione do dyspozycji) przez osobę ubezpieczoną (podatnika) w danym roku kalendarzowym. Nie ma przy tym znaczenia, za jaki okres świadczenia te przysługiwały.

Przekroczenie rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (zarówno obowiązkowe, jak i dobrowolne) jest ograniczona w roku do kwoty 30-krotności prognozowanego na dany rok przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej (art. 19 ust. 1 ustawy systemowej w zw. z art. 24 ustawy budżetowej na 2023 r.). W 2023 r. kwota rocznego ograniczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz Fundusz Emerytur Pomostowych (FEP) wynosi 208 050 zł (30 x 6935 zł). Oznacza to, że po przekroczeniu wskazanej podstawy składek (którą ustala się na bieżąco i narastająco) należy zaprzestać poboru składek na powyższe ubezpieczenia do końca danego roku kalendarzowego. Zasada ta dotyczy również osób przebywających na urlopach macierzyńskich i wychowawczych. Ponadto w przypadku gdy pracownik wykonujący pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, za którego jest należna składka na FEP, osiągnie roczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, ustaje obowiązek opłacania za niego w danym roku składki na ten fundusz.

Płatnik ma jednak nadal obowiązek naliczać i odprowadzać w tym roku składki na pozostałe ubezpieczenia, tj. chorobowe (zarówno obowiązkowe, jak i dobrowolne), wypadkowe, a także – pod ustawowymi warunkami – na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) oraz na ubezpieczenie zdrowotne.