Wyrok WSA w Krakowie z dnia 8 lutego 2024 r., sygn. III SA/Kr 1415/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący S WSA Ewa Michna (spr.) Sędziowie WSA Janusz Kasprzycki Asesor WSA Marta Kisielowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 8 lutego 2024 r. sprawy ze skargi A. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 4 lipca 2023 r., SKO-NP-4115-120/23 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z 21 marca 2023 r., Wójt Gminy M. odmówił skarżącej (A. R.) przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką.

Przyczyną odmowy wnioskowanego świadczenia był brak spełnienia przesłanki, o której w art. 17 ust. 1b ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 390), dalej określanej jako: "u.ś.r." W związku z powyższym organ stwierdził, że jest związany regulacją art. 17 ust.1a i ust. 5 u.ś.r.

W odwołaniu skarżąca podniosła zarzuty naruszenia: art. 17 ust. 1b u.ś.r.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu, decyzją z 4 lipca 2023 r., utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Dokonując szczegółowej analizy prowadzonego przez organ I instancji postępowania, jak i wydanej w jego konsekwencji decyzji, Kolegium stanęło na stanowisku, że rozstrzygnięcie organu I instancji co do zasady jest prawidłowe pomimo częściowo błędnego uzasadnienia. Okoliczność, że niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała w okresie późniejszym niż wymaga tego art. 17 ust.1 b u.ś.r., z uwagi na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r., TK K 38/13 nie mogła stanowić samoistnej przesłanki do uznania, że osobie sprawującej opiekę nie przysługuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.