Interpretacja indywidualna z dnia 16 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.55.2024.2.BD

Spłata kredytu przez pozostałych kredytobiorców.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 11 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych spłaty kredytu przez pozostałych kredytobiorców. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 1 maja 2024 r. (wpływ 1 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) 2023 r., wspólnie z rodzicami, tj. Panem S. i Panią M. S., zaciągnął Pan kredyt (kwota powyżej 9.637 zł) na zakup mieszkania przy ul. (…) w (…) (księga wieczysta (…) Umowa kredytu nr (…) zawarta między bankiem a Panem i rodzicami wprost i jednoznacznie określa, że Pan S. S. (ojciec) oraz Pani M. S. (matka) są solidarnie odpowiedzialni za spłatę kredytu. Właścicielem mieszkania jest Pan. Obecnie kredyt spłacany jest z konta Pana rodziców.

W odpowiedzi na wezwanie wskazał Pan, że Pan jest również solidarnie zobowiązany do spłaty zaciągniętego kredytu. Pana rodzice (spłacając zaciągnięty wspólnie z Panem kredyt) wywiązują się z własnego zobowiązania wobec banku. Pana rodzice nie zwalniają Pana z długu wobec banku. Między Panem a rodzicami nie doszło do zawarcia umowy z tego tytułu.

Pytania

Czy spłata rat kredytu przez rodziców rodzi po Pana stronie skutki/obowiązki podatkowe na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn? Czy po Pana stronie powstał obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn z tego tytułu i czy powstała sytuacja zobowiązała Pana do złożenia zgłoszenia SD-Z2?

Pana stanowisko w sprawie – przeformułowane w uzupełnieniu wniosku

Pana zdaniem, spłata rat kredytu przez rodziców – współkredytobiorców nie spowodowała powstania po Pana stronie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn, gdyż spłata taka dokonana na rzecz banku nie stanowi darowizny na Pana rzecz, a kredyt został zaciągnięty przez trzy osoby i to one są zobowiązane do jego spłaty.

Spłata rat kredytu przez rodziców, dokonana na rzecz banku nie stanowi darowizny na rzecz syna ani współmałżonków, w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego. Kredyt zaciągnięty został przez trzy osoby i to one są zobowiązane do jego spłaty. Każdy z kredytobiorców, spłacając ratę otrzymanego kredytu kosztem swojego majątku, spełnia obowiązek, o którym mowa w umowie kredytowej. W związku z powyższym, do spłat rat kredytu, o którym mowa we wniosku, nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, w szczególności art. 1 ust. 1 pkt 2 oraz art. 6 ust. 1 pkt 4.

Z tytułu spłaty rat kredytu przez rodziców, nie ciąży na Panu ani na rodzicach obowiązek składania zgłoszenia SD-Z2.

Na potwierdzenie swojego stanowiska powołał Pan interpretacje indywidualne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.):

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1983 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie to ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Treść tego świadczenia określa umowa darowizny.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Z treści wniosku wynika, że wspólnie z rodzicami zaciągną Pan kredyt na zakup mieszkania, którego tylko Pan jest właścicielem. Umowa kredytu została zawarta pomiędzy bankiem, Panem i rodzicami. Umowa wprost i jednoznacznie określa, że Pana i Pana rodzice jesteście solidarnie odpowiedzialni za spłatę kredytu. Obecnie kredyt spłacany jest z konta Pana rodziców. Pana rodzice (spłacając zaciągnięty wspólnie z Panem kredyt) wywiązują się z własnego zobowiązania wobec banku. Pana rodzice nie zwalniają Pana z długu wobec banku. Między Panem a rodzicami nie doszło do zawarcia umowy z tego tytułu.

Zgodnie z art. 366 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Z istoty solidarnej odpowiedzialności dłużników wynika więc, że aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani. Każdy  z dłużników solidarnych odpowiada więc za całość długu, a nie tylko część, jaką można by mu przypisać poprzez np. równy podział kwoty długu pomiędzy zobowiązanych.

Zatem w sytuacji, gdy strona zobowiązania solidarnego spłaca całość zadłużenia bez woli czynienia tego w celu obdarowania pozostałych stron tego zobowiązania, a jedynie  w zamiarze zwolnienia się z długu, poprzez samą zapłatę całości, czy też części zobowiązania solidarnego nie może dojść do obdarowania kogokolwiek. Dłużnik solidarny spłaca bowiem własny dług, a nie cudzy.

Spłata rat kredytu (zaciągniętego solidarnie przez Pana wraz z rodzicami) przez rodziców nie może być postrzegana w kategorii darowizny na Pana rzecz. Jak sam Pan wskazał w opisie wniosku, pomiędzy Panem a rodzicami nie doszło do zawarcia umowy z tego tytułu. Tym samym, sytuacja przedstawiona we wniosku nie rodzi po Pana stronie skutków podatkowych na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zatem, nie ciąży na Panu obowiązek podatkowy z tego tytułu, jak również nie jest Pan zobowiązany do złożenia zgłoszenia SD-Z2.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ta interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych powstałych po Pana stronie w podatku od spadków i darowizn. W zakresie skutków/obowiązków powstałych po stronie Pana rodziców zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania, znak: 0111-KDIB2-3.4015.103.2024.1.BD.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy  Ordynacja podatkowa.