Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 15 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.297.2024.1.PS

Możliwość skorzystania z ulgi mieszkaniowej, dla środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i wydatkowych na własne cele mieszkaniowe (zakup działki budowlanej oraz remont domu).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 21 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi mieszkaniowej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktyczengo i zdarzenia przyszłego

Posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Zbyła Pani w (...) 2023 r. wraz z mężem (również polskim rezydentem podatkowym), lokal mieszkalny położony w (...) (dalej: Nieruchomość).

Nieruchomość została zakupiona w roku 2019 do majątku wspólnego małżonków (wspólność ustawowa) i służyła Państwu i Państwa dziecku do zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych.

Sprzedaż Nieruchomości miała miejsce w związku z rozpoczęciem postępowania rozwodowego. We (...) 2023 roku, wyrokiem sądu ustanowiono między małżonkami rozdzielność majątkową ze skutkiem od końca (...) 2023 r.

Obecnie wraz z synem wynajmuje Pani mieszkanie w (...), gdzie Pani pracuje, a Pani syn uczęszcza do przedszkola.

Część środków pochodzących z tytułu sprzedaży Nieruchomości przeznaczyła i wydatkuje Pani na trwający remont domu jednorodzinnego zlokalizowanego we wsi (...) (woj. (...)), którego wraz z siostrą jest Pani współwłaścicielką w części ułamkowej w stosunku 1/2.

Dom nie ma charakteru rekreacyjnego i nie jest wykorzystywany w takim celu. W domu mieszkają na stałe Pani rodzice.

Planuje Pani przeprowadzić się wraz z synem na stałe do remontowanego obecnie domu, jednakże nie jest Pani pewna co do terminu tej przeprowadzki.

Jak zostało wspomniane wcześniej, obecnie jest Pani na początku postępowania rozwodowego, którego termin zakończenia nie jest znany - sprawa prowadzona jest w (...). Postępowanie wiąże się dla Pani z dużą ilością zaangażowania i stresu, dlatego też nie jest Pani w stanie określić, kiedy dojdzie do przeprowadzki do remontowanego domu. Nie jest jednak wykluczone, że do przeprowadzki dojdzie nawet za kilka lat, kiedy już będzie Pani w stanie przenieść swoje centrum życiowe do wsi (...).

Pozostałą część kwoty pochodzącej ze sprzedaży Nieruchomości, planuje Pani przeznaczyć na zakup nieruchomości gruntowej (działka budowlana na cele mieszkalne). Obecnie jest Pani zainteresowana zakupem działki położonej w okolicach rodzinnych (...), ale może to być inna działka budowlana położona w innym miejscu (wszystko zależy od warunków rynkowych). Do zakupu działki budowlanej dojdzie w terminie nieprzekraczającym trzech (3) lat liczonych od końca roku 2023.

Docelowo planuje Pani zamieszkać w domu jednorodzinnym, który ma zostać wybudowany na ww. działce budowlanej. Budowa domu wiąże się jednak z poniesieniem bardzo dużych nakładów finansowych, co przekłada się w Pani przypadku na wieloletni czas realizacji tego przedsięwzięcia. W związku z tym nie jest Pani pewna, kiedy dojdzie do faktycznego zamieszkania w nowym domu; może to być za kilka lub kilkanaście lat.

Podsumowując, planuje Pani wydać środki pochodzące ze sprzedaży Nieruchomości na remont domu jednorodzinnego, którego jest Pani współwłaścicielką oraz na zakup działki budowlanej, na której chce Pani postawić dom jednorodzinny.

Zgodnie z Pani zamierzeniem przeniesie Pani w przyszłości swoje (i syna) miejsce zamieszkania do domu jednorodzinnego, który jest obecnie remontowany, a po wybudowaniu nowego domu, przeniesie się Pani do tego nowego domu.

Z powodów życiowych i ekonomicznych nie jest Pani w stanie określić, kiedy dojdzie do przeprowadzki do domu remontowanego, ani do nowego domu. Do pierwszej przeprowadzki może dojść nawet w terminie kilku lat. Natomiast do przeprowadzki do nowego domu może dojść nawet w terminie kilkunastu lat.

Pytania

1.Czy w Pani przypadku, środki pochodzące ze sprzedaży Nieruchomości, wydatkowane na remont nieruchomości, której jest Pani współwłaścicielką można zaliczyć w całości do wydatków na własne cele mieszkaniowe w ramach „ulgi mieszkaniowej", o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych?

2.Czy w Pani przypadku środki pochodzące ze sprzedaży Nieruchomości, wydatkowane na zakup nieruchomości gruntowej, która zostanie w przyszłości wykorzystana do budowy domu, można zaliczyć w całości do wydatków na własne cele mieszkaniowe w ramach „ulgi mieszkaniowej", o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1

Pani daniem, w Pani przypadku środki pochodzące ze sprzedaży Nieruchomości, wydatkowane na remont nieruchomości, której jest Pani współwłaścicielką można zaliczyć w całości do wydatków na własne cele mieszkaniowe w ramach „ulgi mieszkaniowej", o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych.

Ad 2

Pani zdaniem, w Pani przypadku środki pochodzące ze sprzedaży Nieruchomości, wydatkowane na zakup nieruchomości gruntowej, która zostanie w przyszłości wykorzystana do budowy domu, można zaliczyć w całości do wydatków na własne cele mieszkaniowe w ramach „ulgi mieszkaniowej", o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych.

UZASADNIENIE:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych do źródeł przychodów zalicza się m. in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Tym samym, opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w niej, jeżeli zbycie następuje w terminie krótszym niż pięć lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, podstawę opodatkowania zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 2 ustawy o PIT stanowi dochód, powiększony o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych od zbywanych nieruchomości.

Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, mają jednak prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego z podatku dochodowego od zbywanych nieruchomości, etc. określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e ustawy o PIT, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych (dalej „ulga mieszkaniowa”).

Kontynuując, zgodnie z art. 21 ust. 25 ust. 1 lit. d) ustawy o PIT za wydatki na własne cele mieszkaniowe uważa się m.in. wydatki na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Natomiast, zgodnie z art. 21 ust. 26 ustawy o PIT przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e) ustawy o PIT, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e) ustawy o PIT, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

W końcu, zgodnie z art. 21 ust. 28 ustawy o PIT za wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o PIT, nie uważa się wydatków poniesionych na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Parafrazując powyższe, zwolnione z podatku dochodowego są dochody ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w niej, w takiej proporcji w jakiej środki pochodzące ze sprzedaży w stosunku do przychodów ze sprzedaży, są przez podatnika wydatkowane, m. in. na remont nieruchomości, której jest współwłaścicielem, o ile:

nieruchomość ta nie jest przeznaczona na cele rekreacyjne oraz

podatnik wykorzystuje lub będzie wykorzystywał nieruchomość na własne cele mieszkaniowe.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360, z późn. zm., dalej KC). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 KC, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej.

Ponieważ, ustawa o PIT, w art. 21 ust. 26 tej ustawy nie wskazuje o jaki rodzaj współwłasności chodzi, należy przyjąć, że zarówno współwłasność łączna jak i ułamkowa jest objęta zakresem tego przepisu.

Ustawa o PIT w art 21 ust. 1 pkt 131, art. 21 ust. 25, ani art. 21 ust. 26 nie wprowadza również ograniczeń w przyporządkowywaniu ponoszonych wydatków do wydatków na własne cele mieszkaniowe w stosunku do nieruchomości znajdujących się we współwłasności podatników. Tym samym stoi Pani na stanowisku, że środki pochodzące ze sprzedaży Nieruchomości przeznaczone na remont budynku jednorodzinnego, którego jest Pani współwłaścicielem ułamkowym, mogą w całości zostać zakwalifikowane do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

Stanowisko to zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 14 lipca 2021 r. (sygn. akt II FSK 3682/18), wskazał, iż wydatki na remont części wspólnych w budynku wielorodzinnym należy kwalifikować jako wydatki na remont własnego budynku w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z ust. 25 i ust. 26 ustawy o PIT.

Naczelny Sąd Administracyjny zakwalifikował koszty remontu nieruchomości wspólnej w budynku wielorodzinnym jako remont budynku własnego argumentując to tym, iż korzystanie z lokali mieszkalnych bez korzystania przez właścicieli z nieruchomości wspólnej jest niemożliwe.

Fakt, iż wydatki poniesione przez współwłaściciela budynku na remont części wspólnych służą realizacji własnych celów mieszkaniowych, a więc uprawniają do zwolnienia z podatku dochodowego w ramach „ulgi mieszkaniowej", Naczelny Sąd Administracyjny orzekł także m.in. w wyrokach: z 10 sierpnia 2021 r. (sygn. akt II FSK 3598-3600/18 i II FSK 3751/18) oraz z 25 maja 2021 r. (sygn. akt II FSK 3561/18) i z 11 marca 2020 r. (sygn. akt II FSK 1050/18).

Stan faktyczny w przytoczonym wyroku można porównać ze stanem faktycznym przedmiotowej sprawy, gdzie jest Pani współwłaścicielką całej nieruchomości mieszkalnej, a korzystanie przez Panią jedynie z części własności jest niemożliwe.

Przechodząc natomiast do kwestii terminu zamieszkania przez Panią w przedmiotowej, remontowanej nieruchomości, to przepisy nie określają, od kiedy nabywca musi zamieszkać w danej nieruchomości, ani też jak długo ma tam zamieszkiwać, aby można było stwierdzić, że wykorzystuje ją na swoje cele mieszkaniowe. Tym samym dopuszczalne jest skorzystanie z „ulgi mieszkaniowej” nawet w przypadku, gdy przeprowadzka do remontowanego domu będzie znacznie odsunięta w czasie; nawet o kilka lat.

Stanowisko Pani znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej nr 0114-KDIP2-2.4011.266.2022.2.RK, w której stan faktyczny dotyczy spożytkowania środków ze sprzedaży nieruchomości w ramach „ulgi mieszkaniowej” na zakupu dwóch mieszkań w celu spełnienia własnych potrzeb mieszkaniowych w przyszłości, bez wskazania terminu zamieszkania w tych nieruchomościach. Wnioskodawcy wskazali w przytoczonej interpretacji indywidualnej, że w związku z ich sytuacją rodzinną i życiową, zamierzają czasowo wynajmować nabyte nieruchomości. Podatnicy zadali pytanie, czy będą mieli prawo do „ulgi mieszkaniowej”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, mimo iż zamieszkanie w przedmiotowych mieszkaniach zostanie przez nich odłożone w czasie. Podatnicy argumentowali powyższe wskazując m.in, ustawa o PIT nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym - z różnych powodów - zamieszka po upływie określonego czasu. W takim przypadku, prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez jakiś czas lokal będzie wynajmowany. W powyższej kwestii wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazując, iż co do zasady, podatnik może skorzystać z omawianego zwolnienia w związku z zakupem lokalu mieszkalnego na cele mieszkalne jedynie w sytuacji, gdy nabył lokal w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych i faktycznie realizuje lub będzie realizował w nim swoje potrzeby mieszkaniowe. Ważne jest jedynie to, że nieruchomość została nabyta z zamiarem realizacji własnego celu mieszkaniowego - czy to od razu po jej nabyciu, czy też w czasie późniejszym.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, iż stanowisko podatników jest prawidłowe.

Pani zdaniem argumentacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, przedstawiona powyżej ma także zastosowanie do nieruchomości już posiadanych przez podatników, a remontowanych ze środków pochodzących ze sprzedaży innej nieruchomości.

Podsumowując, Pani zdaniem, w Pani przypadku środki pochodzące ze sprzedaży Nieruchomości, wydatkowane na remont nieruchomości, której jest Pani współwłaścicielką można zaliczyć w całości do wydatków na własne cele mieszkaniowe w ramach „ulgi mieszkaniowej”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych.

Ad 2

Zgodnie z art. 21 ust. 25 lit. c) ustawy o PIT za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, uważa się także wydatki poniesione na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego.

Jednak, zgodnie z art. 21 ust. 28 ustawy o PIT za wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o PIT, nie uważa się wydatków poniesionych na nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Analizując powyższe nie budzi wątpliwości, że wydatkowanie przez Panią środków pochodzących ze sprzedaży Nieruchomości na nabycie działki budowlanej, na której planowana jest budowa domu jednorodzinnego, mieści się w zakresie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, o ile nie będzie wykorzystywana na cele rekreacyjne i zostanie nabyta w ustawowym terminie.

Nie jest przy tym istotne, kiedy zacznie Pani wykorzystywać nabytą nieruchomość w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych, co zostało udowodnione w uzasadnieniu wcześniej, w odniesieniu do zamieszkania w domu, który jest przez Panią remontowany.

Pani zdaniem analiza tam przedstawiona ma zastosowanie także do wydatkowania środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży Nieruchomości na nabycie nieruchomości gruntowej - budowlanej, pomimo że nie jest możliwe wskazanie, kiedy podatniczka zacznie spełniać na tej działce własne cele mieszkaniowe; może to być nawet za kilka lub kilkanaście lat.

Na koniec, podkreśla Pani, że przepisy i orzecznictwo nie zastrzegają, że własne cele mieszkaniowe podatnika ograniczać się muszą do posiadania przez niego tylko jednej nieruchomości mieszkalnej. Zatem osoba, która posiada miejsce zamieszkania, może nabyć kolejną nieruchomość mieszkalną w celu zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych. Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji nr 0115-KDIT3.4011.256.2023.1.DP z dnia 17 maja 2023 r., w której wskazał, że cele mieszkaniowe można realizować w więcej niż jednej nieruchomości.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone również przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 maja 2017 r. (sygn. II FSK 1053/15), w którym orzeczono, iż każdy przypadek powinien być rozstrzygany indywidualnie. Ustawodawca nie zastrzegł, że własne cele mieszkaniowe można realizować tylko w jednym lokalu.

Podkreśla Pani, że nie zamierza Pani realizować swoich celów mieszkaniowych w obydwu posiadanych przez siebie nieruchomości na raz, a zamierza zamieszkać wpierw w nieruchomości remontowanej, a następnie po wybudowaniu domu, przenieść się do tego nowego domu.

Podsumowując, Pani zdaniem, w Pani przypadku środki pochodzące ze sprzedaży Nieruchomości, wydatkowane na zakup nieruchomości gruntowej, która zostanie w przyszłości wykorzystana do budowy domu, można zaliczyć w całości do wydatków na własne cele mieszkaniowe w ramach „ulgi mieszkaniowej”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c omawianej ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Tym samym, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c cytowanej ustawy, stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że w 2019 roku zakupiła Pani wraz z mężem do majątku wspólnego lokal mieszkalny, a w (...) 2023 r. (w związku z rozpoczętym postępowaniem rozwodowym) go Państwo zbyliście.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro sprzedaż tego lokalu mieszkalnego dokonana została przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku od osób fizycznych.

Przechodząc więc do skutków podatkowych w zakresie dokonanej sprzedaży lokalu mieszkalnego należy wskazać, co następuje:

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 tej ustawy:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) (nie mylić z kosztem uzyskania przychodów) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie. Należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia) a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jak stanowi natomiast art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Z art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Wyjaśniam, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x (W / P) gdzie: D - dochód ze sprzedaży, W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, P - przychód ze sprzedaży.

W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości uprawniają do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Nadmieniam, że zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie od podatku dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 cytowanej ustawy i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu:

 Za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1)nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub

2)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Nadmienić trzeba też, że zgodnie z art. 21 ust. 30 omawianej ustawy:

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ponadto należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Podkreślenia wymaga również kwestia, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przez podatnika przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania wydatku poniesionego na cele określone w art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Nie mniej, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro podatnik zamierza skorzystać ze zwolnienia powinien liczyć się z koniecznością wykazania faktu wydatkowania środków ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe.

Ze zwolnienia tego wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych celów mieszkaniowych” rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom niż podatnik. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić podmiotowo do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu w znaczeniu jedynie przedmiotowym.

Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego. Powyższe wnioski wynikają wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.

Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego własnych celów mieszkaniowych.

W świetle powyższego, nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która np. posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu, remontu celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem lub dla realizacji potrzeb mieszkaniowych innych osób. Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że część środków pochodzących z tytułu sprzedaży Nieruchomości przeznaczyła Pani i obecnie wydatkuje Pani na trwający remont domu jednorodzinnego, którego wraz z siostrą jest Pani współwłaścicielką w części ułamkowej w stosunku 1/2. Dom nie ma charakteru rekreacyjnego i nie jest wykorzystywany w takim celu. W domu mieszkają na stałe Pani rodzice. Planuje Pani przeprowadzić się wraz z synem na stałe do remontowanego obecnie domu, jednakże nie jest Pani pewna co do terminu tej przeprowadzki. Nie jest jednak wykluczone, że do przeprowadzki dojdzie nawet za kilka lat.

Podnieść trzeba więc, że jak stanowi art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r., poz. 1610)

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W przypadku współwłasności wszyscy współwłaściciele są właścicielami całej rzeczy, ale żaden z nich nie jest właścicielem całości. Niepodzielność wspólnego prawa własności oznacza, że żaden z współwłaścicieli nie ma fizycznie wydzielonej części rzeczy na swoją wyłączną własność. Zarówno rzecz jako całość, jak i każda część rzeczy należy do wszystkich współwłaścicieli. Właściciele zatem mogą układać się między sobą co do sposobu korzystania i używania wspólnego prawa w granicach określonych niepodzielnością tego prawa. Mogą kształtować swobodnie sposób wykonywania uprawnień zeń wynikających nie naruszając przy tym istoty współwłasności.

Biorąc pod uwagę powyższe, a w szczególności brzmienie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wprost wynika, że przez własny budynek mieszkalny rozumie się budynek stanowiący własność lub współwłasność podatnika, uznać należy, że przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania można uwzględnić całą kwotę jaka została wydatkowała na remont takiego budynku, przez osobę, która jest współwłaścicielem bez jej ograniczania do wysokości udziału w jego współwłasności.

Podkreślić należy ponadto, że wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione, np. na zakup/budowę/remont budynku mieszkalnego, przepisy prawa podatkowego nie określają, kiedy i jak długo wnioskodawca powinien mieszkać w tym budynku, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do stwierdzenia, że nie dojdzie do realizacji celu mieszkaniowego w przypadku, gdy np. ponosić będzie Pani wydatki remontowe w tym budynku w celu zamieszkania w nim, ale z różnych powodów zamieszka Pani w nim po upływie określonego czasu. W takim przypadku prawa do zwolnienia nie pozbawia Pani okoliczność przeprowadzki do remontowanego domu za kilka lat.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia stwierdzić trzeba, że w przypadku wydatkowania części środków finansowanych uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na remont budynku jednorodzinnego, którego wraz z siostrą jest Pani współwłaścicielką w części ułamkowej w stosunku ½, do którego planuje Pani przeprowadzić się wraz z synem na stałe w przeciągu kilku lat, uprawnia Panią do zastosowania ulgi mieszkaniowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d tej ustawy.

Zastrzec należy jedynie, że warunkiem zastosowania ulgi mieszkaniowej w zakresie wydatków remontowych jest ich poniesienie nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego.

Z Pani wniosku wynika również, że pozostałą część kwoty pochodzącej ze sprzedaży Nieruchomości, planuje Pani przeznaczyć na zakup nieruchomości gruntowej (działka budowlana na cele mieszkalne). Do zakupu działki budowlanej dojdzie w terminie nieprzekraczającym trzech (3) lat liczonych od końca roku 2023.

Docelowo planuje Pani zamieszkać w domu jednorodzinnym, który ma zostać wybudowany na ww. działce budowlanej. Budowa domu wiąże się jednak z poniesieniem bardzo dużych nakładów finansowych, co przekłada się w Pani przypadku na wieloletni czas realizacji tego przedsięwzięcia. W związku z tym nie jest Pani pewna, kiedy dojdzie do faktycznego zamieszkania w nowym domu; może to być za kilka lub kilkanaście lat.

Jak już uprzednio wskazano, brak jest podstaw do stwierdzenia, że nie dojdzie do realizacji celu mieszkaniowego w przypadku, gdy z różnych powodów zamieszka Pani w budynku mieszkalnym po upływie określonego czasu.

Z brzemienia art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) omawianej ustawy, dla zastosowania zwolnienia przedmiotowego w postaci wydatkowania środków finansowych na nabycie działki gruntu istotnym jest, aby był to gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego.

Skoro z okoliczności faktycznych wynika, że w terminie 3 lat od końca roku podatkowego, w którym dokonała Pani odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, planuje Pani z pozostałych środków z tej transakcji zakupić działkę budowlaną (grunt pod budowę budynku mieszkalnego), na której planuje Pani następnie wybudować dom jednorodzinny realizując w nim własne cele mieszkaniowe, stwierdzić należy, tak wydatkowane środki finansowe uprawniać będą Panią do zastosowania ulgi mieszkaniowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c tej ustawy.

Pani stanowisko, w świetle którego:

środki pochodzące ze sprzedaży Nieruchomości, wydatkowane na remont nieruchomości, której jest Pani współwłaścicielką można zaliczyć w całości do wydatków na własne cele mieszkaniowe w ramach „ulgi mieszkaniowej", o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych;

środki pochodzące ze sprzedaży Nieruchomości, wydatkowane na zakup nieruchomości gruntowej, która zostanie w przyszłości wykorzystana do budowy domu, można zaliczyć w całości do wydatków na własne cele mieszkaniowe w ramach „ulgi mieszkaniowej", o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych.

- jest zatem prawidłowe.

Pamiętać trzeba jednak, że organ podatkowy dla celów podatkowych, weryfikując możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego, uprawniony jest/będzie żądać od Pani udokumentowania poniesienia wydatków poprzez przedłożenie rzetelnych i wiarygodnych dowodów, z których w sposób niebudzący żadnych wątpliwości będzie wynikało kiedy i jaki wydatek Pani poniosła, czyli np. czy środki uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego faktycznie wydatkowane zostały przez Panią w ustawowym terminie na własne cele mieszkaniowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe wyłącznie wobec Pani i tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

·Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00