Interpretacja indywidualna z dnia 8 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.373.2025.1.RG

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości ewidencjonowania składników zestawu z różnymi stawkami podatku od towarów i usług, właściwymi dla danej części zestawu. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza, niezależnie od obecnie wykonywanych czynności, otworzyć lokal gastronomiczno - rozrywkowy.

Lokal będzie podzielony na salę główną ze sceną główną oraz scenami pomocniczymi do prezentacji spektakli taneczno-rewiowych oraz pole dance, wydzielone mniejsze sale klubowe, do organizacji zamkniętych imprez biznesowych i towarzyskich, ze scenami do prezentacji spektakli i pokazów tanecznych oraz część barowo-gastronomiczną. Część gastronomiczna będzie wyposażona w bar z zapleczem gastronomicznym, ladą barową i krzesłami barowymi, zaś sala główna oraz salki klubowe wyposażone będą w stoliki z krzesłami oraz sofami lub fotelami i pufami. Wnioskodawca zamierza wystąpić o koncesję na sprzedaż alkoholu.

W lokalu będą odbywały się pokazy taneczno-rewiowe, podczas których goście będą mogli zamówić na podstawie menu napoje oraz przekąski. W menu przewidziane będą zestawy w ramach których będzie można nabyć osobno napój bezalkoholowy: sok, koktajl owocowy, napoje gazowane itp. a osobno alkohol w postaci tzw. „shotów”. W zestawie napoje podawane są w osobnych naczyniach.

Kelnerzy podając napoje nie mieszają ich, klient otrzymuje każdy napój osobno. Klienci mogą spożyć zestaw samodzielnie, mogą również częstować innych gości.

Zestawy są modyfikowane i zmieniane w zależności od aktualnych promocji na dostępne w hurtowniach napoje alkoholowe i bezalkoholowe, promocje sezonowe oraz cykl wydarzeń artystycznych (imprezy karnawałowe, walentynkowe itp.). W zależności od okazji możliwe są promocje na dane części zestawu.

Składniki zestawów można nabyć również osobno, poza zestawami. Osobno można nabyć napoje zmieszane z napojów alkoholowych i bezalkoholowych (drinki), sporządzane przez barmanów ze składników dostępnych w barze. Lista drinków jest dostępna w menu, posiadają one własną cenę i w sytuacji, gdy w skład takiego zmieszanego napoju wchodzi alkohol, stosowana jest stawka podatku od towarów i usług właściwa dla napojów alkoholowych.

Pytanie

Czy składniki zestawu mogą być ewidencjonowane z różnymi stawkami podatku od towarów i usług, właściwymi dla danej części zestawu?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie podatnika każdy element zestawu może być ewidencjonowany z właściwą dla siebie stawką podatku od towarów i usług.

Składniki zestawu nie są ze sobą zmieszane, mogą stanowić przedmiot odrębnej dostawy, każdy klient może zamówić dany składnik osobno. Nie tworzą jednej całości, w odróżnieniu od drinków, składających się ze zmieszanych napojów alkoholowych, bezalkoholowych oraz innych składników (cukier, przyprawy, syropy smakowe).

Zgodnie z wyrokiem TSUE w sprawie C-42/14: „dla celów podatku VAT każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne, jak wynika z art. 1 ust. 2 akapit drugi dyrektywy VAT (wyroki: Field Fisher Waterhouse, C 392/11, EU:C:2012:597, pkt 14; BGŻ Leasing, C 224/11, EU:C:2013:15, pkt 29). Z utrwalonego orzecznictwa Trybunału wynika niemniej, że w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jedną transakcję, jeżeli nie są one od siebie niezależne. Jedna transakcja występuje w szczególności wtedy, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie ekonomiczne, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Jest tak również w sytuacji, gdy jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, natomiast inne świadczenie lub świadczenia stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego (wyrok BGŻ Leasing, C 224/11, EU:C:2013:15, pkt 30). W szczególności świadczenie należy uznać za pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego usługodawcy (wyrok Field Fisher Waterhouse, C 392/11, EU:C:2012:597, pkt 17 i przytoczone tam orzecznictwo).”

Zatem mając na uwadze powołane orzecznictwo należy ustalić, czy dostawy towarów (w zestawie) przez podatnika na rzecz nabywcy nie są tak ściśle ze sobą związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. W takim bowiem przypadku należałoby uznać, że czynności te stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku VAT, a więc powinny zostać opodatkowane według jednolitych zasad określonych dla dostawy mającej charakter zasadniczy (główny). Jeżeli jednak dostawa towarów w zestawie nie ma tak ścisłego związku gospodarczego, a więc gdy dostawy tych towarów mogą być wykonywane oddzielnie, jako niezależne od siebie, bez uszczerbku dla ich gospodarczego znaczenia - nie ma podstaw do traktowania ich jako jednolitego świadczenia opodatkowanego według jednakowych zasad wyznaczonych dla dostawy towaru mającego charakter rzeczy głównej. Zatem w świetle ww. wyroku TSUE należy stwierdzić, że w przypadku towarów, które są ze sobą funkcjonalnie związane i które nie mogą funkcjonować prawidłowo bez siebie, cała dostawa powinna być opodatkowana według stawki właściwej dla towaru podstawowego. W przypadku natomiast, jeżeli mamy do czynienia z różnymi towarami, które mogą być zbywane odrębnie, a połączone są tylko np. dla celów uatrakcyjnienia sprzedaży, mamy do czynienia z transakcją sprzedaży dwóch lub więcej produktów. W takim przypadku każdy z produktów powinien być opodatkowany według stawki właściwej dla danego towaru.

Jako jednolite świadczenie należałoby traktować dostawy towarów ujętych w ramach tzw. zestawów, gdy dołączane do towaru głównego dodatkowe towary, stanowią jego integralną część, a nie całkiem osobny towar. Będzie tak np., gdy towar dołączony do towaru głównego ma charakter przynależności w rozumieniu art. 51 Kodeksu cywilnego lub spełnia funkcję takiej przynależności, a więc gdy pozostaje w określonym związku funkcjonalnym z rzeczą główną, jest niezbędny do korzystania z tej rzeczy, albo ułatwia korzystanie z niej.

W świetle art. 51 Kodeksu cywilnego, przynależnością jest rzecz ruchoma potrzebna do korzystania z innej rzeczy (nazwanej rzeczą główną) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeśli pozostaje z rzeczą główną w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi.

W przedstawionym stanie faktycznym żaden z napojów nie stanowi przynależności do drugiego napoju. Podkreślić tutaj należy, iż zmiana formy sprzedaży tj. sprzedaż łączna dwóch towarów, bez zmiany istoty i właściwości tworzących go towarów nie powoduje powstania nowego towaru.

Prócz przywołanego wyżej orzecznictwa TSUE wskazać należy, że podobne stanowisko wyrażone jest w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. Dla przykładu należy wskazać np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Kr 943/19 czy też w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2019 r., sygn. akt I FSK FSK 874/17.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zamierza Pan, niezależnie od obecnie wykonywanych czynności, otworzyć lokal gastronomiczno - rozrywkowy. W lokalu będą odbywały się pokazy taneczno-rewiowe, podczas których goście będą mogli zamówić na podstawie menu napoje oraz przekąski. W menu przewidziane będą zestawy w ramach których będzie można nabyć osobno napój bezalkoholowy: sok, koktajl owocowy, napoje gazowane itp. a osobno alkohol w postaci tzw. „shotów”. W zestawie napoje podawane są w osobnych naczyniach. Kelnerzy podając napoje nie mieszają ich, klient otrzymuje każdy napój osobno. Klienci mogą spożyć zestaw samodzielnie. Zestawy są modyfikowane i zmieniane w zależności od aktualnych promocji na dostępne w hurtowniach napoje alkoholowe i bezalkoholowe, promocje sezonowe oraz cykl wydarzeń artystycznych (imprezy karnawałowe, walentynkowe itp.). W zależności od okazji możliwe są promocje na dane części zestawu. Składniki zestawów można nabyć również osobno, poza zestawami. Osobno można nabyć napoje zmieszane z napojów alkoholowych i bezalkoholowych (drinki), sporządzane przez barmanów ze składników dostępnych w barze. Lista drinków jest dostępna w menu, posiadają one własną cenę i w sytuacji, gdy w skład takiego zmieszanego napoju wchodzi alkohol, stosowana jest stawka podatku od towarów i usług właściwa dla napojów alkoholowych.

Pytaniem objęta jest kwestia możliwości uznania, czy składniki zestawów w ramach których będzie można nabyć osobno napój bezalkoholowy: sok, koktajl owocowy, napoje gazowane itp. a osobno alkohol w postaci tzw. „shotów” mogą być ewidencjonowane z różnymi stawkami podatku od towarów i usług, właściwymi dla danej części zestawu.

W ustawie o podatku od towarów i usług brak jest takiego pojęcia jak „zestaw”. Wobec tego elementy „zestawu”, podlegają opodatkowaniu VAT według stawek im przypisanych, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Oznacza to, że – co do zasady - w aspekcie podatkowym w przypadku takim mamy do czynienia ze sprzedażą odrębnych towarów, których opodatkowanie (moment powstania obowiązku podatkowego, podstawa opodatkowania i stawka podatku) uzależnione jest od ich rodzaju. Gdy w skład zestawu wchodzą różne produkty opodatkowane różnymi stawkami cena za zestaw może stanowić łączną kwotę opodatkowaną jedną stawką, jedynie w przypadku gdy pomiędzy towarami występuje taki związek funkcjonalny że jeden produkt w zestawie stanowi dopełnienie drugiego produktu a ich rozdzielenie byłoby sztuczne.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia czynności nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych.

Kwestia tzw. świadczeń złożonych, była analizowana zarówno w orzeczeniach sądów krajowych, jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Z orzecznictwa TSUE wynikają wskazówki co do tego, kiedy określone czynności złożone należy traktować jako czynność kompleksową, a kiedy jako odrębne czynności – ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Jednym z istotniejszych orzeczeń w tej materii jest wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 października 2005r., sygn. akt C-41/04 w sprawie Levob Verzekeringen BV, zgodnie z którym należy ustalić, czy dostawy tych towarów (w zestawie) przez podatnika na rzecz nabywcy nie są tak ściśle ze sobą związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. W takim bowiem przypadku należałoby uznać, że czynności te stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku VAT, a więc powinny zostać opodatkowane według jednolitych zasad określonych dla dostawy mającej charakter zasadniczy (główny). Jeżeli jednak dostawa towarów w zestawie nie ma tak ścisłego związku gospodarczego, a więc gdy dostawy tych towarów mogą być wykonywane oddzielnie, jako niezależne od siebie, bez uszczerbku dla ich gospodarczego znaczenia – nie ma podstaw do traktowania ich jako jednolitego świadczenia opodatkowanego według jednakowych zasad wyznaczonych dla dostawy towaru mającego charakter rzeczy głównej.

Zatem w świetle ww. wyroku TSUE należy stwierdzić, że w przypadku towarów, które są ze sobą funkcjonalnie związane i które nie mogą funkcjonować prawidłowo bez siebie, cała dostawa powinna być opodatkowana według stawki właściwej dla towaru podstawowego. W przypadku natomiast, jeżeli mamy do czynienia z różnymi towarami, które mogą być zbywane odrębnie, a połączone są tylko np. dla celów uatrakcyjnienia sprzedaży, mamy do czynienia z transakcją sprzedaży dwóch lub więcej produktów. W takim przypadku każdy z produktów powinien być opodatkowany według stawki właściwej dla danego towaru.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru, ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

Tym samym, istotnym jest to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych świadczeń. Ocena tej okoliczności winna odbywać się więc w oparciu o to, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Jako jednolite świadczenie należałoby traktować dostawy towarów ujętych w ramach tzw. zestawów, gdy dołączane do towaru głównego dodatkowe towary, stanowią jego integralną część, a nie całkiem osobny towar. Będzie tak np., gdy towar dołączony do towaru głównego ma charakter przynależności w rozumieniu art. 51 Kodeksu cywilnego lub spełnia funkcję takiej przynależności, a więc gdy pozostaje w określonym związku funkcjonalnym z rzeczą główną, jest niezbędny do korzystania z tej rzeczy, albo ułatwia korzystanie z niej.

W świetle art. 51 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

W rozpatrywanej sprawie napoje bezalkoholowe nie będą stanowiły przynależności do alkoholu w postaci tzw. „shotów” ani też alkohol nie będzie stanowił przynależności do napojów bezalkoholowych.

Podkreślić tutaj należy, że zmiana formy sprzedaży tj. sprzedaż łączna dwóch towarów, bez zmiany istoty i właściwości tworzących go towarów nie powoduje powstania nowego towaru. Sposób sprzedawania towarów (połączenia je w zestaw) nie przesądza o prawie do zastosowania jednolitej stawki podatku VAT.

W analizowanej sprawie, w aspekcie gospodarczym towary takie jak napoje bezalkoholowe: sok, koktajl owocowy, napoje gazowane itp. oraz alkohol w postaci tzw. „shotów” mogą być sprzedawane oddzielnie, bez uszczerbku na funkcjonalności każdego z towarów. Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy, pomiędzy poszczególnymi produktami wchodzącymi w skład zestawu (napój bezalkoholowy i alkohol), brak będzie związku pozwalającego na uznanie takiego zestawu za jedną rzecz. Jak wskazano we wniosku składniki zestawu nie będą ze sobą zmieszane, produkty te można nabyć również osobno, poza zestawami. Osobno można nabyć napoje zmieszane z napojów alkoholowych i bezalkoholowych (drinki).

Zatem towary wchodzące w skład zestawu nie będą stanowiły jednej funkcjonalnej całości, pomiędzy którymi będzie istniał związek funkcjonalny, a rozdzielenie towarów miałoby sztuczny charakter, bowiem każdy z elementów zestawu stanowi odrębny towar, który może być przedmiotem dostawy bez uszczerbku dla pozostałych elementów zestawu.

Przedmiotem dostawy w opisanej sprawie, będzie zatem zestaw, w skład którego będą wchodziły poszczególne produkty tj. napój bezalkoholowy: sok, koktajl owocowy, napój gazowany itp. oraz alkohol w postaci tzw. „shotów”, pomiędzy którymi brak będzie związku umożliwiającego uznanie takiego zestawu za jedną rzecz. W szczególności nie można uznać, iż napoje bezalkoholowe będą stanowiły przynależności do alkoholu w postaci tzw. „shotów” i odwrotnie.

Tak więc przedmiotem dostawy nie będzie jeden towar (zestaw) w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, lecz poszczególne produkty wchodzące w skład zestawu.

Dla celów podatkowych w takiej sytuacji należy przyjąć, że będzie dochodziło do sprzedaży odrębnych towarów połączonych w jeden zestaw, opodatkowanych według stawek właściwych dla każdego z poszczególnych elementów zestawu.

Reasumując, w przypadku sprzedaży zestawu, w skład którego będą wchodziły napoje bezalkoholowe: sok, koktajl owocowy, napoje gazowane oraz alkohol, klient otrzyma napój bezalkoholowy osobno i osobno alkohol w postaci tzw. „shotów”. Poszczególne produkty wchodzące w skład zestawu będą opodatkowane oddzielnie, według stawek właściwych dla danego towaru, ponieważ między tymi towarami nie będzie istniał trwały związek funkcjonalny, który powodowałby, że ww. produkty muszą funkcjonować tylko razem w zestawie, a ich odłączenie z zestawu miałoby charakter sztuczny.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, że każdy element zestawu może być ewidencjonowany z właściwą dla siebie stawką podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.