Opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia: jak wpływa na podstawę zasiłku chorobowego

Nieobecność w miejscu zatrudnienia bez podania przyczyny pozbawia pracownika prawa do pensji za ten czas. Takie dni pomija się również przy wyliczaniu przeciętnego wynagrodzenia, na podstawie którego ustala się wysokość świadczenia

Podstawę wymiaru zarówno wynagrodzenia za czas choroby, jak i zasiłku stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Za wynagrodzenie należy tu rozumieć przychód pracownika podlegający oskładkowaniu, po odliczeniu części składek na ubezpieczenia społeczne potrącanych z dochodu pracownika, tj. kwoty odpowiadającej 13,71 proc. podstawy ich wymiaru. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem 12-miesięcznego okresu, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. W takiej sytuacji sumuje się wynagrodzenia wypłacone za liczbę pełnych miesięcy zatrudnienia i wynik dzieli przez liczbę tych miesięcy (a nie przez 12).