Interpretacja indywidualna z dnia 22 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.459.2025.2.MBN

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 23 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że:

§wycofanie z działalności gospodarczej Lokalu do majątku prywatnego nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie VAT,

§nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego w związku z ww. wycofaniem.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Nowy wniosek jest związany z korektą stanu przyszłego Pana wcześniejszej interpretacji (...) oraz aktualizacją w związku z upływem lat, interpretacji (...).

Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, czynnym podatnikiem VAT. Nie zatrudnia Pan pracowników. Głównym źródłem przychodów jest wynajem długoterminowy własnych lokali użytkowych sieciom handlowym. Działalność została założona, żeby inwestować nadwyżki finansowe w nieruchomości, w celu zabezpieczenia bytu i przyszłości rodziny. W ramach działalności gospodarczej posiada Pan obecnie 3 takie lokale. Jest Pan ich właścicielem razem z małżonką, z którą posiada Pan wspólnotę majątkową. Dochody z działalności są opodatkowane podatkiem liniowym.

Jest Pan również wspólnikiem spółki jawnej wraz z Pana bratem. Spółka zajmuje się tym samym co Pana działalność. Posiadają Panowie w niej jeden lokal, a przychody z tego tytułu są opodatkowane ryczałtem. Spółka nie będzie już prowadziła dalszego rozwoju.

Jeden z lokali posiadanych przez Pana (zwany dalej Lokalem), w ramach działalności gospodarczej, został wybudowany w roku 2018 na gruncie zakupionym w roku 2017. Z tytułu nabycia ww. gruntu oraz nakładów poniesionych na budowę lokalu przysługiwało Panu całkowite odliczenie podatku od towarów i usług, z którego Pan skorzystał. Lokal ten od 2018 r. jest wynajmowany sieci handlowej (...). Z tytułu wynajmu otrzymuje Pan czynsz, od którego odprowadza Pan podatek od towarów i usług.

W najbliższym czasie zamierza Pan przenieść ww. lokal z działalności gospodarczej do majątku prywatnego (wspólnie z małżonką), tj. wycofać go ze środków trwałych i przestać amortyzować w ramach działalności gospodarczej. Lokal ten dalej będzie wynajmowany sieci (...), a Pan dalej, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, będzie rozliczał ten podatek od uzyskiwanego czynszu najmu. Pana działalność w przypadku wynajmu takiego lokalu ogranicza się praktycznie do wystawiania raz w miesiącu faktur za czynsz i płacenie rachunków, które nie ciążą na najemcy.

Pytania

1.Czy wycofanie z działalności gospodarczej Lokalu spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług?

2.Czy wycofanie z działalności gospodarczej Lokalu spowoduje obowiązek dokonania korekty podatku VAT naliczonego, który został odliczony w związku z nabyciem gruntu i budową Lokalu?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, wycofanie z działalności gospodarczej Lokalu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (umowa najmu ma długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu ustawy o PIT.

Zatem, pomimo wycofania Lokalu ze środków trwałych działalności gospodarczej pozostaje nadal podatnikiem VAT. „Prywatny” najem nieruchomości niemieszkalnych to odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu VAT według podstawowej 23% stawki.

Nie będzie Pan korzystać ze zwolnienia podmiotowego, zamierza Pan pozostać zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Natomiast przez odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, stosownie do art. 7 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się również nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

§ przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

§ wszelkie inne darowizny − jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w stosunku do przedmiotowego Lokalu, art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania. Lokal nie będzie bowiem wykorzystany na cele prywatne, lecz w związku z przeznaczeniem go do wynajmu, będzie nadal przez Wnioskodawcę wykorzystywany do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Oddając w najem składniki majątku po ich wycofaniu z ewidencji środków trwałych nie traci Pan statusu podatnika VAT w tym zakresie. Wynika to z tego, że oddanie przedmiotowego Lokalu w najem, poza dotychczasową działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, de facto skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości) oraz wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT (usługi najmu lokali niemieszkalnych).

Stanowisko to potwierdza praktyka organów podatkowych (por. interpretację Izby Skarbowej w Warszawie z 30 grudnia 2014 r. IPPP2/443-936/14-5/DG; interpretację Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 listopada 2014 r., ILPP1/443-705/14-5/NS.

W Pana ocenie, wycofanie z działalności gospodarczej Lokalu nie spowoduje powstania obowiązku korekty podatku VAT odliczonego przy zakupie gruntu oraz budowy Lokalu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy: Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów − w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów − jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy: Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej − w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy: W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast, jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 − w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy: W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane − w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu − w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy: Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zatem, mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione przez Pana zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że nie będzie Pan miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do Lokalu gdyż:

· przekazanie przedmiotowego Lokalu z działalności gospodarczej do majątku prywatnego celem ich dalszego wynajmu na cele użytkowe, nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;

·Lokal nadal będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej, tzn. do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu na cele niemieszkalne. Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia Lokalu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to takie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać jego opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Jak wynika z zasady ogólnej wyrażonej w art. 19a ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 659 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości lub rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości lub rzeczy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Głównym źródłem przychodów jest wynajem długoterminowy własnych lokali użytkowych sieciom handlowym. W ramach działalności gospodarczej posiada Pan obecnie 3 takie lokale. Jest Pan ich właścicielem razem z małżonką, z którą posiada Pan wspólnotę majątkową.

Jeden z lokali posiadanych przez Pana (zwany dalej Lokalem), w ramach działalności gospodarczej, został wybudowany w roku 2018 na gruncie zakupionym w roku 2017. Z tytułu nabycia ww. gruntu oraz nakładów poniesionych na budowę lokalu przysługiwało Panu całkowite odliczenie podatku od towarów i usług, z którego Pan skorzystał. Lokal ten od 2018 r. jest wynajmowany sieci handlowej. Z tytułu wynajmu otrzymuje Pan czynsz, od którego odprowadza Pan podatek od towarów i usług.

W najbliższym czasie zamierza Pan przenieść ww. lokal z działalności gospodarczej do majątku prywatnego. Lokal ten dalej będzie wynajmowany sieci handlowej, a Pan dalej, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, będzie rozliczał ten podatek od uzyskiwanego czynszu najmu.

Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy wycofanie Lokalu z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do Pana wątpliwości stwierdzić należy, że czynność wycofania Lokalu z prowadzonej działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, ponieważ w analizowanej sprawie nie nastąpi dostawa towarów (Lokalu) na Pana cele osobiste i ww. Lokal w dalszym ciągu będzie służył do działalności gospodarczej w zakresie najmu, tj. czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano we wniosku, Lokal po jego wycofaniu z Pana jednoosobowej działalności gospodarczej będzie przez Pana odpłatnie udostępniany (najem Lokalu na sieci handlowej) i w dalszym ciągu wykorzystywany do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (w ramach usługi najmu będzie Pan działać w charakterze czynnego podatnika VAT).

Zatem, skoro Lokal po wycofaniu z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będzie wykorzystywany do zaspokajania Pana potrzeb osobistych, czynność wycofania do majątku prywatnego tego Lokalu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, wycofanie z działalności gospodarczej Lokalu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Tym samym, Pana stanowisko w powyższym zakresie uznałem za prawidłowe.

Ma Pan również wątpliwości, czy w opisanej sytuacji będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego związanego z nabyciem gruntu i budową Lokalu.

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że korekta, o której mowa w art. 91 ustawy, odnosi się do takich towarów i usług, które stanowią u podatnika środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Ponadto, z powyższych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Przepisy art. 91 ustawy wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie czasowym, związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany.

Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia. Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie, stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona za dany rok.

Jak wynika z okoliczności sprawy, nieruchomość stanowi środek trwały w prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej. Odliczył Pani podatek VAT naliczony związany z nabyciem gruntu i wybudowaniu na nim Lokalu. Po planowanym wycofaniu nieruchomości z Pana jednoosobowej działalności gospodarczej, będzie go Pan wynajmował, a więc nadal będzie wykorzystywany przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z opisu sprawy wynika, że Lokal będzie wykorzystywany przez Pana do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, więc nie będzie wykorzystywany na Pana cele osobiste. Wycofany Lokal z Pana działalności nadal będzie służyć czynnościom opodatkowanym – najem na rzecz sieci handlowej.

Zatem, Lokal nadal będzie przez Pana wykorzystywany do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia Lokalu, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, wycofanie z działalności gospodarczej Lokalu, w odniesieniu do którego przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT i przeznaczenie go do działalności w zakresie najmu, nie spowoduje obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na nabycie gruntu i wybudowanie na nim Lokalu na podstawie art. 91 ustawy.

Zatem, Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja ta wywołuje skutki podatkowe jedynie dla Pana, nie ma natomiast zastosowania do Pana żony.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślam, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zwracam uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.