Wyrok NSA z dnia 17 października 2024 r., sygn. I FSK 722/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA (del.) Elżbieta Olechniewicz (spr.), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 27 września 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2022 r. sygn. akt VIII SA/Wa 741/21 w sprawie ze skargi S. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 18 czerwca 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od czerwca do grudnia 2014 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od S. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 5.050 (słownie: pięć tysięcy pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.
1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 stycznia 2022 r., sygn. akt VIII SA/Wa 741/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w R. (dalej: Spółka, Skarżąca lub Strona) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: DIAS lub organ odwoławczy) z dnia 18 czerwca 2021 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od czerwca do grudnia 2014 r., działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: p.p.s.a.) uchylił zaskarżoną decyzję (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
1.2. Przedstawiając stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, że - zdaniem organów podatkowych - Skarżąca nie wykonała usług transportu na zlecenie cypryjskich firm B. LTD i G. Limited. Podmioty te nie prowadziły rzeczywistej działalności gospodarczej. Zostały utworzone na terenie Cypru dla pozoru, a ich usytuowanie na Cyprze miało umożliwić polskim podmiotom korzystanie z preferencyjnego rozliczenia VAT, jako sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu. W związku z tym świadczone przez Spółkę usługi transportowe powinny być opodatkowane wg stawki właściwej na terenie kraju, czyli 23% (art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: ustawa o VAT).
