Interpretacja indywidualna z dnia 30 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.775.2025.3.MG

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

1. A.B. (dalej: Poszkodowany lub Wnioskodawca), który jest adwokatem wraz ze swoim wspólnikiem C.D. (dalej: Wspólnik Poszkodowanego), który także jest adwokatem, prowadzą razem kancelarię adwokacką w formie spółki partnerskiej, która zajmuje się m.in. świadczeniem pomocy prawnej kredytobiorcom walutowym (dalej: Kancelaria lub Spółka).

2. Poszkodowany oraz Wspólnik Poszkodowanego w dalszej części niniejszego wniosku będą łącznie określani jako Wspólnicy lub Strony.

3. W ramach prowadzonej działalności Wspólnicy wygrywali spory z dużymi podmiotami z sektora bankowego oraz ubezpieczeniowego, a także świadczyli usługi w sprawach karnych, cywilnych i gospodarczych i w wyniku sukcesów zawodowych zdobywali coraz większą bazę klientów.

4. Jednocześnie jednak Wspólnik Poszkodowanego nie informując Poszkodowanego o tym, prowadził w ramach indywidualnej działalności (tj. poza Kancelarią) praktykę prawną w takim samym zakresie co Spółka nie informując Poszkodowanego o tym i nie uzyskując w tym zakresie żadnych wymaganych zgód na taką działalność, łamiąc tym samym obowiązujący obydwu wspólników zakaz konkurencji.

Ponadto, dochodziło również do sytuacji w której zlecenia, które miały pierwotnie być wykonywane w ramach prowadzonej Wspólników Kancelarii, faktycznie wykonywał Wspólnik osobiście, wystawiał „na siebie” paragon, bądź fakturę (tj. jako wykonawca usługi), wskazując swój nr rachunku bankowego do rozliczeń z klientami, przez co Kancelaria faktycznie nie wykonała tej usługi „przejętej” (wbrew wiedzy i woli Poszkodowanego) przez Wspólnika, który bezpośrednio wykonał tą usługę klientowi, ze szkodą dla Kancelarii i Poszkodowanego Wspólnika polegającą na tym, że skoro Kancelaria usługi nie wykonała, to nie uzyskała wynagrodzenia od Klienta, przez co dochód Wspólnika Poszkodowanego, jako udziałowca Kancelarii, też był niższy.

5. Nieprawidłowości te zostały zidentyfikowane przez Poszkodowanego po okresie ok. kilku lat i Poszkodowany Wspólnik (Wnioskodawca) zażądał od swojego Wspólnika zadośćuczynienia/ odszkodowania z tytułu ww. szkód, a Wspólnik na te warunki się zgodził, w wyniku czego została zawarta umowa wspólników z dnia 28 maja 2025 r. pomiędzy Poszkodowanym a Wspólnikiem Poszkodowanego (dalej: Umowa), która wprost wskazuje na obowiązek naprawienia ww. nieprawidłowości przez Wspólnika poprzez m.in. wypłatę odpowiedniej kwoty na rzecz Poszkodowanego z tytułu opisanych naruszeń/szkód. Jednocześnie jednak z uwagi na skalę naruszeń Wspólnicy pragną zaznaczyć, że kwoty wskazane w Umowie nie wyczerpują wszystkich roszczeń Poszkodowanego wobec Wspólnika Poszkodowanego i wysokość dodatkowych kwot należnych Poszkodowanemu zostanie precyzyjnie wyliczona przez Wspólników w przyszłości po szczegółowej analizie naruszeń dokonanych przez Wspólnika Poszkodowanego.

6. Jednocześnie Strony w preambule do Umowy wyraźnie także zaznaczyły, że intencją Stron jest prowadzenie działalności w zakresie wskazanym w ust. 2 Umowy (tj. m.in. w zakresie świadczenia pomocy prawnej kredytobiorcom walutowym) wyłącznie w ramach Spółki oraz rozliczenie nienależnie uzyskanego wynagrodzenia z powyższego tytułu przez Wspólnika Poszkodowanego z Poszkodowanym w okresie działania Spółki.

7. Jednocześnie zgodnie z Umową, Strony postanowiły m.in., że:

• Nie dopuszczają możliwości prowadzenia działalności przez któregokolwiek ze Wspólników w zakresie w jakim usługi takie świadczą w ramach Spółki,
• Ma zostać dokonana cesja umów zawartych przez Wspólnika Poszkodowanego na rzecz Spółki w zakresie działalności tożsamej z działalnością Spółki oraz we wszelkich rozliczeniach z klientami z tytułu działalności tożsamej z działalnością Spółki ma zostać wskazywany rachunek bankowy Spółki,
• Zobowiązano się do zakazu konkurencji pod sankcją kar umownych,
• Z uwagi na działalność prowadzoną przez Wspólnika Poszkodowanego w tożsamym zakresie co Spółka, bez uzyskania wcześniejszej zgody w tym zakresie, a także z wykorzystaniem infrastruktury Spółki, Poszkodowanemu przysługuje roszczenie względem Wspólnika Poszkodowanego o rozliczenie uzyskanego wynagrodzenia przez Wspólnika Poszkodowanego w stosunku wynikającym z umowy Spółki. Ponadto Wspólnik Poszkodowanego jest zobowiązany do rozliczenia z Poszkodowanym wynagrodzenia pobranego przez Wspólnika Poszkodowanego od klientów Spółki bezpośrednio na swój nr rachunku bankowego. Na poczet powyższego tytułu Wspólnik Poszkodowanego zapłaci na rzecz Poszkodowanego kwotę w wysokości i na zasadach określonych w Umowie. Przy czym jak już wspominano na wstępie niniejszego wniosku kwota ta może ulec zmianie.
• Umowa przewiduje również szczegółowe badanie dokonanych naruszeń przez Wspólnika Poszkodowanego, w tym m.in. zobowiązanie się do przesłania Poszkodowanemu wszystkich umów, które w ramach indywidualnej działalności zawierał Wspólnik Poszkodowanego, a których zakres tych umów jest tożsamy z działalnością Spółki i z tego tytułu nastąpi dalsze rozliczenie dokonanych naruszeń. Niedopełnienie obowiązków w zakresie tego szczegółowego badania z kolei będzie skutkować karami umownymi,
• Strony postanowiły m.in., że Wspólnik Poszkodowanego pozbawiony zostanie prawa reprezentowania Spółki oraz dokonanie dalszych zmian w umowie spółki w wyniku których Poszkodowanemu będzie przysługiwał 70% udział w zyskach i stratach Spółki, a Wspólnikowi Poszkodowanemu w 30%.

8. Wszelkie środki otrzymane na podstawie Umowy przez Poszkodowanego od Wspólnika Poszkodowanego w wyniku dokonanych przez niego naruszeń opisanych powyżej będą w dalszej części niniejszego wniosku opisanego łącznie jako Odszkodowanie lub Zadośćuczynienie.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Stroną umowy jest A.B. i C.D., Spółka nie jest stroną umowy.

Kwoty należne p. A.B. od p. C.D., opisane we wniosku o wydanie interpretacji, zgodnie z umową ma otrzymać wyłącznie p. A.B., a nie Spółka, mają one być wpłacane konto bankowe p. A.B., a nie na konto bankowe Spółki, etc.

Pan A.B., oprócz bycia wspólnikiem Spółki partnerskiej z p. C.D., prowadzi indywidualną JDG, w ramach której świadczy usługi prawne.

Pan A.B. planuje rozpoznać przychód podatkowy w ramach swojej JDG, a nie w ramach Spółki, gdyż to Pan A.B., a nie Spółka, otrzyma od Pana C.D. kwoty opisane w stanie faktycznym, ponadto Spółka nie jest stroną umowy z Panem C.D., lecz Pan A.B.

Dla prowadzonej działalności gospodarczej przyjął Pan jako formę opodatkowania tzw. podatek liniowy 19% (art. 30c ust. 1 ustawy o Podatku Dochodowym od Osób Fizycznych).

Pytanie

Czy Odszkodowanie, które ma otrzymać Wnioskodawca od Wspólnika na podstawie Umowy stanowi przychód z działalności gospodarczej, a jeśli tak, to czy datą powstania przychodu będzie data jego faktycznego otrzymania (tj. zasada kasowa)?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy:

1) Odszkodowanie, które ma otrzymać Wnioskodawca od Wspólnika na podstawie Umowy stanowi przychód Poszkodowanego z działalności gospodarczej, a datą powstania przychodu będzie data jego otrzymania przez Poszkodowanego (tj. zasada kasowa).

Powyższe stanowisko wynika z następujących okoliczności.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY:

1. Na wstępie niniejszego uzasadnienia należy określić czy Odszkodowanie/Zadośćuczynienie ma rzeczywisty charakter odszkodowania.

2. Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji „odszkodowanie”, a zatem konieczne w tym zakresie jest posiłkowanie się przepisami prawa cywilnego.

3. W tym kontekście z kolei należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 361 § 1 Kodeksu cywilnego, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W myśl natomiast art. 361 § 2 Kodeksu cywilnego w powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

4. W myśl z kolei art. 363 § 1 Kodeksu cywilnego naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. Przy czym § 2 ww. regulacji wskazuje, że jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

5. Zatem, jak słusznie podsumowuje się powyższe regulacje w doktrynie prawniczej (Nazaruk Piotr (red.), Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany): „Artykuły 361–363 zawierają przepisy o podstawowym znaczeniu dla obowiązku odszkodowawczego, który stanowi najbardziej charakterystyczną dla prawa cywilnego sankcję naruszenia jego zakazów lub nakazów. Komentowane przepisy regulują problematykę związku przyczynowego (art. 361 § 1), składników szkody (art. 361 § 2), sposobu naprawienia szkody (art. 363 § 1 i 2) oraz przyczynienia się poszkodowanego (art. 362).”

6. Wśród rodzajów odpowiedzialności wymienia się przede wszystkim odpowiedzialność deliktową określoną w art. 415 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którą kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia oraz odpowiedzialność kontraktową na podstawie której zgodnie z art. 471 Kodeksu cywilnego, dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

7. Mając zatem powyższe na uwadze uznać należy, że odszkodowanie jest należne w sytuacji w której dochodzi do wyrządzenia szkody czy utracenia korzyści, w tym doznanie finansowego uszczerbku na majątku. W takiej sytuacji z kolei wyrządzający szkodę zobowiązany jest do rekompensaty za wyrządzoną szkodę, która z kolei jest efektem wywołania zdarzenia/dokonania czynności przez wyrządzającego szkodę.

8. Na podobne rozumienie wskazuje także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 6 kwietnia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.787.2019.4.IR uznając, że: „Należy podkreślić, że każde odszkodowanie ma za zadanie wyrównanie szkody w majątku, utraconych korzyści lub szkody poczynionej na osobie (zadośćuczynienie). Odszkodowanie stanowi zawsze przychód, gdyż otrzymujący je powiększa w ten sposób swój majątek. Odszkodowanie w żadnym wypadku nie ma charakteru restytucyjnego, bowiem niczego nie przywraca, a jedynie wynagradza stratę lub krzywdę. Warunkiem otrzymania każdego odszkodowania jest zdarzenie, w wyniku którego dana osoba doznała określonego uszczerbku.”

9. Podobne stanowisko zajął również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 23 października 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.543.2024.3.KM.

10. Mając zatem powyższe na uwadze, uznać należy Odszkodowanie, które ma otrzymać Poszkodowany Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki rzeczywistego odszkodowania, bowiem w wyniku działań Wspólnika Poszkodowanego doszło do realnego wyrządzenia szkody Poszkodowanemu, bowiem gdyby nie jego zachowanie to środki, które zgodnie z Umową mają zostać wypłacone na rzecz Poszkodowanego zostałyby rozliczone wcześniej w ramach podziałów zysków Spółki, którą prowadzą Wspólnicy.

11. Należy przy tym zaznaczyć, że co do zasady, odszkodowania stanowią przychód na gruncie podatku PIT, przy czym ustawa o PIT wskazuje w art. 21 ust. 1 szeroki katalog zwolnień przedmiotowych. Zdaniem Wspólników, jednak żadne z ww. zwolnień nie będzie miało zastosowania w zakresie Odszkodowania, w tym również to określone w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT czy w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT.

12. Przechodząc zatem dalej, należy zauważyć, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT źródłami przychodów są pozarolnicza działalność gospodarcza.

13. W myśl z kolei z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

14. Przy czym art. 14 ust. 3 zawiera katalog przychodów, które nie podlegają opodatkowaniu w ramach działalności gospodarczej, jednak żadna z powyższych kategorii nie będzie dotyczyć Odszkodowania. W związku z powyższym, każde przysporzenie uzyskane w ramach działalności gospodarczej jest przychodem z tej działalności, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 3 ustawy o PIT.

15. Konsekwentnie zatem, również wszelkie odszkodowania/kary umowne także powinny być zakwalifikowane do tej kategorii, a więc podlegałyby opodatkowaniu tak jak ta działalność (tj. skala podatkowa, podatek liniowy, ryczałt).

16. Podobnie także uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 6 kwietnia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.787.2019.4.IR wskazując, że: „Tym samym, każde przysporzenie majątkowe, uzyskane w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowi przychód z tej działalności, o ile przepis art. 14 ust. 3 ww. ustawy nie wyłącza go z tej kategorii. Oznacza to, że do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należy również zaliczyć odszkodowania, jeżeli zostały otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.”

17. W związku z powyższym, Odszkodowanie/Zadośćuczynienie, które ma być wypłacone przez Wspólnika Poszkodowanego powinno być traktowane jako przychód z działalności gospodarczej i opodatkowane tak jak pozostałe dochody Poszkodowanego.

18. Należy także zauważyć, że zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy o PIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1) wystawienia faktury albo

2) uregulowania należności.

19. Przy czym jednocześnie należy mieć na uwadze art. 14 ust. 1i ustawy o PIT, który stanowi, że w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

20. Wypłata odszkodowania/kary umownej nie jest wydaniem rzeczy, zbyciem prawa majątkowego, wykonaniem usługi, lub dostawą energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego o których to czynnościach mówią powyższe regulacje, a zatem przychód powinien powstawać zgodnie z art. 14 ust. 1i ustawy o PIT, tj. na dzień otrzymania zapłaty (kasowo).

21. Podobne stanowisko w kontekście odszkodowania wyraził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 9 września 2019 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.337.2019.1.RK: „Aby określić moment powstania przychodu w związku z tym, że mamy do czynienia ze świadczeniem odszkodowawczym, a zatem nie z wydaniem rzeczy, zbyciem prawa majątkowego, wykonaniem usługi, lub dostawą energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego, (o czym stanowi art. 14 ust. 1c i 1 h ww. ustawy) konieczne jest sięgnięcie po normę z art. 14 ust. 1i ww. ustawy. Zgodnie z brzmieniem powołanego przepisu, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.”

22. Podobnie uznał również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w przytoczonej już interpretacji z dnia 6 kwietnia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.787.2019.4.IR.

23. Tym samym, przychód z tytułu Odszkodowania/Zadośćuczynienia powinien powstać u Poszkodowanego dopiero w momencie faktycznej wypłaty na jego rzecz tego Odszkodowania/ Zadośćuczynienia przez Wspólnika Poszkodowanego. Ponadto p. A.B. wykaże z tego tytułu wyłącznie przychód podatkowy, bez zaliczania do swoich kosztów podatkowych jakiejkolwiek kwoty zapłaconej mu przez p. C.D.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 powołanej ustawy, ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów. Zgodnie z tym przepisem odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3),
• inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie zaś art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

W art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały przykładowe czynności stanowiące przychód z działalności gospodarczej. Trzeba mieć na uwadze, że nie jest to jednak katalog zamknięty, w przeciwieństwie do spisu czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym zawartych w art. 14 ust. 3 ww. ustawy.

Zatem, co do zasady, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe uzyskane w związku z tą działalnością, o ile ustawa nie wyłącza ich z tej kategorii.

Tym samym, każde przysporzenie majątkowe, uzyskane w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowi przychód z tej działalności, o ile przepis art. 14 ust. 3 ww. ustawy nie wyłącza go z tej kategorii.

Natomiast jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności:

Użyty w powyższym przepisie zwrot „w szczególności” oznacza, że ustawodawca jedynie przykładowo wskazał, jakie przychody należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9. Katalog ten nie jest więc katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że do „innych źródeł” należy zakwalifikować wszelkie przychody – w rozumieniu ustawy – których nie można zaliczyć do któregokolwiek z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Istota zagadnienia w tej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia czy środki jakie ma Pan otrzymać od wspólnika na podstawie zawartej umowy kwalifikuje się do przychodu uzyskiwanego z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan adwokatem i wraz ze swoim wspólnikiem (również adwokatem), prowadzicie razem kancelarię adwokacką w formie spółki partnerskiej, która zajmuje się m.in. świadczeniem pomocy prawnej kredytobiorcom walutowym. Pana wspólnik nie informując Pana o tym, prowadził w ramach indywidualnej działalności (tj. poza Kancelarią) praktykę prawną w takim samym zakresie co Spółka. Zażądał Pan od swojego Wspólnika zadośćuczynienia/ odszkodowania z tytułu ww. szkód, a Wspólnik na te warunki się zgodził, w wyniku czego została zawarta umowa wspólników pomiędzy Panem a Pana Wspólnikiem. Stroną umowy jest Pan i Pana wspólnik, Spółka nie jest stroną umowy. Kwoty należne Panu od wspólnika, opisane we wniosku o wydanie interpretacji, zgodnie z umową ma otrzymać wyłącznie Pan, a nie Spółka, mają one być wpłacane na Pana konto bankowe, a nie na konto bankowe Spółki, etc. Oprócz bycia wspólnikiem Spółki partnerskiej ze wspólnikiem, prowadzi Pan indywidualną JDG, w ramach której świadczy Pan usługi prawne. Planuje Pan rozpoznać przychód podatkowy w ramach swojej JDG, a nie w ramach Spółki, gdyż to Pan, a nie Spółka, otrzyma od Pana Wspólnika kwoty opisane w stanie faktycznym, ponadto Spółka nie jest stroną umowy z Pana wspólnikiem, lecz Pan.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdzam, że nie poniósł Pan szkody w majątku prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Skoro Kancelaria (spółka partnerska) nie uzyskała wynagrodzenia od klienta, to dochód Pana jako wspólnika tej spółki był niższy. W związku z powyższym, szkoda powstała w majątku spółki partnerskiej, w której jest Pan wspólnikiem, zatem nie sposób uznać, że wypłacone na Pana indywidualne konto bankowe kwoty, wynikające z umowy zawartej pomiędzy Panem i Pana wspólnikiem będą przychodem z Pana jednoosobowej działalności gospodarczej. Jak już wyżej wskazałem - kwoty te są bowiem związane ze szkodą powstałą w majątku spółki partnerskiej, w której jest Pan wspólnikiem.

W związku z powyższym nie można uznać, że otrzymane przez Pana środki, będą stanowiły dla Pana przychód z działalności gospodarczej.

Wobec powyższego otrzymane środki należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 analizowanej ustawy. Przychód ten będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach ogólnych stosownie do art. 27 ww. ustawy.

Tym samym stanowisko Pana uznałem za nieprawidłowe.

Nie odniosłem się do pytania dotyczącego momentu powstania przychodu, gdyż oczekiwał Pan odpowiedzi na nie w sytuacji potwierdzenia, że odszkodowanie stanowi przychód z działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Przy wydawaniu interpretacji indywidualnych w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym we wniosku - nie prowadzę postępowania dowodowego. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem więc wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku opis zdarzenia różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.