Interpretacja indywidualna z dnia 4 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.722.2025.2.LS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 27 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 października 2025 r. (data wpływu 3 października 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest obywatelem polskim i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163, ze zm.), zwanej dalej “ustawą o PIT”. Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Jego źródłem dochodów jest kontrakt menedżerski oraz wynagrodzenie z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki z o.o., o którym mowa w art. 176 Kodeksu spółek handlowych. W dniu 16 marca 2004 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną nabyli do majątku wspólnego 50% udział w lokalu użytkowym (dalej również jako „Lokal”). Lokal został przekazany do użytkowania w dniu 31 marca 2004 r. oraz wprowadzony do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy jednoosobowej działalności gospodarczej (JDG) o kodzie PKD 86.23.Z Praktyka lekarska dentystyczna, która jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775, ze zm.). Lokal jest amortyzowany według stawki 2,5%. Pozostałe 50% udziału w Lokalu jest obecnie własnością innej osoby fizycznej (dalej również jako „osoba trzecia”), która, podobnie jak żona Wnioskodawcy, prowadzi w tym Lokalu JDG w zakresie praktyki lekarskiej dentystycznej. Innymi słowy, w Lokalu znajdują się dwa oddzielne, niezależne gabinety dentystyczne, przy czym jeden z nich jest prowadzony przez żonę Wnioskodawcy, a drugi przez osobę trzecią. Wnioskodawca planuje kupić od osoby trzeciej 50% udziału w Lokalu do swojego majątku osobistego, jednak nie zamierza prowadzić w zakupionej części Lokalu działalności dentystycznej ani żadnej innej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości będzie chciał sprzedaż swój udział w Lokalu jednocześnie ze sprzedażą udziału, który jest przedmiotem współwłasności małżeńskiej Wnioskodawcy i jego żony. Wnioskodawca wychodzi z założenia, że łatwiej będzie znaleźć nabywcę na cały Lokal, niż na 50% udział w Lokalu, który obecnie jest własnością Wnioskodawcy i jego żony. Sprzedaż 50% udziału w Lokalu nabytego od osoby trzeciej do majątku osobistego Wnioskodawcy nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpi nabycie tego udziału przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie wyklucza, że jeżeli proces poszukiwania nabywcy Lokalu będzie się przedłużał, wynajmie on nabyty przez siebie do majątku osobistego udział w Lokalu, a przychody z najmu opodatkuje ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w ramach tzw. najmu prywatnego, tj. źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Nabyty przez Wnioskodawcę do majątku osobistego udział w Lokalu nie będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej Wnioskodawcy (ponieważ Wnioskodawca takiej działalności nie prowadzi i nie zamierza prowadzić) ani żony Wnioskodawcy (która będzie wykorzystywała do prowadzonej przez siebie JDG wyłącznie 50% udział w Lokalu będący przedmiotem współwłasności małżeńskiej i nabyty w 2004 r.). Wnioskodawca nie dokonywał w ostatnich kilku latach żadnej transakcji zakupu lub sprzedaży nieruchomości.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Ad. 1. Wnioskodawca nabył wraz z żoną w dniu 16 marca 2004 r. do majątku wspólnego 50% udział w lokalu użytkowym w drodze umowy sprzedaży.

Ad. 2. Na moment nabycia przez Wnioskodawcę i jego żonę przedmiotowego udziału w lokalu użytkowym, między małżonkami istniała wspólność majątkowa.

Ad. 3. Udział w lokalu użytkowym nabyty przez Wnioskodawcę i jego żonę w 2004 r. nie został jeszcze sprzedany, natomiast planowana jest jego sprzedaż (przedmiotem wniosku o interpretację jest zdarzenie przyszłe). Przedmiotowy udział w lokalu użytkowym na moment sprzedaży będzie stanowił środek trwały w działalności gospodarczej prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy. Nie zostanie wycofany z działalności gospodarczej żony Wnioskodawcy.

Ad. 4. Istnieje wspólność majątkowa małżeńska między Wnioskodawcą i jego żoną i będzie ona również istniała w momencie sprzedaży udziału w lokalu użytkowym.

Ad. 5. Wnioskodawca jeszcze nie nabył od osoby trzeciej do majątku osobistego pozostałego 50% udziału w ww. lokalu użytkowym, natomiast planuje to zrobić (przedmiotem wniosku o interpretację jest zdarzenie przyszłe). Wnioskodawca planuje nabyć pozostałe 50% udziału w lokalu użytkowym w drodze umowy sprzedaży.

Ad. 6. Przedmiotowy lokal nie został jeszcze sprzedany.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przychody ze sprzedaży 50% udziału w Lokalu, który zostanie nabyty przez Wnioskodawcę do jego majątku osobistego, należy w całości zaliczyć do źródła przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przychody ze sprzedaży 50% udziału w Lokalu, będącego przedmiotem współwłasności małżeńskiej Wnioskodawcy i jego żony i stanowiącego środek trwały w prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy JDG, należy w całości zaliczyć do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej żony Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, a tym samym przychody te nie będą podlegały łączeniu dla celów podatkowych z przychodami, jakie Wnioskodawca osiągnie w związku ze sprzedażą udziału w Lokalu, który nabędzie do swojego majątku osobistego?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody ze sprzedaży 50% udziału w Lokalu, który zostanie nabyty przez Wnioskodawcę do jego majątku osobistego, należy w całości zaliczyć do źródła przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1 Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (niemającego zastosowania do opisanego zdarzenia przyszłego): a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Stosownie zaś do art. 30e ust. 1 ustawy o PIT, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Art. 30e ust. 2 stanowi, że podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o PIT, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać: 1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub 2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131. Co istotne, stosownie do art. 30e ust. 5 ustawy o PIT, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł. Jak stanowi zaś art. 30e ust. 6 ustawy o PIT, przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania, jeżeli: 1) budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych oraz sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów są przedmiotem działalności gospodarczej podatnika; 2) przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw stanowi przychód z działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1. W odniesieniu do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT Wnioskodawca zauważa, że przepis ten ma zastosowanie zarówno do zbycia lokalu mieszkalnego, jak i lokalu użytkowego, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, warunki te zostaną spełnione w przypadku Wnioskodawcy. Dla kwalifikacji przychodu ze sprzedaży udziału w Lokalu, który Wnioskodawca zamierza nabyć do swojego majątku osobistego, nie ma przy tym znaczenia, że Wnioskodawca jest również współwłaścicielem pozostałego 50% udziału w Lokalu w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, a żona Wnioskodawcy wykorzystuje tę część Lokalu w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W tym miejscu należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809, ze zm.), zwanej dalej „KRiO”, regulujących małżeńskie ustroje majątkowe. Zgodnie z art. 31 § 1 KRiO, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Z przytoczonego przepisu wynika, że małżeńska wspólność majątkowa nie obejmuje przedmiotów majątkowych należących do majątku osobistego każdego z małżonków. Tym samym stroną transakcji obejmujących zakup i sprzedaż takich przedmiotów jest wyłącznie małżonek, do którego majątku osobistego te przedmioty należą. Rozporządzanie nimi nie wymaga zgody drugiego małżonka, która zasadniczo jest wymagana przy rozporządzeniach dotyczących przedmiotów wchodzących w skład majątku wspólnego. W świetle powyższego, w przypadku sprzedaży 50% udziału w Lokalu, nabytego przez Wnioskodawcę do majątku osobistego, podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia całego przychodu ze sprzedaży tego udziału będzie wyłącznie Wnioskodawca. Jako, że Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej ani udostępniać nabytej przez siebie części Lokalu swojej żonie w celu prowadzenia w niej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług dentystycznych, sprzedaż przedmiotowego udziału w Lokalu przed upływem 5 lat od końca roku, w którym nastąpi jego nabycie, będzie podlegało opodatkowaniu na zasadach przewidzianych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Oznacza to, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia zeznania PIT-39 w roku następującym po roku, w którym dojdzie do sprzedaży udziału w Lokalu. W zeznaniu tym Wnioskodawca wykaże przychód ze sprzedaży swojego udziału w Lokalu oraz koszty uzyskania przychodów, obejmujące, stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o PIT, udokumentowane koszty nabycia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Dla kwalifikacji przychodu ze sprzedaży udziału w Lokalu do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, nie będzie mieć znaczenia okoliczność, że Wnioskodawca może przez jakiś czas wynajmować część Lokalu odpowiadającą nabytemu przez niego udziałowi i osiągać z tego tytułu przychody. Będzie to bowiem tzw. najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, który żadną miarą nie może być uznany za prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak zauważył NSA w uchwale z dnia 24 maja 2021 r., sygn. II FPS 1/21: Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.), chyba, że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii "związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą" - do przychodów z działalności gospodarczej. Jeżeli zatem podatnik: a) nie podejmuje czynności zmierzających do wyraźnego wyodrębnienia przedsiębiorstwa poprzez stworzenie zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych mających służyć tej działalności, b) nie buduje struktury organizacyjnej pozwalającej mu na zarządzanie tą wydzieloną częścią majątku, c) nie wypracowuje strategii tej działalności (planów co do jej rozwoju, badania rynku pod kątem potrzeb potencjalnych najemców, dostosowywania składników majątków do tych potrzeb), a jedynie lokuje nadwyżki posiadanych środków (uzyskiwanych z różnych źródeł przychodu) w zakup nieruchomości (w tym także lokali), które następnie wynajmuje, - to nie można uznać, że składniki majątkowe związane są z działalnością gospodarczą. To zatem podatnik decyduje o tym czy "powiązać" określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. Jak zostało wspomniane w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie zamierza podejmować działalności gospodarczej w zakresie wynajmu lokali, a tym samym nabyty przez niego do majątku osobistego udział w Lokalu nie będzie w żaden sposób wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody ze sprzedaży 50% udziału w Lokalu, będącego przedmiotem współwłasności małżeńskiej Wnioskodawcy i jego żony i stanowiącego środek trwały w prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy JDG, należy w całości zaliczyć do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej żony Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, a tym samym przychody te nie będą podlegały łączeniu dla celów podatkowych z przychodami, jakie Wnioskodawca osiągnie w związku ze sprzedażą udziału w Lokalu, który nabędzie do swojego majątku osobistego. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2 Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o PIT przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c (dotyczącego sprzedaży lokali mieszkalnych). Z przytoczonego przepisu wynika, że sprzedaż środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej jest zaliczana do przychodów z tej działalności (za wyjątkiem lokali mieszkalnych), a tym samym podlega opodatkowaniu na takich samych zasadach jak inne przychody osiągane z prowadzonej działalności gospodarczej. Co więcej, w przypadku sprzedaży udziału w lokalu użytkowym stanowiącym przedmiot majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanego w działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, cały przychód ze sprzedaży udziału w lokalu podlega opodatkowaniu jako przychód z działalności gospodarczej osoby, która faktycznie wykorzystywała lokal dla celów prowadzonej działalności. W świetle powyższego należy uznać, że cały przychód ze sprzedaży udziału w Lokalu będącego przedmiotem współwłasności małżeńskiej Wnioskodawcy i jego żony będzie podlegał opodatkowaniu w ramach prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy działalności gospodarczej. Przychody te nie będą podlegały łączeniu dla celów podatkowych z przychodami, jakie Wnioskodawca osiągnie w związku ze sprzedażą udziału w Lokalu, który nabędzie do swojego majątku osobistego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że dokonane poza działalnością gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu.

W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Tak więc, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 r. sygn. I SA/Po 919/14:

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio określone czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości (działki) działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przekracza zwykły zarząd majątkiem prywatnym czego przejawem jest np. nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, uzbrojenie terenu, itp.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Pana do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem 50% udziału w lokalu użytkowym który zostanie nabyty przez Pana do majątku osobistego.

Z opisu sprawy wynika, że planuje Pan kupić od osoby trzeciej 50% udziału w Lokalu do swojego majątku osobistego, jednak nie zamierza prowadzić w zakupionej części Lokalu działalności dentystycznej ani żadnej innej pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie wyklucza Pan, że w przyszłości będzie chciał sprzedać swój udział w Lokalu jednocześnie ze sprzedażą udziału, który jest przedmiotem współwłasności małżeńskiej Pana i Pana żony. Nabyty przez Pana do majątku osobistego udział w Lokalu nie będzie wykorzystywany w Pana działalności gospodarczej (ponieważ takiej działalności Pan nie prowadzi i nie zamierza prowadzić) ani Pana żony (która będzie wykorzystywała do prowadzonej przez siebie JDG wyłącznie 50% udział w Lokalu będący przedmiotem współwłasności małżeńskiej i nabyty w 2004 r.). Nie dokonywał Pan w ostatnich kilku latach żadnej transakcji zakupu lub sprzedaży nieruchomości.

Wątpliwości Pana budzi kwestia, czy sprzedaż 50% udziału w lokalu użytkowym który zostanie nabyty przez Pana do majątku osobistego należy w całości zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W celu ustalenia prawidłowego źródła przychodów z tytułu przychodów uzyskanych z planowanej sprzedaży należy rozważyć, czy czynność sprzedaży powyższego udziału w nieruchomości zawiera znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionych we wniosku zdarzeń nie sposób zatem przyjąć, że sprzedaż 50% udziału w lokalu użytkowym który zostanie nabyty przez Pana do majątku osobistego wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Całokształt czynności, a w szczególności fakt, że nie dokonywał Pan w ostatnich kilku latach żadnej transakcji zakupu lub sprzedaży nieruchomości oraz fakt, wychodzi Pan z założenia, że łatwiej będzie znaleźć nabywcę na cały Lokal, niż na 50% udział w Lokalu, który obecnie jest własnością Pana i Pana żony, sugeruje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W analizowanej sprawie, czynności podejmowane przez Pana wskazują, że mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. W konsekwencji, istotą Pana działań nie jest prowadzenie działalności gospodarczej, lecz zwykły zarząd majątkiem. Zatem kwota przychodu uzyskana ze sprzedaży nie będzie stanowiła przychodu ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Okoliczności opisane we wniosku wskazują, że skutki podatkowe planowanej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych.

Pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano wyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):

W konsekwencji przychód ze sprzedaży 50% udziału w lokalu użytkowym który zostanie nabyty przez Pana do majątku osobistego będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jeśli, jak Pan wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, nastąpi przed upływem pięcioletniego okresu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast przechodząc do kwestii opodatkowania przychodu ze sprzedaży 50% udziału w lokalu użytkowym, wprowadzonym do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez Pana żonę  jednoosobowej działalności gospodarczej, będącego przedmiotem współwłasności małżeńskiej Pana i Pana żony należy wskazać, że na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z wniosku wynika, że w dniu 16 marca 2004 r. wspólnie z żoną nabył Pan do majątku wspólnego 50% udział w lokalu użytkowym w drodze umowy sprzedaży. Lokal został przekazany do użytkowania w dniu 31 marca 2004 r. oraz wprowadzony do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez Pana żonę jednoosobowej działalności gospodarczej. Lokal jest amortyzowany według stawki 2,5%. Udział w lokalu użytkowym nabyty przez Pana i Pana żonę w 2004 r. nie został jeszcze sprzedany, natomiast planowana jest jego sprzedaż. Przedmiotowy udział w lokalu użytkowym na moment sprzedaży będzie stanowił środek trwały w działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana żonę. Nie zostanie wycofany z działalności gospodarczej Pana żony.

W tym miejscu wskazuję, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

W myśl art. 34¹ tej ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 36 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W piśmiennictwie podaje się, że o zaliczeniu danego przedmiotu majątkowego do majątku wspólnego decyduje moment faktycznego jego nabycia. Z punktu widzenia przynależności prawa do majątku wspólnego bez znaczenia jest, czy jego nabycia dokonali małżonkowie wspólnie, czy też tylko jeden z nich. Nie jest istotna także podstawa (sposób) nabycia danego przedmiotu. Obowiązuje domniemanie, że przedmioty majątkowe nabyte w trakcie wspólności małżeńskiej przez jednego z małżonków zostały nabyte z majątku wspólnego na rzecz wspólności majątkowej. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

W świetle art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem każdy z małżonków ma zarówno prawo do udziału w majątku wspólnym, jak i w odniesieniu do poszczególnych składników majątku wspólnego.

W przypadku małżonków będących współwłaścicielami nieruchomości należącej do ich majątku wspólnego zasadą jest, że każde z nich ma udział w całej nieruchomości wspólnej.

Wskazać należy, że odpłatne zbycie nieruchomości stanowiącej przedmiot majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanej w działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jedynie tego podmiotu, który faktycznie przedmiotową nieruchomość wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym, nabywając wspólnie z żoną ww. nieruchomość stał się Pan jej współwłaścicielem. Nie można więc w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej wyodrębnić części należącej do Pana żony i części należącej do Pana, bowiem nieruchomość ta jest niepodzielnie własnością zarówno Pana, jak i Pana żony.

Z powyższych względów, planowana przez Pana sprzedaż 50% udziału w lokalu użytkowym, będącego przedmiotem współwłasności małżeńskiej Pana i Pana żony, nie spowoduje powstania u Pana przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Jak bowiem wynika z wniosku, ww. udział w lokalu użytkowym był i jest wykorzystywany w prowadzonej przez Pana żonę działalności gospodarczej i został ujęty w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Pana żony – prowadzonej dla tej działalności. Z tej też przyczyny, opisane zbycie w udziale należącym do Pana i Pana żony, stanowić będzie źródło przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana żonę.

Z uwagi na powyższe, w Pana przypadku nie będzie miał zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, planowana przez Pana sprzedaż 50% udziału w lokalu użytkowym, wprowadzonym do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez Pana żonę jednoosobowej działalności gospodarczej, będącego przedmiotem współwłasności małżeńskiej Pana i Pana żony, nie będzie podlegała opodatkowaniu przez Pana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Powołane orzeczenia sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącymi, w związku z tym, nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej. Orzeczenia sądowe są dla organu nieocenionym źródłem wiedzy i materiałem poznawczym, bieżąco wykorzystywanym w toku załatwiania spraw. Z tego względu należy pamiętać, że orzeczenia mają charakter indywidualny, nie wiążą organów podatkowych i są formalnie wiążące dla organu podatkowego tylko w konkretnej sprawie. Orzeczenia nie mają mocy prawnej precedensów i charakteru wykładni powszechnie obowiązującej.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Dodatkowo wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pan, to ta interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla Pana żony.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.