Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.808.2025.2.KK
Pięcioletni okres podatkowy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość gruntowa została nabyta, niezależnie od późniejszej daty wybudowania na niej budynku mieszkalnego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznegow podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 26 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży zabudowanej nieruchomości. Uzupełnił go Pan pismem, które wpłynęło 12 listopada 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
30 września 2025 r. sprzedał Pan prywatną nieruchomość - działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym, wybudowanym na podstawie decyzji z 8 sierpnia 2018 r. z zakończonym zawiadomieniem o zakończeniu budowy, uprawomocnionym 30 stycznia 2023 r.
Sprzedał Pan działkę, którą otrzymał w drodze darowizny 24 października 2017 r. od rodziców, na której w okresie od 8 sierpnia 2018 r. do dnia zakończenia budowy, czyli 30 stycznia 2023 r. wybudował Pan dom.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że opisana we wniosku nieruchomość została sprzedana 30 września 2024 r. (omyłkowo wskazał Pan we wniosku inną datę/rok sprzedaży).
Nieruchomość wskazana we wniosku położna jest na terytorium Polski.
Na pytanie Organu o treści: „czy budynek mieszkalny wybudowany na działce stanowił część składową działki, czy odrębny przedmiot własności?”, wskazał Pan, że budynek wybudowany na działce stanowi część składową działki i została sprzedana w całości, jako działka zabudowana budynkiem mieszkalnym. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości wynika z faktu, iż miał Pan zamiar w niej mieszkać, ale z uwagi na rozwód, postanowił Pan ją sprzedać i zakupić inną działkę, na której w przyszłości wybuduje Pan dom, w którym zamieszka.
Na pytanie Organu o treści: „czy sprzedaż przez Pana ww. nieruchomości nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.)?”, wskazał Pan, że sprzedaż nieruchomości jest z majątku prywatnego, nie nastąpiła w ramach działalności gospodarczej i nigdy nie była przedmiotem działalności gospodarczej, ani najmu lub dzierżawy.
Na pytanie Organu o treści: „czy posiada Pan inne nieruchomości oprócz wskazanej we wniosku —jeżeli tak, to należy podać odrębnie do każdej nieruchomości - kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości, w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Pana, w jaki sposób były wykorzystywane przez Pana od momentu wejścia w ich posiadanie, czy nieruchomości te udostępniał/udostępnia Pan innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze?”, wskazał Pan, że w okresie kiedy posiadał Pan nieruchomość, która została sprzedana, nie posiadał Pan innej nieruchomości. Obecnie po sprzedaży działki z domem, zakupił Pan 4 kwietnia 2025 r. nowy grunt w ramach zainwestowania środków ze sprzedaży nieruchomości, która jest tematem zapytania.
Na pytanie Organu o treści: „czy dokonywał Pan kiedykolwiek wcześniej sprzedaży innych nieruchomości — jeżeli tak, to należy podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości - kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości, w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Pana, w jaki sposób były wykorzystywane przez Pana od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży, kiedy dokonał Pan ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży, w jaki sposób był opodatkowany przychód z ich sprzedaży, czy przed odpłatnym zbyciem nieruchomości te udostępniał Pan innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze?”, wskazał Pan, że nigdy wcześniej, ani do dnia złożenia wniosku, nie dokonywał Pan sprzedaży żadnej nieruchomości, ani też nigdy żadnej nieruchomości nie dzierżawił i nie wynajmował.
Pytanie
Czy 5 lat liczy się o daty nabycia nieruchomości, czy od daty zakończenia budowy domu na działce?
Pana stanowisko w sprawie
Zgodnie z przepisami, od zbycia nieruchomości płaci się podatek do 30 kwietnia po roku, w którym następuje jej zbycie, jeśli od dnia nabycia do dnia sprzedaży nie upłynęło 5 lat.
Pana zdaniem, fakt sprzedaż nieruchomości w 2024 r. korzysta ze zwolnienia z podatku PIT-39 z uwagi na fakt, że jej nabycie nastąpiło w 2017 r. W związku z tym, że minęło 5 lat od nabycia, fakt wybudowania budynku nie ma tu znaczenia. Zgodnie z przepisami, sprzedaż zwolniona jest po upływie 5 lat od nabycia nieruchomości i okres ten minął. Dlatego nie ma Pan obowiązku składania PIT-39.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.
Z treści wniosku wynika, że 30 września 2024 r. sprzedał Pan nieruchomość - działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym, wybudowanym na podstawie decyzji z 8 sierpnia 2018 r. z zakończonym zawiadomieniem o zakończeniu budowy, uprawomocnionym 30 stycznia 2023 r. Nieruchomość wskazana we wniosku położna jest na terytorium Polski. Sprzedał Pan działkę, którą otrzymał w drodze darowizny 24 października 2017 r. od rodziców, na której w okresie od 8 sierpnia 2018 r. do dnia zakończenia budowy, czyli 30 stycznia 2023 r. wybudował Pan dom. Budynek wybudowany na działce stanowi część składową działki i działka została sprzedana w całości, jako działka zabudowana budynkiem mieszkalnym. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości wynika z faktu, iż miał Pan zamiar w niej mieszkać, ale z uwagi na rozwód, postanowił Pan ją sprzedać. Sprzedaż nieruchomości jest z majątku prywatnego, nie nastąpiła w ramach działalności gospodarczej i nigdy nie była przedmiotem działalności gospodarczej, ani najmu lub dzierżawy.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, wobec tego należy odnieść się do przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071).
Stosownie do art. 46 § 1 wskazanej ustawy:
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Artykuł 47 § 1-3 cytowanej ustawy stanowi, że:
Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.
Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.
Na mocy art. 48 Kodeksu cywilnego:
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w świetle której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Budynek będzie odrębnym przedmiotem własności wówczas, gdy wzniesiony zostanie na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania.
Z powyższego wynika, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Oznacza to, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku, uznać należy datę nabycia gruntu niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek.
Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Natomiast kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
W myśl art. 33 pkt 1 i 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Do majątku osobistego każdego z małżonków należą:
1) przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;
2) przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.
W doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takim jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego.
Uwzględniając powyższe oraz treść art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzam, że określając skutki podatkowe sprzedaży w 2024 r. przez Pana zabudowanej nieruchomości, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a), należy liczyć od końca 2017 r., tj. od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze darowizny gruntu (działki, na której wybudowany został budynek mieszkalny). Skoro budynek, jak Pan wskazał, stanowi część składowąnieruchomości, to data wybudowania budynku czy oddania do użytkowania w rozpatrywanej sprawie nie ma znaczenia. W konsekwencji, to data nabycia gruntu (tj. 2017 r.), wyznacza bieg pięcioletniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w przedstawionej sprawie upłynął z dniem 31 grudnia 2022 r.
Podsumowując, sprzedaż przez Pana w 2024 r. nieruchomości (zabudowanej budynkiem mieszkalnym) nabytej w 2017 r., z uwagi na upływ z dniem 31 grudnia 2022 r. pięcioletniego terminu, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości (gruntu), nie stanowi dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z tytułu sprzedaży nieruchomości nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych i składania z tego tytułu deklaracji PIT-39.
Pana stanowisko uznałem za prawidłowe, pomimo tego, że użył Pan w nim zwrotu zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, które nie jest tożsame z niepodleganiem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, choć wywołuje ten sam skutek podatkowy w postaci braku obowiązku opodatkowania dochodu uzyskanego z tej sprzedaży.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanego pytania, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu zdarzenia, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
