Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.620.2025.2.ASZ
Nieodpłatne przekazanie nieruchomości i akcji do Fundacji Rodzinnej przez podatnika, który jest jednocześnie członkiem zarządu spółki, stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT z uwagi na związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
- prawidłowe w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwolnienia od podatku oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego z tytułu wniesienia do Fundacji Rodzinnej:
-prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...),
-udziału (2/37) we współwłasności nieruchomości wspólnej, stanowiącego prawo do dwóch miejsc parkingowych,
-udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonej w księdze wieczystej nr (...);
- nieprawidłowe w zakresie uznania za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przeniesienie przez Pana w formie darowizny na rzecz Fundacji Rodzinnej akcji w spółce akcyjnej.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 18 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 października 2025 r. (wpływ 31 października 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Dnia (...) 2025 r. Fundatorzy w osobach X oraz Y ustanowili Fundację Rodzinną Z (dalej również jako Fundacja). Tego dnia sporządzono akt założycielski fundacji rodzinnej (rep. (...)) oraz określono statut fundacji rodzinnej (rep. (…)). Fundacja ma siedzibę w Polsce (w miejscowości (…)).
Z dniem (...) 2025 r. powstała zatem Fundacja Rodzinna Z w organizacji (art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej - Dz. U. poz. 326 z późn. zm.).
W myśl postanowień ww. statutu Fundacji (zwany dalej również Statutem):
Fundatorami Fundacji (dalej „Fundatorzy”) są:
a)X (Wnioskodawca),
b)Y.
Beneficjentami Fundacji (dalej „Beneficjenci”) są:
a)Fundatorzy,
b)B (małoletni) - zstępny Fundatorów,
c)C- zstępny Fundatora Y.
Wszystkie ww. osoby fizyczne mają miejsce zamieszkania w Polsce i pozostają polskimi rezydentami podatkowymi, mającymi w Polce nieograniczony obowiązek podatkowy.
Celem Fundacji jest gromadzenie mienia, zarządzanie nim w interesie beneficjentów oraz spełnianie świadczeń na rzecz beneficjentów. Szczegółowym celem Fundacji jest:
a) gromadzenie mienia, zarządzanie nim w interesie Beneficjentów oraz spełnianie świadczeń na rzecz Beneficjentów,
b) zabezpieczenie beneficjentów oraz następnych pokoleń pod kątem finansowym, edukacyjnym, zdrowotnym oraz życiowym, w szczególności zabezpieczenie Fundatorów, dzieci oraz wnuków Fundatorów,
c) zabezpieczenie majątku prywatnego Fundatorów a także posiadanych przez nich udziałów i akcji w spółkach prawa handlowego,
d) zapewnienie ciągłości działania podmiotów gospodarczych i przedsiębiorstw utworzonych, współtworzonych czy nabytych przez Fundatorów, jak też nabywanych i tworzonych przez Fundację, pomnażania mienia Fundacji oraz zapewnienie sprawnej sukcesji w ramach Z i jej kolejnych pokoleń,
e) zapobieżenie rozdrobnieniu majątku oraz biznesu Fundatorów na wypadek spadkobrania,
f) gromadzenie i pomnażanie majątku, a także zarządzanie nim, w szczególności w formie zakupu nieruchomości oraz zarządzania nimi,
g) prowadzenie oraz rozwijanie działalności gospodarczej w zakresie wyznaczonym w § 8 niniejszego Statutu,
h) spełnianie świadczeń na rzecz beneficjentów w formie dogodnej dla Fundatorów, zwłaszcza w formie przekazywania środków pieniężnych oraz udostępniania nieruchomości na rzecz Fundatorów oraz beneficjentów.
Zgodnie z treścią statutu Fundacji, wartość funduszu założycielskiego wynosi (...). Fundusz założycielski zostanie pokryty przez Fundatorów w kwocie po (...) każdy w terminie do (...) 2026 r. Fundacja nie może zwracać Fundatorowi mienia wniesionego na pokrycie funduszu założycielskiego ani w całości, ani w części. Zmiany wysokości funduszu założycielskiego odbywają się w trybie zmiany Statutu.
Fundatorzy sporządzą spis mienia wnoszonego do Fundacji na pokrycie funduszu założycielskiego w formie pisemnej. Na dzień złożenia wniosku do Fundacji rodzinnej nie został wniesiony ani fundusz założycielski, ani mienie.
Y oraz X są małżeństwem posiadającym rozdzielność majątkową od początku trwania małżeństwa. C jest córką Y ale nie jest córką X, a B jest dzieckiem obojga Fundatorów - tj. Y oraz X.
Zgodnie ze Statutem na mienie fundacji rodzinnej składa się:
a)mienie wniesione przez Fundatora na fundusz założycielski,
b)mienie wniesione przez Fundatora oraz inne osoby w drodze darowizny albo spadku,
c)mienie wypracowane w ramach działalności Fundacji.
Przez wartość mienia wniesionego do Fundacji albo mienia Fundacji, rozumie się wartość rynkową składników wniesionego mienia w innej postaci niż środki pieniężne, ustaloną na dzień wniesienia mienia, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Mienie wniesione do Fundacji w drodze darowizny albo spadku przez:
a)fundatora lub jego małżonka, zstępnych, wstępnych lub rodzeństwo — uważa się za wniesione przez fundatora,
b)inne osoby- uważa się za wniesione przez Fundację.
Fundacja nie może zwracać Fundatorowi mienia wniesionego na pokrycie funduszu założycielskiego ani w całości, ani w części.
Majątek Fundacji Rodzinnej może być w każdym czasie powiększony o wkłady Fundatora lub osób trzecich, w tym w postaci darowizn czy dziedziczenia.
Fundacja rodzinna będzie nabywała akcje w czasie swojej działalności.
Źródłem dochodów Fundacji Rodzinnej będą w szczególności dochody, jakie majątek wniesiony oraz majątek nabyty przez Fundację Rodzinną w trakcie jej trwania będzie przynosił, a w szczególności:
a)dywidendy otrzymywane od spółek, w których Fundacja posiada udziały, akcje, prawa i obowiązki,
b)dochody z najmu i dzierżawy mienia należącego do Fundacji,
c)dochody z nabywania i zbywania papierów wartościowych, instrumentów pochodnych i praw o podobnym charakterze,
d)spadki, zapisy i darowizny na rzecz Fundacji,
e)odsetki od pożyczek udzielanych przez Fundację,
f)odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych Fundacji.
Fundacja będzie prowadzić działalność gospodarczą, której przedmiotem według nomenklatury Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2025) jest:
(...).
Fundacja będzie również prowadziła działalność w zakresie dopuszczalnym w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej.
Fundatorzy zamierzają wnieść do Fundacji w darowiźnie następujące mienie:
1.Y - 2 akcje imienne serii „B” w polskiej spółce akcyjnej T S.A. KRS (...). Akcje otrzymała w darowiźnie od X i stanowią jej majątek prywatny. Y nie zajmuje się obrotem udziałami ani akcjami.
2.Pan X:
a)(...) akcji na okaziciela serii „A” w polskiej spółce akcyjnej T S.A. KRS (...). Akcje stanowią jego majątek prywatny. X nie zajmuje się obrotem udziałami ani akcjami. X objął akcje w związku z założeniem spółki, wnosząc do niej wkłady. Akcje te nie zostały przez niego nabyte na rynku wtórnym, lecz objęte w ramach pierwotnej emisji w zamian za wkład wniesiony do spółki.
b)(...) akcji imiennych serii „B” w polskiej spółce akcyjnej T S.A. KRS (...). Akcje stanowią jego majątek prywatny. X nie zajmuje się obrotem udziałami ani akcjami.
W związku z objęciem akcji przez X oraz objęciem akcji przez Y w formie darowizny żadnej z tych osób nie przysługuje prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego.
c)Nieruchomość lokalową położoną w (...) oraz dwa wewnętrzne miejsca parkingowe, zlokalizowane na nieruchomości objętej KW nr (...) oznaczone numerami 1 i 2 oraz dwa zewnętrzne miejsca parkingowe zlokalizowane na nieruchomości objętej KW nr (...) oznaczone numerami (...). Nieruchomość objęta księgą wieczystą nr (...) stanowi wewnętrzną drogę dojazdową zapewniającą dodatkowy dostęp z nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...)do drogi publicznej - ulicy (...).
Ww. nieruchomość stanowi majątek prywatny X, nabyty przez niego w dniu (...) 2024 r. Nieruchomości stanowią przedmiot najmu. Najem odbywa się na rzecz podmiotu powiązanego z X tj. na rzecz spółki T S.A. X opodatkowuje najem ryczałtem w rozumieniu ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 843). Z tytułu najmu X jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W związku z nabyciem ww. nieruchomości X odliczył podatek VAT naliczony. Od dnia nabycia ww. lokalu X nie ponosił na ww. nieruchomości żadnych nakładów. Nakłady na nieruchomość lokalową (KW nr (...)) ponosiła spółka T S.A.
d) Udział w działce nr a objętej księgą wieczystą (...) położonej w (...), przy zbiegu ulic (...).
Całe ww. mienie znajduje się na terytorium Polski. Fundacja rodzinna przewiduje, że może sprzedać akcje w przyszłości.
Wartość wszystkich ww. składników majątkowych zostanie ustalona na podstawie wycen biegłych rzeczoznawców. Po wniesieniu wszystkich darowizn planowana proporcja mienia wniesionego przez X do Fundacji będzie wynosiła 98/100 a Y 2/100.
Mienie może być wniesione do Fundacji jednorazowo lub w etapach a może się też zdarzyć, że tylko część z ww. mienia zostanie wniesiona do Fundacji a część nie zostanie wniesiona.
Fundatorzy pozostają w relacjach rodzinnych pozwalających do zakwalifikowanie ich do tzw. „zerowej” grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (art. 4a ust. 1 ustawy).
Beneficjent B pozostaje w stosunku do X oraz Y w relacjach rodzinnych pozwalających do zakwalifikowanie ich do tzw. „zerowej” grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (art. 4a ust. 1 ustawy).
Beneficjent C pozostaje w stosunku do Y w relacjach rodzinnych pozwalających do zakwalifikowanie ich do tzw. „zerowej” grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (art. 4a ust. 1 ustawy). W stosunku do X pozostaje osobą pozwalającą ją zakwalifikować do I grupy podatkowej w rozumieniu przepis art. 14 ust. 3 pkt 1) (pasierbica).
Fundatorzy, wnosząc do Fundacji wskazane powyżej mienie, nie otrzymają w zamian żadnych udziałów, certyfikatów lub innych instrumentów prawnych, które dawałyby im tytuł prawny do wniesionego do Fundacji majątku w postaci składników majątkowych lub do otrzymania od Fundacji innego rodzaju świadczeń z tego tytułu.
Wobec Fundatorów, Beneficjentów ani składników majątkowych, które zasilają Fundację lub mogłyby mieć wpływ na odpowiedzialność Fundatorów bądź Beneficjentów, nie toczą się żadne postępowania administracyjne, podatkowe, sądowe ani egzekucyjne.
Fundatorzy przewidują, że możliwe jest wniesienie dodatkowego mienia (poza wymienionym powyżej) w przyszłości. Mienie to będzie mogło zostać wniesione przez fundatorów Fundacji. W przypadku wystąpienia takich zdarzeń dokonana zostanie aktualizacja spisu mienia zgodnie z art. 27 ustawy o fundacji rodzinnej.
Zgodnie ze Statutem Fundacja może dokonywać na rzecz Beneficjentów świadczeń na następujących zasadach:
1.Przez świadczenie rozumie się składniki majątkowe, w tym między innymi środki pieniężne, rzeczy lub prawa, przeniesione na beneficjenta albo oddane beneficjentowi do korzystania przez Fundację albo Fundację w organizacji, zgodnie z postanowieniami Statutu i listą beneficjentów.
2.Fundacja może w szczególności pokrywać koszty utrzymania lub kształcenia beneficjenta.
3.Fundacja tytułem kosztów utrzymania Beneficjentów określonych w Statucie będzie ich wspierać finansowo. Wartość świadczeń należnych wskazanym Beneficjentom z tego tytułu określa się następująco:
a)dla Fundatora X - na kwotę stanowiącą równowartość 2,5 krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę, płatną comiesięcznie do 10 (dziesiątego) dnia każdego miesiąca,
b)dla zstępnych Fundatora:
- w okresie do ukończenia 18 lat - na kwotę stanowiącą równowartość 0,5 minimalnego wynagrodzenia za pracę, płatną comiesięcznie do 10 dnia każdego miesiąca,
- w okresie od ukończenia 18 lat do ukończenia 26 lat - na kwotę stanowiącą równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę, płatną comiesięcznie do 10 dnia każdego miesiąca,
- po ukończeniu 26 lat - na kwotę stanowiącą równowartość 1,5 krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę, płatną comiesięcznie do 10 dnia każdego miesiąca,
- w przypadku urodzenia dziecka niezależnie od świadczeń określonych w tiret 1-3 – na kwotę stanowiącą równowartość 0,5 minimalnego wynagrodzenia za pracę na każde dziecko, płatną comiesięcznie do 10 dnia każdego miesiąca,
- w okresie nauki na studiach wyższych nie dłużej jednak niż do ukończenia 30 lat niezależnie od świadczeń określonych w tiret 1-4 — na kwotę stanowiącą równowartość 2 krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę, płatną comiesięcznie do 10 dnia każdego miesiąca,
c)dla Fundatora Y - na kwotę stanowiącą równowartość 2 krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę, płatną comiesięcznie do 10 dnia każdego miesiąca,
4.Beneficjenci Fundacji będący zstępnymi któregokolwiek Fundatora otrzymają dodatkowo jednorazowe świadczenie pieniężne:
a)w przypadku ukończenia studiów –w wysokości 5 krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę,
b)w przypadku zawarcia związku małżeńskiego – w wysokości 2 krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę,
Określone w niniejszym ustępie świadczenia pieniężne będą wypłacane w terminie 30 dni od wystąpienia zdarzenia uprawniającego do otrzymania wypłaty.
5.Wypłata świadczeń na rzecz Beneficjentów może się odbywać wyłącznie za pośrednictwem rachunku płatniczego w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 roku o usługach płatniczych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2360 ze zm.) lub zastępujących ją ustaw.
6.Jeżeli udzielenie świadczenia jest uzależnione od spełnienia określonego warunku, Fundacja będzie mogła domagać się od Beneficjenta udokumentowania wypełnienia tego warunku.
7.Zakres i wysokość świadczeń może zostać zmieniony poprzez zmianę Statutu Fundacji dokonaną przez Fundatorów za ich życia, a po śmierci jednego z Fundatorów dokonaną przez Fundatora pozostałego przy życiu a w razie jego śmierci przez Zgromadzenie Beneficjentów na zasadach określonych w Statucie.
8.Beneficjent może kierować do organów Fundacji uwagi, opinie lub zalecenia dotyczące jej działalności, jednakże nie są one wiążące dla organów Fundacji.
9.Spełnienie świadczenia na rzecz Beneficjenta Fundacji nie może zagrażać wypłacalności Fundacji wobec jej wierzycieli niebędących Beneficjentami Fundacji i każdorazowo jest uzależnione od bieżącej sytuacji finansowej Fundacji.
10.W przypadku wstrzymania spełnienia świadczenia, bieg terminu jego spełnienia ulega zawieszeniu do czasu poprawy sytuacji finansowej Fundacji.
11.Przez wypłacalność rozumie się zdolność Fundacji do wykonywania swoich bieżących, wymagalnych zobowiązań pieniężnych, a opóźnienie w ich wykonaniu nie przekracza okresu trzech miesięcy.
12.W pierwszej kolejności Fundacja zaspokaja roszczenia osób, wobec których Fundatorów obciąża obowiązek alimentacyjny oraz wobec Beneficjentów, którzy posiadają znaczny stopień niepełnosprawności lub brak zdolności do samodzielnej egzystencji.
13.W przypadku braku możliwości zaspokojenia Beneficjentów w pełnej wysokości, w związku ze zobowiązaniami wobec osób trzecich, Zarząd dokona miarkowania świadczeń, tak aby nie pokrzywdzić żadnego z Beneficjentów. Bieg terminu spełnienia świadczeń co do pozostałej kwoty ulega zawieszeniu do czasu poprawy sytuacji finansowej Fundacji.
14.Inne świadczenia przysługujące poszczególnym beneficjentom określają Fundatorzy w formie pisemnej, a w razie śmierci jednego z Fundatorów - Fundator pozostały przy życiu a w razie jego braku - zarząd w formie uchwały oraz mogą być szczegółowo wskazane w liście beneficjentów.
15.Świadczenie od Fundacji może być przyznane pod warunkiem albo z zastrzeżeniem terminu.
16.Świadczenie od Fundacji jest realizowane po przedstawieniu przez beneficjenta albo osobę reprezentującą beneficjenta dokumentu tożsamości.
17.Spełnienie świadczenia na rzecz beneficjenta Fundacji nie może zagrażać wypłacalności Fundacji wobec jej wierzycieli niebędących beneficjentami Fundacji i każdorazowo jest uzależnione od bieżącej sytuacji finansowej Fundacji.
18.Świadczenia na rzecz Beneficjentów mogą być wypłacane w formie:
a)wsparcia finansowego w zakresie kształcenia i edukacji, tj. pokrywania kosztów związanych z nauką, w tym opłat za edukację, materiały dydaktyczne itp.,
b)wsparcia finansowego na zakup lub wynajem nieruchomości służącej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Beneficjentów,
c)wsparcia finansowego na zakup samochodu lub innego pojazdu
d)wsparcia finansowego no rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej przez Beneficjenta, w formie jednoosobowej działalności gospodarczej lub spółki prawa handlowego, po przedstawieniu biznesplanu Fundatorom a w przypadku śmierci jednego z nich - Fundatorowi oraz jego akceptacji, a w razie jego braku Zarządowi,
e)udzielania świadczeń rentowych w maksymalnej wysokości 10.000 PLN miesięcznie waloryzowanych o wskaźnik inflacji ogłoszony przez GUS w ostatnim kwartale poprzedzającym miesiąc wypłaty świadczenia, przy czym wysokość świadczenia może zostać ustalona indywidualnie przez Fundatorów a w przypadku śmierci jednego z nich przez Fundatora pozostałego przy życiu, a w razie jego braku przez Zarząd,
f)pokrycia kosztów leczenia Beneficjenta,
g)innej pomocy, jeżeli spełniać ona będzie cele wymienione w § 4. niniejszego Statutu.
W związku z wniesionym do Fundacji mieniem Fundacja będzie uzyskiwała przychody z:
1.dywidend z T S.A.;
2.z najmu lub dzierżawy ww. nieruchomości.
W uzupełnieniu odpowiedział Pan na pytanie Organu w następujący sposób:
Na pytanie nr 1: „Czy prowadzi Pan działalność gospodarczą? Jeżeli tak, to w jakim zakresie?”
Odpowiedział Pan: „X jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług wyłącznie z tytułu najmu prywatnego - NIP (...). Rejestracja jako czynnego podatnika podatku VAT nastąpiła z dniem (...) 2022 r. X nie jest wpisany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, jako że oprócz najmu prywatnego nie prowadzi działalności gospodarczej.”
Na pytanie nr 2: „Czy prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie obrotu papierami wartościowymi, działalność maklerską bądź brokerską, proszę podać jej zakres, a jeżeli tak, to od kiedy, bądź w jakim okresie działalność była prowadzona?”
Odpowiedział Pan: „X nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu papierami wartościowymi, ani działalności maklerskiej bądź brokerskiej.”
Na pytanie nr 3: „Czy nabycie, posiadanie akcji Spółki Akcyjnej było/jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem Pana działalności gospodarczej?”
Odpowiedział Pan: „Posiadanie akcji Spółki Akcyjnej nie było ani nie jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej X.”
Na pytanie nr 4: „Czy uczestniczy/uczestniczył Pan w zarządzaniu Spółką Akcyjną, której Akcje zamierza Pan wnieść do Fundacji rodzinnej w formie darowizny i czy wykonuje/wykonywał Pan dla tej Spółki usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług, a w szczególności czy świadczy Pan usługi administracyjne, informatyczne, finansowe, handlowe lub techniczne (itp.)?”
Odpowiedział Pan: „X uczestniczy w zarządzaniu Spółką Akcyjną, której Akcje zamierza wnieść do Fundacji rodzinnej w formie darowizny. X jest członkiem zarządu Spółki Akcyjnej, pełniącym funkcję Prezesa Zarządu. Obecnie jest jedynym członkiem Zarządu Spółki.
X wykonuje dla tej Spółki usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług tj. wynajmuje w ramach najmu prywatnego - lokal biurowy (w lokalu mieści się siedziba Spółki). Transakcja jest opodatkowania podstawową stawką podatku VAT.
X nie świadczy na rzecz Spółki żadnych innych usług w tym nie świadczy usług administracyjnych, informatycznych, finansowych, handlowych lub technicznych (itp.).”
Na pytanie nr 5: „Czy nabycie przez Pana akcji, o których mowa we wniosku, nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (należy jednoznacznie wskazać, czy miało to miejsce w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, czy zwolnionych od tego podatku)?”
Odpowiedział Pan: „Nabycie przez X akcji, o których mowa we wniosku nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Nabycie akcji nie zostało dokonane w ramach czynności opodatkowanych ani zwolnionych z podatku VAT.”
Na pytanie nr 6: „Czy wniesienie akcji, prawa własności lokalu, udziału w prawie własności nieruchomości wspólnej oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości do Fundacji będzie miało charakter odpłatny, a jeżeli tak, w jakiej formie otrzyma Pan wynagrodzenie np. pieniądze, świadczenie wzajemne na Pana rzecz?”
Odpowiedział Pan: „Wniesienie akcji, prawa własności lokalu, udziału w prawie własności nieruchomości wspólnej oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości do Fundacji nie będzie miało charakteru odpłatnego.”
Na pytania nr 7 a) i b): „Jakie dokładnie obiekty posadowione są/będą w momencie przekazania do Fundacji Rodzinnej na działce oznaczonej w księdze wieczystej nr (...) oraz na działce oznaczonej w księdze wieczystej nr (...) i w stosunku do każdej działki i do każdego zabudowania z osobna prosimy o udzielenie poniższych informacji:
a)Jeżeli na działce znajdują się/będą znajdowały się na moment przekazania do Fundacji Rodzinnej budynki, to należy wskazać czy stanowią/będą stanowiły one budynki w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418 ze zm.)?
b)Jeżeli na działce znajdują się/będą znajdowały się na moment przekazania do Fundacji Rodzinnej budowle, to czy stanowią/będą stanowiły one budowle w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane?”
Odpowiedział Pan:
„- Dot. księgi wieczystej nr (...)
Nieruchomość objęta kw nr (...) stanowi lokal niemieszkalny - lokal stanowiący odrębną nieruchomość. Jest to zatem część budynku w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418 ze zm.).
-Dot. księgi wieczystej nr (...)
Nieruchomość objęta księgą wieczystą nr (...) stanowi wewnętrzną drogę dojazdową zapewniającą dodatkowy dostęp z nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) do drogi publicznej - ulicy (...). Droga dojazdowa stanowi budowlę w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.”
Na pytanie nr 7 c) „Kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie (zajęcie, oddanie do używania, rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne) ww. budynków, budowli lub ich części w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.)? Należy wskazać dokładną datę oraz w wyniku jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków/budowli lub ich części.”
Odpowiedział Pan: „Zdaniem Wnioskodawcy pierwsze zasiedlenie (zajęcie, oddanie do używania, rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne) ww. budynków, budowli lub ich części w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) nastąpiło w momencie ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży na rzecz X tj. w dniu (...) 2024 r.”
Na pytanie nr 7 d): „Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynków, budowli lub ich części a ich przekazaniem do Fundacji Rodzinnej upłynie okres dłuższy niż 2 lata?”
Odpowiedział Pan: „Wniesienie jest planowane przed 10 stycznia 2026 r. a zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynków, budowli lub ich części a ich przekazaniem do Fundacji Rodzinnej nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata.”
Na pytanie nr 8: „Kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie (zajęcie, oddanie do używania, rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne) lokalu, będącego przedmiotem przekazania do Fundacji Rodzinnej, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług? Należy wskazać dokładną datę oraz w wyniku jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu.”
Odpowiedział Pan: „Zdaniem Wnioskodawcy pierwsze zasiedlenie (zajęcie, oddanie do używania, rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne) lokalu, będącego przedmiotem przekazania do Fundacji Rodzinnej, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług nastąpiło w momencie ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży na rzecz X tj. w dniu 10 stycznia 2024 r.”
Na pytanie nr 9: „Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. lokalu a jego przekazaniem do Fundacji Rodzinnej upłynie okres dłuższy niż 2 lata?”
Odpowiedział Pan: „Wniesienie jest planowane przed 10 stycznia 2026 r. a zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. lokalu a jego przekazaniem do Fundacji Rodzinnej nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata.”
Na pytanie nr 10: „Wskazał Pan we wniosku, że „Nakłady na nieruchomość lokalową (...) poniosła spółka T S.A.”. Proszę zatem o wskazanie czy wydatki poniesione na ulepszenie lokalu stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej lokalu oraz czy doszło bądź dojdzie przez przekazaniem ww. lokalu do Fundacji Rodzinnej, do rozliczenia ww. nakładów? Jeżeli tak, to czy w stosunku do rozliczonych nakładów miał Pan/będzie Pan miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?”
Odpowiedział Pan: „Wydatki poniesione na ulepszenie lokalu nie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej lokalu bowiem Spółka nie ustalała wartości początkowej lokalu oraz nie doszło ani nie dojdzie przed przekazaniem ww. lokalu do Fundacji Rodzinnej, do rozliczenia ww. nakładów. W stosunku do nakładów Wnioskodawca nie miał i nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.”
Pytania
a.Darowizna nieruchomości do Fundacji Rodzinnej przez X
1. Czy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej (2/37), wynikającego z aktu notarialnego Rep. A nr (...), stanowiącego część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), stanowiących prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych (nr 1 i nr 2), do których X posiada wyłączne prawo korzystania w ramach udziału, przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
3. Czy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
4. Czy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej akcji w spółce akcyjnej, przy nabyciu których X nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
b.Zwolnienie z VAT
5. Czy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług?
6.Czy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej (2/37), wynikającego z aktu notarialnego Rep. A nr (...), stanowiącej część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), stanowiących prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych (nr 1 i nr 2), do których X posiada wyłączne prawo korzystania w ramach udziału, przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług?
7.Czy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług?
c.Korekta podatku naliczonego na podstawie art. 90 lub art. 91 tej ustawy
8. W przypadku, gdyby przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług to czy po stronie X powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 90 lub art. 91 tej ustawy?
9. W przypadku, gdyby przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej (2/37), wynikającego z aktu notarialnego Rep. A nr (...), stanowiącej część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), stanowiących prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych (nr 1 i nr 2), do których X posiada wyłączne prawo korzystania w ramach udziału, przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, to czy po stronie X powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 90 lub art. 91 tej ustawy?
10.W przypadku, gdyby przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie korzystałoby ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czy po stronie X powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 90 lub art. 91 tej ustawy?
Pana stanowisko w sprawie
Ad. 1
Zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.
Przepis art. 2 pkt 22 ustawy o VAT stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej przepisu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W związku z powyższym przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, stanowić będzie dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.
Wnioskodawca, jako osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Prawo własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, który Wnioskodawca zamierza przekazać fundacji rodzinnej, stanowi składnik majątku jego przedsiębiorstwa i był wykorzystywany w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
W związku z powyższym, darowizna własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość na rzecz Fundacji rodzinnej będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT.
Ad. 2
Zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej (2/37), wynikającego z aktu notarialnego Rep. A nr (...), stanowiącego część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), stanowiących prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych (nr 1 i nr 2), do których X posiada wyłączne prawo korzystania w ramach udziału, przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.
Przepis art. 2 pkt 22 ustawy o VAT stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej przepisu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W związku z powyższym udział we współwłasności nieruchomości wspólnej (2/37), wynikający z aktu notarialnego Rep. A nr (...), stanowiący część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), stanowiące prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych (nr 1 i nr 2), do których X posiada wyłączne prawo korzystania w ramach udziału, przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, stanowić będzie dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.
Wnioskodawca, jako osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, udział we współwłasności nieruchomości wspólnej (2/37), wynikający z aktu notarialnego Rep. A nr (...), stanowiący część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), stanowiące prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych (nr 1 i nr 2), który Wnioskodawca zamierza przekazać fundacji rodzinnej, stanowi składnik majątku jego przedsiębiorstwa i był wykorzystywany w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
W związku z powyższym, darowizna udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej (2/37), wynikającego z aktu notarialnego Rep. A nr (...), stanowiący część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), stanowiące prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych (nr 1 i nr 2) na rzecz Fundacji rodzinnej będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT.
Ad. 3
Zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.
Przepis art. 2 pkt 22 ustawy o VAT stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej przepisu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W związku z powyższym udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, stanowić będzie dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.
Wnioskodawca, jako osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, który Wnioskodawca zamierza przekazać fundacji rodzinnej, stanowi składnik majątku jego przedsiębiorstwa i był wykorzystywany w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
W związku z powyższym, darowizna udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na rzecz Fundacji rodzinnej będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT.
Ad. 4
Zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej akcji w spółce akcyjnej, przy nabyciu których X nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.
Przepis art. 2 pkt 22 ustawy o VAT stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zgodnie z przepisem art. 8 ust 1 ustawy o VAT:
1.Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z kolei zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2 ustawy o VAT:
2.Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Akcje w spółce akcyjnej stanowią prawa udziałowe i nie są „towarami” w rozumieniu ustawy o VAT, a ich zbycie nie stanowi dostawy towarów. Czynność ta nie stanowi również świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.
Stąd przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej akcji w spółce akcyjnej, przy nabyciu których X nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ad. 5
Zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
W myśl przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, ilekroć w ustawie mowa jest o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Ponadto zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów;
Wnioskodawca nabył prawo własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w dniu 10 stycznia 2024 r., planowana darowizna będzie miała miejsce przed upływem 2 lat od tej daty, a lokal nie był wykorzystywany przez co najmniej 2 lata od pierwszego zasiedlenia, a dostawa nastąpi przed upływem tego okresu.
W związku z powyższym, Wnioskodawca nie skorzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ani przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Ad. 6
Zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej (2/37), wynikającego z aktu notarialnego Rep. A nr (...), stanowiącej część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), stanowiących prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych (nr 1 i nr 2), do których X posiada wyłączne prawo korzystania w ramach udziału, przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
W myśl przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, ilekroć w ustawie mowa jest o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Ponadto zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów;
Wnioskodawca nabył udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej (2/37), wynikającego z aktu notarialnego Rep. A nr (...), stanowiącej część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), stanowiących prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych (nr 1 i nr 2), do których X posiada wyłączne prawo korzystania w ramach udziału, przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w dniu 10 stycznia 2024 r., planowana darowizna będzie miała miejsce przed upływem 2 lat od tej daty, a lokal nie był wykorzystywany przez co najmniej 2 lata od pierwszego zasiedlenia, a dostawa nastąpi przed upływem tego okresu.
W związku z powyższym, Wnioskodawca nie skorzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ani przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Ad. 7
Zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
W myśl przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, ilekroć w ustawie mowa jest o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Ponadto zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów;
Wnioskodawca nabył udział (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w dniu 10 stycznia 2024 r., planowana darowizna będzie miała miejsce przed upływem 2 lat od tej daty, a lokal nie był wykorzystywany przez co najmniej 2 lata od pierwszego zasiedlenia, a dostawa nastąpi przed upływem tego okresu.
W związku z powyższym, Wnioskodawca nie skorzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ani przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Ad. 8
Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku, gdyby przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie korzystałoby ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług to po stronie X to nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 90 lub art. 91 tej ustawy.
Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zgodnie z przepisem art. 90 ustawy o VAT:
1.W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
2.Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
3.Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
4.Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
5.Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.
6.Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:
1)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2)usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
7 (uchylony).
8 Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo. Podatnicy są obowiązani zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętej proporcji w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ta proporcja została zastosowana po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.
9 Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.
9a.Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.
10W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:
l) przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2) nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
10a.W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.
10b.Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:
1)utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
2)urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
10c. W przypadku grupy VAT proporcję, o której mowa w ust. 2, przyjmuje się odrębnie dla każdego jej członka, przy czym w roku, w którym ta grupa VAT uzyskała status podatnika, proporcję tę przyjmuje się w wartości ustalonej przez członków grupy VAT na moment jej utworzenia. Przepisy ust. 3-6 i 8-10, art. 90a, art. 90b oraz art. 91 ust. 1-9 stosuje się odpowiednio.
10d. W przypadku gdy grupa VAT dokonuje nabyć towarów lub usług, które są wykorzystywane przez tę grupę VAT do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, oraz nie jest możliwe przyporządkowanie tych czynności do poszczególnych członków grupy VAT, grupa VAT jest obowiązana do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z tymi czynnościami, w stosunku do których przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w sposób określony w ust. 1. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w zdaniu pierwszym, grupa VAT jest obowiązana do ustalenia proporcji, o której mowa w ust. 2. Proporcja, o której mowa w zdaniu drugim, jest wyliczana szacunkowo. Przepisy ust. 3-6 i 8-10, art. 90a, art. 90b oraz art. 91 ust. 1-9 stosuje się odpowiednio.
10e. W przypadku podatnika, dla którego naczelnik urzędu skarbowego przywrócił zarejestrowanie zgodnie z art. 96 ust. 9k, proporcja, o której mowa w ust. 2, ustalona dla niego odrębnie przed utratą statusu podatnika przez grupę VAT, nie ulega zmianie do końca roku, w którym ta grupa utraciła ten status. Przepisy art. 91 ust. 1-9 stosuje się odpowiednio do każdego z podatników, który był członkiem grupy VAT. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, przepisów ust. 8 i 9 nie stosuje się.
10f. W przypadku gdy podatnik, dla którego naczelnik urzędu skarbowego przywrócił zarejestrowanie zgodnie z art. 96 ust. 9k, uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu dla ustalenia proporcji, o której mowa w ust. 10e, byłaby niereprezentatywna, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmuje proporcję wyliczoną szacunkowo. Podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętej proporcji w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ta proporcja została zastosowana po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.
10g. Przez obrót, o którym mowa w ust. 3, osiągnięty przez podatnika, który był w poprzednim roku podatkowym członkiem grupy VAT i dla którego naczelnik urzędu skarbowego przywrócił zarejestrowanie zgodnie z art. 96 ust. 9k, rozumie się obrót:
1)jaki można przyporządkować dla tego podatnika za okres, w którym był członkiem grupy VAT, oraz
2)osiągnięty przez tego podatnika po utracie statusu podatnika przez grupę VAT.
11Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, metody obliczania proporcji inne niż określona w ust. 3 oraz warunki ich stosowania, uwzględniając uwarunkowania obrotu gospodarczego oraz przepisy Unii Europejskiej.
12Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których podatnik ma prawo uznać, że proporcja określona zgodnie z ust. 2-8, która przekroczyła 98%, a kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była równa lub większa niż 10 000 zł, wynosi 100%, oraz warunki ich stosowania, uwzględniając uwarunkowania obrotu gospodarczego oraz specyfikę wykonywanych czynności.
Natomiast zgodnie z przepisem art. 91 ustawy o VAT:
1.Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
la. Podatnik może nie dokonywać korekty, o której mowa w ust. 1, jeżeli różnica między proporcją ustaloną zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10cc-10g a proporcją ustaloną dla zakończonego roku podatkowego nie przekracza dwóch punktów procentowych.
Ib. W przypadku gdy proporcja ustalona dla zakończonego roku podatkowego jest mniejsza niż proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, przepis ust. la stosuje się pod warunkiem, że kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu wynikająca z:
1)różnicy między ustalonymi proporcjami oraz
2)korekty, o której mowa w ust. 2, z wyłączeniem korekty środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł
- nie przekracza 10 000 zł.
2.W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
2a.Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3.Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
4.W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
5.W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
6.W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
7.Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
7a. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
7b. W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
7c. Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
7d. W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
7e. Podatnik, który skorzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3, art. 113 ust. 1 albo art. 113a ust. 1, może dokonać korekty podatku naliczonego za pozostający okres korekty w deklaracji podatkowej składanej za ostatni okres rozliczeniowy, w którym podatnik był podatnikiem VAT czynnym.
8.Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.
9.W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
10.Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dla grupy podatników, inne niż wymienione w ust. 1-9, warunki dokonywania korekt związanych z odliczeniem kwoty podatku naliczonego oraz zwolnić niektóre grupy podatników od dokonywania korekt, uwzględniając:
1)specyfikę wykonywania niektórych czynności;
2)uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami i usługami;
3)konieczność zapewnienia prawidłowego odliczenia kwoty podatku naliczonego.
W związku z powyższym, ponieważ przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie korzystałoby ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług to po stronie X to nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 90 lub art. 91 tej ustawy.
Ad. 9
Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku, gdyby przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej (2/37), wynikającego z aktu notarialnego Rep. A nr (...), stanowiącej część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), stanowiących prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych (nr 1 i nr 2), do których X posiada wyłączne prawo korzystania w ramach udziału, przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, to po stronie X nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 90 lub art. 91 tej ustawy.
Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zgodnie z przepisem art. 90 ustawy o VAT:
1.W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
2.Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
3.Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
4.Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
5.Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.
6. Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:
1)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2)usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
7.(uchylony).
8.Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo. Podatnicy są obowiązani zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętej proporcji w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ta proporcja została zastosowana po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.
9.Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.
9a. Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.
10. W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:
1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2)nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
10a.W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.
10b. Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:
1)utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
2)urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
10c. W przypadku grupy VAT proporcję, o której mowa w ust. 2, przyjmuje się odrębnie dla każdego jej członka, przy czym w roku, w którym ta grupa VAT uzyskała status podatnika, proporcję tę przyjmuje się w wartości ustalonej przez członków grupy VAT na moment jej utworzenia. Przepisy ust. 3-6 i 8-10, art. 90a, art. 90b oraz art. 91 ust. 1-9 stosuje się odpowiednio.
10d. W przypadku gdy grupa VAT dokonuje nabyć towarów lub usług, które są wykorzystywane przez tę grupę VAT do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, oraz nie jest możliwe przyporządkowanie tych czynności do poszczególnych członków grupy VAT, grupa VAT jest obowiązana do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z tymi czynnościami, w stosunku do których przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w sposób określony w ust. 1. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w zdaniu pierwszym, grupa VAT jest obowiązana do ustalenia proporcji, o której mowa w ust. 2. Proporcja, o której mowa w zdaniu drugim, jest wyliczana szacunkowo. Przepisy ust. 3-6 i 8-10, art. 90a, art. 90b oraz art. 91 ust. 1-9 stosuje się odpowiednio.
10e. W przypadku podatnika, dla którego naczelnik urzędu skarbowego przywrócił zarejestrowanie zgodnie z art. 96 ust. 9k, proporcja, o której mowa w ust. 2, ustalona dla niego odrębnie przed utratą statusu podatnika przez grupę VAT, nie ulega zmianie do końca roku, w którym ta grupa utraciła ten status. Przepisy art. 91 ust. 1-9 stosuje się odpowiednio do każdego z podatników, który był członkiem grupy VAT. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, przepisów ust. 8 i 9 nie stosuje się.
10f. W przypadku gdy podatnik, dla którego naczelnik urzędu skarbowego przywrócił zarejestrowanie zgodnie z art. 96 ust. 9k, uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu dla ustalenia proporcji, o której mowa w ust. 10e, byłaby niereprezentatywna, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmuje proporcję wyliczoną szacunkowo. Podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętej proporcji w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ta proporcja została zastosowana po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.
10g. Przez obrót, o którym mowa w ust. 3, osiągnięty przez podatnika, który był w poprzednim roku podatkowym członkiem grupy VAT i dla którego naczelnik urzędu skarbowego przywrócił zarejestrowanie zgodnie z art. 96 ust. 9k, rozumie się obrót:
1)jaki można przyporządkować dla tego podatnika za okres, w którym był członkiem grupy VAT, oraz
2)osiągnięty przez tego podatnika po utracie statusu podatnika przez grupę VAT.
11.Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, metody obliczania proporcji inne niż określona w ust. 3 oraz warunki ich stosowania, uwzględniając uwarunkowania obrotu gospodarczego oraz przepisy Unii Europejskiej.
12.Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których podatnik ma prawo uznać, że proporcja określona zgodnie z ust. 2-8, która przekroczyła 98%, a kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była równa lub większa niż 10 000 zł, wynosi 100%, oraz warunki ich stosowania, uwzględniając uwarunkowania obrotu gospodarczego oraz specyfikę wykonywanych czynności.
Natomiast zgodnie z przepisem art. 91 ustawy o VAT:
I. Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6,10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
la. Podatnik może nie dokonywać korekty, o której mowa w ust. 1, jeżeli różnica między proporcją ustaloną zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g a proporcją ustaloną dla zakończonego roku podatkowego nie przekracza dwóch punktów procentowych.
Ib. W przypadku gdy proporcja ustalona dla zakończonego roku podatkowego jest mniejsza niż proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, przepis ust. la stosuje się pod warunkiem, że kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu wynikająca z:
1)różnicy między ustalonymi proporcjami oraz
2)korekty, o której mowa w ust. 2, z wyłączeniem korekty środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł
- nie przekracza 10 000 zł.
2.W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
2a.Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3.Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
4.W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
5.W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
6. .W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
7.Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
7a. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
7b. W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
7c. Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
7d. W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
7e. Podatnik, który skorzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3, art. 113 ust. 1 albo art. 113a ust. 1, może dokonać korekty podatku naliczonego za pozostający okres korekty w deklaracji podatkowej składanej za ostatni okres rozliczeniowy, w którym podatnik był podatnikiem VAT czynnym.
8.Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.
9.W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
10.Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dla grupy podatników, inne niż wymienione w ust. 1-9, warunki dokonywania korekt związanych z odliczeniem kwoty podatku naliczonego oraz zwolnić niektóre grupy podatników od dokonywania korekt, uwzględniając:
1)specyfikę wykonywania niektórych czynności;
2)uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami i usługami;
3)konieczność zapewnienia prawidłowego odliczenia kwoty podatku naliczonego.
W związku z powyższym, ponieważ przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej prawa udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej (2/37), wynikającego z aktu notarialnego Rep. A nr (...), stanowiącej część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), stanowiących prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych (nr 1 i nr 2), do których X posiada wyłączne prawo korzystania w ramach udziału, przy nabyciu którego X przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, to po stronie X nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 90 lub art. 91 tej ustawy.
Ad. 10
Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku, gdyby przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie korzystałoby ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to po stronie X nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 90 lub art. 91 tej ustawy.
Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zgodnie z przepisem art. 90 ustawy o VAT:
1.W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
2.Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
3.Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
4.Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
5.Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.
6.Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:
1)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2)usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
7.(uchylony).
8.Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo. Podatnicy są obowiązani zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętej proporcji w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ta proporcja została zastosowana po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.
9.Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.
9a. Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.
10.W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:
1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2)nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
10a. W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.
10b. Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:
1)utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
2)urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
10c. W przypadku grupy VAT proporcję, o której mowa w ust. 2, przyjmuje się odrębnie dla każdego jej członka, przy czym w roku, w którym ta grupa VAT uzyskała status podatnika, proporcję tę przyjmuje się w wartości ustalonej przez członków grupy VAT na moment jej utworzenia. Przepisy ust. 3-6 i 8-10, art. 90a, art. 90b oraz art. 91 ust. 1-9 stosuje się odpowiednio.
10d.W przypadku gdy grupa VAT dokonuje nabyć towarów lub usług, które są wykorzystywane przez tę grupę VAT do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, oraz nie jest możliwe przyporządkowanie tych czynności do poszczególnych członków grupy VAT, grupa VAT jest obowiązana do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z tymi czynnościami, w stosunku do których przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w sposób określony w ust. 1. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w zdaniu pierwszym, grupa VAT jest obowiązana do ustalenia proporcji, o której mowa w ust. 2. Proporcja, o której mowa w zdaniu drugim, jest wyliczana szacunkowo. Przepisy ust. 3-6 i 8-10, art. 90a, art. 90b oraz art. 91 ust. 1-9 stosuje się odpowiednio.
10e.W przypadku podatnika, dla którego naczelnik urzędu skarbowego przywrócił zarejestrowanie zgodnie z art. 96 ust. 9k, proporcja, o której mowa w ust. 2, ustalona dla niego odrębnie przed utratą statusu podatnika przez grupę VAT, nie ulega zmianie do końca roku, w którym ta grupa utraciła ten status. Przepisy art. 91 ust. 1-9 stosuje się odpowiednio do każdego z podatników, który był członkiem grupy VAT. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, przepisów ust. 8 i 9 nie stosuje się.
10f.W przypadku gdy podatnik, dla którego naczelnik urzędu skarbowego przywrócił zarejestrowanie zgodnie z art. 96 ust. 9k, uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu dla ustalenia proporcji, o której mowa w ust. lOe, byłaby niereprezentatywna, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmuje proporcję wyliczoną szacunkowo. Podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętej proporcji w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ta proporcja została zastosowana po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.
10g.Przez obrót, o którym mowa w ust. 3, osiągnięty przez podatnika, który był w poprzednim roku podatkowym członkiem grupy VAT i dla którego naczelnik urzędu skarbowego przywrócił zarejestrowanie zgodnie z art. 96 ust. 9k, rozumie się obrót:
1)jaki można przyporządkować dla tego podatnika za okres, w którym był członkiem grupy VAT, oraz
2)osiągnięty przez tego podatnika po utracie statusu podatnika przez grupę VAT.
11.Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, metody obliczania proporcji inne niż określona w ust. 3 oraz warunki ich stosowania, uwzględniając uwarunkowania obrotu gospodarczego oraz przepisy Unii Europejskiej.
12.Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których podatnik ma prawo uznać, że proporcja określona zgodnie z ust. 2-8, która przekroczyła 98%, a kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była równa lub większa niż 10 000 zł, wynosi 100%, oraz warunki ich stosowania, uwzględniając uwarunkowania obrotu gospodarczego oraz specyfikę wykonywanych czynności.
Natomiast zgodnie z przepisem art. 91 ustawy o VAT:
I.Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
la. Podatnik może nie dokonywać korekty, o której mowa w ust. 1, jeżeli różnica między proporcją ustaloną zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g a proporcją ustaloną dla zakończonego roku podatkowego nie przekracza dwóch punktów procentowych.
Ib. W przypadku gdy proporcja ustalona dla zakończonego roku podatkowego jest mniejsza niż proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub lOc-lOg, przepis ust. la stosuje się pod warunkiem, że kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu wynikająca z:
1)różnicy między ustalonymi proporcjami oraz
2)korekty, o której mowa w ust. 2, z wyłączeniem korekty środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł
- nie przekracza 10 000 zł.
2W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
2a.Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3.Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
4.W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
5.W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
6. W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
7.Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
7a.W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
7b.W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
7c.Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
7d.W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
7e.Podatnik, który skorzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3, art. 113 ust. 1 albo art. 113a ust. 1, może dokonać korekty podatku naliczonego za pozostający okres korekty w deklaracji podatkowej składanej za ostatni okres rozliczeniowy, w którym podatnik był podatnikiem VAT czynnym.
8.Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.
9.W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
10.Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dla grupy podatników, inne niż wymienione w ust. 1-9, warunki dokonywania korekt związanych z odliczeniem kwoty podatku naliczonego oraz zwolnić niektóre grupy podatników od dokonywania korekt, uwzględniając:
1)specyfikę wykonywania niektórych czynności;
2)uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami i usługami;
3)konieczność zapewnienia prawidłowego odliczenia kwoty podatku naliczonego.
W związku z powyższym, ponieważ przeniesienie przez X w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...), przy nabyciu którego X nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie korzystałoby ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to po stronie X nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 90 lub art. 91 tej ustawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:
- prawidłowe w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwolnienia od podatku oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego z tytułu wniesienia do Fundacji rodzinnej:
-prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...),
-udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej (2/37), stanowiącego prawo do dwóch miejsc parkingowych,
-udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonej w księdze wieczystej nr (...);
- nieprawidłowe w zakresie uznania za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przeniesienie przez Pana w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej akcji w spółce akcyjnej.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:
Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
1)określone udziały w nieruchomości,
2)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.
Należy w tym miejscu wyjaśnić, że problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.
Na mocy art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom.
Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.
Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.
Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
Na podstawie art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:
Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
W świetle art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Przepis art. 198 Kodeksu cywilnego stanowi, że:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
W konsekwencji, należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości , jak również udziału we współwłasności nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Ustawodawca, jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.
Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów bądź świadczenie usługi podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy/usługi mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i zamierza Pan przenieść w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej m.in. prawo własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczone w księdze wieczystej nr (...), udział (2/37) we współwłasności nieruchomości wspólnej stanowiący część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) tj. prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych (nr 1 i nr 2), udział (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczony w księdze wieczystej nr (...). Nieruchomości stanowią przedmiot najmu. Najem odbywa się na rzecz podmiotu powiązanego z Panem tj. na rzecz spółki T S.A. Z tytułu najmu jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Przy nabyciu ww. nieruchomości przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. W związku z nabyciem ww. nieruchomości odliczył Pan podatek VAT naliczony.
Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy przeniesienie przez Pana prawa własności lokalu, udziału w prawie własności nieruchomości wspólnej stanowiącym prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości w formie darowizny na rzecz Fundacji rodzinnej stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytania nr 1, 2 i 3).
W tym miejscu należy wskazać, że działalność fundacji rodzinnej uregulowana została przepisami ustawy z 21 lutego 2023 r. o fundacji rodzinnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 326 ze zm.).
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o fundacji rodzinnej:
Fundacja rodzinna jest osobą prawną utworzoną w celu gromadzenia mienia, zarządzania nim w interesie beneficjentów oraz spełniania świadczeń na rzecz beneficjentów. Fundator określa w statucie szczegółowy cel Fundacji rodzinnej.
Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy o fundacji rodzinnej:
Przez świadczenie rozumie się składniki majątkowe, w tym środki pieniężne, rzeczy lub prawa, przeniesione na beneficjenta albo oddane beneficjentowi do korzystania przez fundację rodzinną albo fundację rodzinną w organizacji, zgodnie ze statutem i listą beneficjentów.
W myśl art. 17 ustawy o fundacji rodzinnej:
Fundator wnosi do Fundacji rodzinnej mienie na pokrycie funduszu założycielskiego o wartości określonej w statucie, nie niższej niż 100.000 zł.
Ponadto, zgodnie z art. 20 ustawy o fundacji rodzinnej:
Fundacja rodzinna nie może zwracać fundatorowi mienia wniesionego na pokrycie funduszu założycielskiego ani w całości, ani w części, chyba że ustawa stanowi inaczej.
W omawianej sprawie zamierza Pan wnieść do Fundacji Rodzinnej prawo własności lokalu, udział w prawie własności nieruchomości wspólnej stanowiący prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych oraz udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości, które są przedmiotem najmu na rzecz podmiotu powiązanego z Panem tj. na rzecz spółki T S.A. Z tytułu najmu jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.
Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług umowa najmu wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w wyniku zawartej umowy powstaje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym.
W kontekście niniejszej sprawy należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza” do którego odwołuje się art. 15 ust. 2 ustawy, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).
Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treść przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro lokale mieszkalne są przedmiotem umowy najmu, to znaczy że nie są wykorzystywane przez Pana na cele osobiste, lecz wykorzystywane w celu czerpania z niej dochodów. Zawarcie przez Pana umowy najmu, nie stanowi zarządu majątkiem prywatnym, lecz wypełnia definicję działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji z tytułu planowanej darowizny na rzecz Fundacji Rodzinnej opisanego we wniosku prawa własności lokalu, udziału w prawie własności nieruchomości wspólnej stanowiącym prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości, będzie Pan występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy oraz Pana wątpliwości należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega, co do zasady, każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Z uwagi na to, że zamierza Pan ww. prawo własności lokalu, udział w prawie własności nieruchomości wspólnej stanowiący prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych oraz udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości przekazać na rzecz Fundacji Rodzinnej w drodze darowizny analizie należy poddać, czy ta czynność może zostać uznana za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji za czynność podlegającą regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, tj. za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Z wyżej powołanego art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy wynika, że uznanie darowizny towaru za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy uzależnione jest od tego, czy podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Z treści wniosku wynika, że przy nabyciu ww. nieruchomości przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. W związku z nabyciem ww. nieruchomości odliczył Pan podatek VAT naliczony.
Analiza przedstawionych przez Pana okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że w sprawie będą spełnione warunki do uznania, że darowizna prawa własności lokalu, udziału w prawie własności nieruchomości wspólnej stanowiącym prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz Fundacji Rodzinnej może zostać uznana za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, która podlega opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zatem, darowizna prawa własności lokalu, udziału w prawie własności nieruchomości wspólnej stanowiącym prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości, dokonana przez Pana na rzecz Fundacji Rodzinnej, stanowi dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy.
W konsekwencji, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, darowizna prawa własności lokalu, udziału w prawie własności nieruchomości wspólnej stanowiącym prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz Fundacji Rodzinnej będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem Pana stanowisko odnoszące się do pytań nr 1, 2 i 3 jest prawidłowe.
Pana wątpliwości budzi również kwestia, czy przeniesienie przez w formie darowizny na rzecz Fundacji Rodzinnej posiadanych przez Pana akcji w spółce akcyjnej, przy nabyciu których nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…), w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W tym miejscu trzeba wskazać, że papiery wartościowe to dokumenty gwarantujące posiadanie określonego prawa majątkowego. Jednym z rodzajów papierów wartościowych są akcje, łączące w sobie prawa o charakterze majątkowym i niemajątkowym. Oznacza to, że obrót akcjami, tj. np. ich sprzedaż, zamiana, wniesienie do innego podmiotu, darowizna, w wyniku których następuje przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.
W pewnych, ściśle określonych przypadkach, na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
I tak zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:
Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Podkreślić należy, że aby dana czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Kwestia, czy za działalność gospodarczą w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy można uznać działalność polegającą na posiadaniu i zbywaniu własnych akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
W wyrokach w sprawach C-60/90 Polysar Investments Netherlands BV z 20 czerwca 1991 r. i C-155/94 Wellcome Trust Ltd z 20 czerwca 1996 r. oraz w sprawie C-80/95 Harnas & Helm CV z 6 lutego 1997 r., TSUE podkreślał, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika. Natomiast w wyroku z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.
Posiłkując się tym orzecznictwem, należy stwierdzić, że co do zasady, powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem.
Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania i zbywania papierów wartościowych (akcji, udziałów) wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Dotyczy to sytuacji, gdy:
-posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada;
-sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej;
-posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.
Należy zatem zauważyć, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia/sprzedaży udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób ciągły.
Aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonywany przez podatnika w rozumieniu ustawy w ramach jego profesjonalnej aktywności. Podkreślić należy, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne S.A. Beginvest przeciwko Państwu belgijskiemu stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 (2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych.
Również w orzeczeniu z 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 Welthgrove BV (także spółka holdingowa) przeciwko Staatssecretaris van Financien TSUE wyraźnie wskazał, że samo zaangażowanie spółki holdingowej w zarządzanie jej spółkami zależnymi, lecz bez dokonywania transakcji podlegających VAT w rozumieniu art. 2 VI Dyrektywy, nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 (2) tej Dyrektywy. Wobec tego, działalnością gospodarczą będzie tylko takie zarządzanie spółkami zależnymi, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 VI Dyrektywy.
W orzeczeniu TSUE z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Trybunał podtrzymał stanowisko, że udział spółki holdingowej w zarządzaniu spółkami, których udziały nabyła, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, ale tylko w przypadku, gdy pociąga to za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 ust. 1 tej Dyrektywy, takich jak świadczenie przez spółkę holdingową na rzecz spółek zależnych usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych.
W związku z powyższym, zdaniem TSUE, samo nabycie i posiadanie akcji spółki nie powinno być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, nadająca ich posiadaczowi status podatnika. Trybunał powtórzył tu wyrażone wcześniej w orzeczeniu z 20 czerwca 1996 r. C-155/94 stanowisko, że jeżeli objęcie akcji nie stanowi działalności gospodarczej, to również nie ma takiego charakteru ich zbycie (także orzeczenie TSUE z 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-442/01).
WSA w Opolu w wyroku z 25 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Op 176/10, interpretując wskazany w orzecznictwie wyjątek od omawianej zasady, sprowadzający się do możliwości uznania za działalność gospodarczą posiadania (zbywania) udziałów, jeżeli towarzyszyłoby temu uczestnictwo w zarządzaniu spółką, stwierdził, że taka możliwość ograniczona jest do sytuacji szczególnych, w których udział w zarządzaniu pociąga za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu, takich jak świadczenie usług na rzecz spółki.
Z opisu sprawy wynika, że planuje Pan wnieść w formie darowizny na rzecz Fundacji Rodzinnej m.in. akcje w spółce akcyjnej, przy nabyciu których nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Wskazał Pan, że nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w zakresie obrotu papierami wartościowymi, ani działalności maklerskiej bądź brokerskiej. Posiadanie akcji spółki akcyjnej nie było ani nie jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem Pana działalności gospodarczej. Uczestniczy Pan w zarządzaniu spółką akcyjną, której akcje zamierza wnieść do Fundacji Rodzinnej w formie darowizny. Jest Pan członkiem zarządu spółki akcyjnej, pełniącym funkcję Prezesa Zarządu. Obecnie jest jedynym członkiem Zarządu Spółki. Ponadto wykonuje Pan dla tej Spółki usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług tj. wynajmuje w ramach najmu prywatnego - lokal biurowy (w lokalu mieści się siedziba Spółki). Transakcja jest opodatkowania podstawową stawką podatku VAT. Nie świadczy Pan na rzecz Spółki żadnych innych usług w tym nie świadczy usług administracyjnych, informatycznych, finansowych, handlowych lub technicznych (itp.).
W tym miejscu należy przytoczyć wyrok z 29 października 2009 r., sygn. C-29/08. Trybunał stwierdził, że czynności samego nabywania, posiadania i sprzedaży akcji nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu szóstej dyrektywy VAT. TSUE rozróżnił jednak sytuację, w której udziałowi finansowemu w innym przedsiębiorstwie towarzyszy pośrednia lub bezpośrednia ingerencja w zarządzanie spółką, w której udział został nabyty, bez uszczerbku dla praw właściciela udziału jako akcjonariusza lub wspólnika, jeżeli taka ingerencja skutkuje dokonywaniem transakcji podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT takich jak np. świadczenie usług administracyjnych, księgowych i informatycznych. Ponadto według Trybunału transakcje dotyczące akcji lub udziałów w spółce objęte są zakresem opodatkowania podatkiem VAT, gdy są one dokonywane w ramach działalności handlowej polegającej na obrocie papierami wartościowymi w celu pośredniej lub bezpośredniej ingerencji w zarządzanie spółkami, w których udział został nabyty albo, gdy transakcje te stanowią bezpośrednią, stałą i niezbędną kontynuację działalności podlegającej opodatkowaniu.
Zestawiając okoliczności sprawy z wnioskami płynącymi z powołanego wyroku TSUE, należy stwierdzić, że ingeruje Pan w zarządzanie spółką akcyjną, której akcje zamierza Pan wnieść do Fundacji Rodzinnej w formie darowizny. Jest Pan członkiem zarządu spółki akcyjnej, pełniącym funkcję Prezesa Zarządu. Obecnie jest Pan jedynym członkiem zarządu spółki. Wykonuje Pan dla tej spółki usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług tj. wynajmuje Pan spółce lokal biurowy (w lokalu mieści się siedziba spółki). Transakcja jest opodatkowania podstawową stawką podatku VAT. Powyższe czynności wykraczają poza zwykłe prawa i obowiązki udziałowca, który nie pełniłby funkcji członka Zarządu.
Zatem, z tytułu wniesienia przez Pana akcji w spółce akcyjnej do Fundacji Rodzinnej w formie darowizny będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, ponieważ ww. czynność będzie nie będzie czynnością zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, a przejawem prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.
Należy wskazać, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy przepisu art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.
Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu - zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy - podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek czy odbiór przez kontrahentów. Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć te nieodpłatne usługi, które są wykonywane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. Jeśli podejmowane przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.
Z wniosku wynika, że do Fundacji Rodzinnej zamierza Pan wnieść posiadane przez Pana akcje w spółce akcyjnej, dla której to spółki świadczy Pan czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług i z tytułu których – jak wykazano wyżej – jest Pan podatnikiem podatku VAT. Przeniesienie ww. akcji w spółce akcyjnej na rzecz Fundacji rodzinnej nastąpi nieodpłatnie.
Z uwagi na powyższe okoliczności, w analizowanej sprawie nie można uznać, że wniesienie przez Pana posiadanych akcji w spółce akcyjnej do Fundacji Rodzinnej będzie miało wpływ na przyszłą sprzedaż w Pana działalności gospodarczej, jej wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez kontrahentów. Tym samym trudno jest uznać, że czynność ta jest dokonywana na cele związane z Pana działalnością gospodarczą.
Zatem, skoro czynność nieodpłatnego wniesienia posiadanych przez Pana akcji w spółce akcyjnej do Fundacji Rodzinnej nie nastąpi w związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą, to czynność ta wypełni warunki nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. W związku z tym, ww. czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.
Tym samym, Pana stanowisko odnoszące się do pytania nr 4 należało uznać za nieprawidłowe.
Kolejną kwestią budzącą Pana wątpliwości jest możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku nieodpłatnego wniesienia do Fundacji Rodzinnej prawa własności lokalu, udziału w prawie własności nieruchomości wspólnej stanowiącym prawo do dwóch wewnętrznych miejsc parkingowych oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości.
Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.
W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:
Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z przepisu tego wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku/budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli lub ich części oddano je w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku/budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku/budowli.
W przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Powyższy przepis wskazuje, jakie muszą zostać spełnione warunki, aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisu tego wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do budynków, budowli lub ich części będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do stwierdzenia, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
W przypadku gdy nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy dla dostawy działek zabudowanych, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
- przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Bowiem stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 2021 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048 ze zm.):
Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.
Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.
Według art. 3 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy o własności lokali:
W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.
Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.
Na mocy art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o własności lokali:
Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.
Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.
Z powyższych przepisów wynika, że odrębną nieruchomość może stanowić samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokali niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (części budynku) nie może skutecznie powstać. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług lokal ten staje się odrębnym od budynku towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem wniosku jest dostawa następujących składników majątkowych:
-prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...),
-udziału (2/37) we współwłasności nieruchomości wspólnej, stanowiącego prawo do dwóch miejsc parkingowych,
-udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonej w księdze wieczystej nr (...).
Nieruchomość objęta Kw. nr (...) stanowi lokal niemieszkalny - lokal stanowiący odrębną nieruchomość. Jest to zatem część budynku w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.
Nieruchomość objęta księgą wieczystą nr (...) stanowi wewnętrzną drogę dojazdową zapewniającą dodatkowy dostęp z nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...)do drogi publicznej. Droga dojazdowa stanowi budowlę w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.
Zdaniem Pana, pierwsze zasiedlenie (zajęcie, oddanie do używania, rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne) ww. budynków, budowli lub ich części w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nastąpiło w momencie ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży na Pana rzecz tj. w dniu 10 stycznia 2024 r. Wniesienie do Fundacji Rodzinnej jest planowane przed 10 stycznia 2026 r. a zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynków, budowli lub ich części a ich przekazaniem do Fundacji Rodzinnej nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Wniesienie do Fundacji Rodzinnej jest planowane przed 10 stycznia 2026 r. a zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. obiektów a ich przekazaniem do Fundacji Rodzinnej nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
Biorąc pod uwagę fakt, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. obiektów (lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej oraz drogi dojazdowej) nie upłynie okres krótszy niż 2 lata, to w odniesieniu do dostawy ww. obiektów będą spełnione przesłanki wymagane dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
W związku z tym, że planowana dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy przeanalizować możliwość zwolnienia tej dostawy z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy.
Jak wynika z opisu sprawy, związku z nabyciem ww. nieruchomości przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego (z którego Pan skorzystał).
W konsekwencji dla dostawy ww. obiektów (lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej oraz drogi dojazdowej) nie będą spełnione przesłanki wymagane dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Z tej samej przyczyny dostawa ww. obiektów nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.
Tym samym, nieodpłatne wniesienie do Fundacji Rodzinnej ww. obiektów (lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej oraz drogi dojazdowej) będzie opodatkowana podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.
Mając na uwadze powyższe, dostawa udziału w gruncie, z którym związane są ww. obiekty – przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy – również będzie opodatkowana podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.
Podsumowując, nieodpłatne wniesienie do Fundacji Rodzinnej:
-prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...),
-udziału (2/37) we współwłasności nieruchomości wspólnej, stanowiącego prawo do dwóch miejsc parkingowych,
-udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonej w księdze wieczystej nr (...)
będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 5, 6 i 7 jest prawidłowe.
Odnosząc się natomiast do Pana wątpliwości w kwestii ustalenia czy z tytułu wniesienia do Fundacji rodzinnej:
-prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...),
-udziału (2/37) we współwłasności nieruchomości wspólnej, stanowiącego prawo do dwóch miejsc parkingowych,
-udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonej w księdze wieczystej nr (...)
po Pana stronie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 90 lub art. 91 tej ustawy, należy wskazać, że zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Na podstawie art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Jak stanowi art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Stosownie do art. 91 ust. 7b ustawy:
W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
Zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy:
Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
W myśl art. 91 ust. 7d ustawy:
W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
Jak stanowi art. 91 ust. 7e ustawy:
Podatnik, który skorzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3, art. 113 ust. 1 albo art. 113a ust. 1, może dokonać korekty podatku naliczonego za pozostający okres korekty w deklaracji podatkowej składanej za ostatni okres rozliczeniowy, w którym podatnik był podatnikiem VAT czynnym.
Stosownie do art. 91 ust. 8 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.
Należy wskazać, że ustawa o VAT wprowadza obowiązek dokonywania korekty podatku, który pierwotnie związany był z czynnościami opodatkowanymi lub z czynnościami nieopodatkowanymi, natomiast później nastąpiła zmiana związku podatku naliczonego z uwagi na zmianę przeznaczenia towarów lub usług do czynności nieopodatkowanych lub opodatkowanych.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w związku z nabyciem:
-prawa własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego w księdze wieczystej nr (...),
-udziału (2/37) we współwłasności nieruchomości wspólnej, stanowiącego prawo do dwóch miejsc parkingowych,
-udziału (2/56) w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości, oznaczonej w księdze wieczystej nr (...)
przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, z uwagi na to, że ww. nieruchomości stanowią przedmiot najmu. Najem odbywa się na rzecz podmiotu powiązanego z Panem tj. na rzecz spółki T S.A. Z tytułu najmu jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. W związku z nabyciem ww. nieruchomości odliczył Pan podatek VAT naliczony.
Ponadto, jak wykazano w niniejszej interpretacji, nieodpłatne wniesienie do Fundacji Rodzinnej ww. składników majątkowych będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.
Należy zatem wskazać, że nie nastąpi zmiana przeznaczenia ww. składników majątkowych w wyniku przekazania ich do Fundacji Rodzinnej. W konsekwencji nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego od wydatków poniesionych na ich nabycie.
Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytań nr 8, 9 i 10 należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
