Postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 24 listopada 2025 r., sygn. II SO/Bk 8/25
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Barbara Romanczuk (spr.), , , po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 24 listopada 2025 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] im. K. w S. o wstrzymanie wykonania postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2025 r., sygn. akt II SO/Bk 8/25, o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej czynności w sprawie z wniosku E. H. Z. o wstrzymanie wykonania czynności Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] im. K. w S. w przedmiocie nieprzyjęcia dziecka do klasy I publicznej szkoły podstawowej p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2025 r., sygn. akt II SO/Bk 8/25. ,
Uzasadnienie
E. Z., przedstawicielka ustawowa (matka) małoletniego K. Z. (dalej: "Skarżąca"), w dniu 2 września 2025 r. wniosła do sądu administracyjnego pismo zatytułowane "pismo przewodnie w sprawie ze skargi na czynność Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w S.". Dotyczy ono czynności Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w S. (dalej: "Dyrektor") w postaci odmowy przyjęcia K. Z. do klasy I z uwagi na zamieszkiwanie poza obwodem szkoły. Odmowa nastąpiła poprzez wykreślenie dziecka z listy uczniów w sierpniu br., na którą to listę zostało wpisane w czerwcu br.
W piśmie Skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej czynności. W jej ocenie wniosek jest konieczny i uzasadniony z uwagi na wyjątkowy charakter sprawy oraz groźbę wyrządzenia małoletniemu/małoletniej niepowetowanej szkody, która z każdym dniem zwłoki narasta w sposób nieodwracalny. Zaskarżona czynność Dyrektora Szkoły, choć dokonana w nieformalny sposób (zwykłe pismo), wywołuje bezpośredni i skrajnie negatywny skutek - uniemożliwia małoletniemu/małoletniej realizację konstytucyjnego prawa do nauki (art. 70 ust. 1 Konstytucji RP) oraz ustawowego obowiązku szkolnego. Skarżąca wskazała, że rok szkolny rozpoczął się w dniu 1 września 2025 r., a dziecko, wbrew prawu i w wyniku samowolnego działania Dyrektora szkoły i jej organu prowadzącego, jest pozbawione możliwości uczęszczania do szkoły, do której zostało legalnie przyjęte w toku postępowania rekrutacyjnego. Nadmieniła, że w niniejszej sprawie obydwie przesłanki z art. 61 § 3 p.p.s.a. są spełnione w stopniu rażącym. Szkoda, jakiej doznaje siedmioletnie dziecko pozbawione możliwości rozpoczęcia nauki, ma wymiar nie tylko edukacyjny, ale przede wszystkim rozwojowy, emocjonalny i społeczny. Utrata kontaktu z rówieśnikami, brak możliwości integracji z grupą klasową oraz poczucie odrzucenia w tak kluczowym momencie życia stanowią szkodę, której nie da się w przyszłości w żaden sposób zrekompensować. Każdy dzień absencji szkolnej pogłębia zaległości edukacyjne i utrudnia adaptację do środowiska szkolnego. Stwierdziła, że skutki te są z perspektywy rozwoju dziecka praktycznie niemożliwe do odwrócenia.
