Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 listopada 2025 r., sygn. II SA/Kr 874/25

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń Sędziowie: Sędzia WSA Małgorzata Łoboz (spr.) Asesor WSA Anna Kopeć Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Biegalska – Ciepacz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2025 r. sprawy ze skargi P. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 16 czerwca 2025 r. nr SKO.ZP/415/167/2025 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie na rzecz P. z siedzibą w K. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

II SA/Kr 874/25

UZASADNIENIE

31 sierpnia 2024 r. P. w K. zażądało stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy W. z 20 listopada 2023 r., znak: GKPOŚ.6733.1.11.2023, ustalającej P. Sp. z o.o. w W. lokalizację inwestycji celu publicznego polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej o nominale [...] z instalacją elektroenergetyczną oraz kanalizacją kablową na działce nr [...] w R. – jako wydanej z rażącym naruszeniem art. 54 ust. 1 pkt 2 lit. a, b i d w zw. z art. 52 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stowarzyszenie wskazało, że w decyzji nie podano podstawowych parametrów decydujących o wpływie promieniowania na środowisko, zdrowie i interesy osób trzecich oraz ład przestrzenny. W świetle orzeczeń sądów administracyjnych (II OSK 1122/21, II SA/Ol 213/20) stowarzyszenie podniosło, że elementem decyzji lokalizacyjnej nie jest dokumentacja inwestora w aktach sprawy, zaś ustawodawca położył duży nacisk na szczegółowość postępowania lokalizacyjnego. Tymczasem decyzja jest tak ogólna, że mogłaby kończyć dowolne postępowanie lokalizacyjne. Inwestor ograniczony jest tylko wysokością masztu, ale może na nim zamontować cokolwiek o jakichkolwiek parametrach, doprowadzając do przekroczenia dopuszczalnych poziomów emisji promieniowania czy silnego zaburzenia ładu przestrzennego. Decyzja nie zawiera liczby i parametrów urządzeń RRU i ODU, informacji o aparaturze w szafach systemowych oraz antenach sektorowych i radioliniowych. Nie wymieniono w niej nawet żadnych elementów torów antenowych i nie podano ich parametrów. Nieznane są moc EIRP, kąty nachylenia, zyski antenowe czy współczynnik PAPR dla anten sektorowych i radioliniowych, zaś w przypadku anten radioliniowych nawet częstotliwość.