Interpretacja indywidualna z dnia 27 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.730.2025.3.AA
Świadczenie usług realizowane przez podatnika na jego własną rzecz, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wystawienie faktury w takim przypadku jest niedopuszczalne.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości udokumentowania faktura świadczenia usługi wewnętrznej. Uzupełnił go Pan pismem z 15 listopada 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie oraz pismem z 24 listopada 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Przedmiot wniosku: zmiana zakresu PKD i wystawienie faktury dokumentującej świadczenie usługi wewnętrznej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej planuje Pan dokonanie zmiany zakresu PKD, obejmującej m.in.:
- 64.19.Z – Pozostałe pośrednictwo pieniężne,
- 64.91.Z – Leasing finansowy,
- 64.92.B – Pozostałe formy udzielania kredytów,
- 64.99.Z – Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych,
- 66.19.Z – Pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych,
- 66.22.Z – Działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych.
Po zatwierdzeniu nowego zakresu PKD planuje Pan wystawić fakturę dokumentującą świadczenie usługi wewnętrznej, wykonywanej przez Pana jako tego samego podatnika. Świadczenie to ma charakter rzeczywisty i gospodarczy, nie tworzy odrębnego podmiotu ani transakcji między różnymi podmiotami. Faktura zostanie wystawiona w celu prawidłowego rozliczenia podatku VAT oraz zapewnienia przejrzystości ewidencji księgowej.
Wydanie faktury nastąpi po wydaniu interpretacji indywidualnej i zmianie PKD, co stanowi zdarzenie przyszłe w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.
Dodatkowo faktura dokumentuje świadczenie usługi faktycznie wykonanej w ramach własnej działalności i nie skutkuje żadnymi obciążeniami podatkowymi wobec innych podmiotów. Czynność ta ma charakter kontrolowany i dokumentacyjny, umożliwiający prowadzenie prawidłowej ewidencji księgowej i rozliczeń VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
PKD dotyczący doradztwa biznesowego i usług konsultingowych. W ramach tej działalności planuje Pan wykonać odpłatną usługę konsultingową polegającą na:
- przygotowaniu strategii biznesowej,
- opracowaniu modelu operacyjnego,
- sporządzeniu analizy finansowej
dla innej działalności gospodarczej, również prowadzonej przez Pana w ramach jednego NIP, lecz w odmiennym zakresie PKD.
Świadczenie będzie:
- wykonywane w ramach działalności gospodarczej,
- odpłatne,
- skierowane na potrzeby działalności gospodarczej, a nie na cele osobiste.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym)
Celem złożonego wniosku jest ustalenie, czy wykonanie tej usługi i udokumentowanie jej fakturą stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym)
W Pana ocenie opisana czynność stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ polega na wykonaniu konkretnej usługi konsultingowej na rzecz prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w innym zakresie PKD.
Tym samym czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.
Wystawienie faktury dokumentującej tę usługę będzie prawidłowe, ponieważ spełnia ona definicję usługi świadczonej w ramach działalności gospodarczej.
Świadczenie to nie ma charakteru prywatnego - jest wykonywane na cele działalności gospodarczej.
W związku z powyższym powstanie obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19a ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do
rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z treści powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem.
Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu VAT.
Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Ponadto w myśl art. 8 ust. 2 ustawy:
za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Pojęcie „świadczenie” - składające się na istotę usługi - należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Świadczenie zakłada istnienie podmiotu będącego jego odbiorcą (konsumentem usługi). Musi to być podmiot inny niż wykonujący usługę. Świadczenie na własną rzecz nie jest więc usługą, gdyż nie występuje wówczas konsument usługi (odbiorca świadczenia).
O tym, że usługa musi być wykonywana na rzecz podmiotu innego niż świadczący usługę, świadczy również brzmienie art. 27 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym aby zapobiec zakłóceniom konkurencji i po konsultacji z Komitetem ds. VAT, państwa członkowskie mogą uznać za odpłatne świadczenie usług świadczenie przez podatnika usługi do celów działalności jego przedsiębiorstwa, w przypadku gdy VAT od takiej usługi, gdyby była świadczona przez innego podatnika, nie podlegałby w całości odliczeniu.
Skoro nie ma takich wyjątkowych regulacji w ustawie, to dokonywanie świadczeń na rzecz swojej własnej działalności nie stanowi usługi. Nie dotyczy to przypadków, gdy usługa bądź towar zostały przekazane na potrzeby osobiste, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy.
W myśl art. 19a ust. 1 ustawy:
obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:
podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika na rzecz odbiorcy świadczenia. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.
Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.
W opisie sprawy podał Pan informacje, z których wynika, że:
- w ramach prowadzonej działalności gospodarczej planuje Pan dokonanie zmiany zakresu PKD;
- po zatwierdzeniu nowego zakresu PKD planuje Pan wystawić fakturę dokumentującą świadczenie usługi wewnętrznej, wykonywanej przez Pana jako tego samego podatnika;
- świadczenie to ma charakter rzeczywisty i gospodarczy, nie tworzy odrębnego podmiotu ani transakcji między różnymi podmiotami;
- faktura zostanie wystawiona w celu prawidłowego rozliczenia podatku VAT oraz zapewnienia przejrzystości ewidencji księgowej;
- nowy zakres PKD dotyczy doradztwa biznesowego i usług konsultingowych. W ramach tej działalności planuje Pan wykonać odpłatną usługę konsultingową polegającą na:
- przygotowaniu strategii biznesowej,
- opracowaniu modelu operacyjnego,
- sporządzeniu analizy finansowej
dla innej działalności gospodarczej, również prowadzonej przez Pana w ramach jednego NIP, lecz w odmiennym zakresie PKD;
- świadczenie będzie:
- wykonywane w ramach działalności gospodarczej,
- odpłatne,
- skierowane na potrzeby działalności gospodarczej, a nie na cele osobiste.
Przedmiotem Pana wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy wykonanie tej usługi i udokumentowanie jej fakturą stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Opierając się na przepisach działu II ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071) stwierdzić należy, że na gruncie polskiego prawa cywilnego cechą każdej umowy jest dwustronność. Aby umowa mogła zostać skutecznie zawarta niezbędny jest udział dwóch stron - składającego ofertę zawarcia umowy oraz przyjmującego ofertę. Po zawarciu umowy tworzy się zobowiązanie, którego jedna ze stron staje się wierzycielem, a druga dłużnikiem. Każda ze stron zobowiązania ma swoje prawa i obowiązki wynikające z charakteru zawartej umowy.
Zatem, na gruncie prawa cywilnego niedopuszczalna jest sytuacja, w której zobowiązanym do świadczenia, jak i przyjmującym świadczenie, byłaby jedna i ta sama osoba (jeden podmiot).
Zwrócić uwagę należy również na to, że z umową o świadczenie usługi mamy do czynienia wówczas, gdy przez umowę zlecenia zleceniobiorca zobowiązuje się wykonać na rzecz zleceniodawcy usługę, a zleceniodawca zobowiązuje się zaakceptować wykonaną usługę i zapłacić zleceniobiorcy za wykonane prace. Umowa zlecenia, jak i umowa sprzedaży ma charakter czynności dwustronnej, a więc wymaga istnienia wykonawcy, jak i odbiorcy świadczenia.
Biorąc zatem powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że wykonanie umowy o świadczenie usługi konsultingowej może być skuteczne wyłącznie wtedy, jeżeli jest zawarta przez dwie strony transakcji. Opisane świadczenie usługi konsultingowej ma nastąpić w ramach jednego podmiotu – będzie Pan jednocześnie wykonawcą i odbiorcą usługi. W tym przypadku mamy do czynienia z wykonaniem usługi w obrębie jednego podmiotu, gdyż Pan – jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą - wykona usługę konsultingową na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w ramach jednego NIP. Okoliczność że dana usługa objęta będzie innym zakresem PKD nie spowoduje, że będzie to odrębna działalność gospodarcza, a Pan – odrębnym podatnikiem. Świadczenie odbędzie się w ramach jednego i tego samego podmiotu.
Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z cytowanym wyżej art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku. Natomiast w niniejszej sprawie nabywcą i sprzedawcą byłby ten sam podmiot, z tym samym numerem NIP, za pomocą którego nabywca oraz sprzedawca usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.
Jak wcześniej wykazano, aby doszło do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:
- świadczenie musi być odpłatne,
- świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
- świadczenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze cytowane przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż w opisanej sprawie nie zostaną spełnione ww. warunki. Bowiem wskazana we wniosku usługa konsultingowa nie jest czynnością wykonywaną na rzecz innej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Jak wywiedziono, czynność ta jest świadczona bowiem w ramach tego samego podmiotu. Również płatność samemu sobie nie może być uznana za odpłatność za świadczone usługi.
Powyższego nie zmienia także fakt, że opisana czynność będzie wykonywana w ramach nowego PKD, ponieważ będzie Pan działał nadal w ramach tej samej działalności gospodarczej.
Zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.
W niniejszej sprawie nie wystąpi także nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika.
Zauważyć należy, iż przepisy dotyczące podatku VAT nie zakazują wykonywania przez podatnika usług na jego majątku prywatnym, pozostającym bez związku z prowadzoną przez niego działalnością, w zakresie w jakim profesjonalnie świadczy on usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wręcz przeciwnie, z brzmienia art. 8 ust. 2 ustawy: „(…) nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika (…)” należy wnioskować, że ustawodawca przewidział taką możliwość.
W opisie sprawy wskazał Pan, że świadczenie będzie skierowane na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a nie na cele osobiste.
Zatem w przedmiotowej sprawie nie dojdzie również do nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy.
W konsekwencji, czynności, które planuje Pan wykonać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie będą stanowić świadczenia usług i nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji czynności te nie mogą zostać udokumentowane fakturą zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy.
Planowane przez Pana czynności mogą natomiast zostać udokumentowane na podstawie innych dokumentów księgowych, w tym not księgowych. Należy jednak zaznaczyć, że noty księgowe nie są dokumentami przewidzianymi przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, i jako takie nie są objęte ich regulacją. Brak jest jednakże przeciwwskazań na gruncie przedmiotowych przepisów dla takiego sposobu udokumentowania.
Odnosząc się natomiast do Pana stanowiska w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego należy wskazać, że skoro planowane czynności nie będą stanowić świadczenia usług i nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to nie powstanie obowiązek podatkowy.
W konsekwencji Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
