Interpretacja indywidualna z dnia 3 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.641.2025.2.GK
Nabycie towarów przez polskiego podatnika od kontrahenta z Malty jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów na terytorium Polski. Następna dostawa do kontrahenta z Portugalii stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z 0% stawką VAT, pod warunkiem spełnienia wymogów dokumentacyjnych. Transakcja nie jest uznawana za łańcuchową ze względu na brak bezpośredniego transportu między pierwszym a ostatnim nabywcą.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przesłany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego (…), który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabywanych w Polsce od kontrahenta z Malty towarów za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast późniejszą dostawę do kontrahenta z Portugalii za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką w wysokości 0% na podstawie posiadanych dokumentów. Uzupełnili go Państwo pismem z 2 października 2025 r. (data wpływu 3 października 2025 r.) oraz w odpowiedzi na wezwanie pismem z 4 listopada 2025 r. (data wpływu 4 listopada 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego uzupełniony w odpowiedzi na wezwanie
Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.
Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca prowadzi pełne księgi. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, który składa deklaracje miesięczne. Głównym przedmiotem działalności firmy jest zgodnie z PKD 46. 34. B. - Sprzedaż hurtowa napojów bezalkoholowych.
Wnioskodawca mający siedzibę w Polsce zakupi towar od kontrahenta, którego siedziba znajduje się na Malcie. Towar ten zostanie sprzedany do kontrahenta, który ma siedzibę w Portugalii, lecz dostawa ma być do jego magazynu znajdującego się w Hiszpanii. Cały transport jest organizowany przez Wnioskodawcę.
Podmioty uczestniczące:
·Dostawca A: firma z siedzibą na Malcie, zarejestrowana do transakcji wewnątrzwspólnotowych – przykładowy numer VAT UE: (…).
·Wnioskodawca: A. Sp. z o.o., z siedzibą w (…) (Polska), zarejestrowana jako podatnik VAT czynny oraz zarejestrowana dla VAT UE – numer (…).
·Odbiorca B: kontrahent z Portugalii, zarejestrowany dla VAT UE – przykładowy numer (…).
·Ostateczny odbiorca C (w Hiszpanii): klient z Hiszpanii, zarejestrowany dla VAT UE – przykładowy numer (…).
Przedmiot transakcji:
Towary handlowe – napoje gazowane, łączna ilość 21 600 sztuk, wartość (…) EUR.
Przebieg transakcji i transportu:
Wnioskodawca kupuje towary od Dostawcy A (Malta). Towary są transportowane z Malty bezpośrednio lub z przemieszczeniem (zgodnie z umową) do Polski (magazyn Wnioskodawcy). Następnie Wnioskodawca sprzedaje te same towary kontrahentowi z Portugalii, który zamawia je od Wnioskodawcy. Towary są dalej transportowane z Polski lub z miejsca magazynowania w Polsce do Portugalii, a następnie (ewentualnie) do Hiszpanii – zgodnie z umową z odbiorcą końcowym. Prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przenosi się:
‒od Dostawcy A na Wnioskodawcę w momencie wysyłki z Malty,
‒od Wnioskodawcy na kontrahenta portugalskiego w momencie dostawy w Portugalii.
Odpowiedzialność za transport:
Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za organizację transportu od Malty do magazynu w Polsce, a następnie za wysyłkę do Portugalii/kolejnego miejsca.
Dokumentacja:
Wnioskodawca będzie posiadać:
·fakturę zakupu od Dostawcy A z siedzibą na Malcie (z numerem VAT UE),
·dokument przewozowy (CMR, list przewozowy) potwierdzający transport z Malty do Polski oraz z Polski do Portugalii,
·specyfikację ładunku (ilość sztuk, opis urządzeń),
·fakturę sprzedaży do kontrahenta z Portugalii zawierającą jego numer VAT UE,
·potwierdzenie odbioru towaru przez kontrahenta portugalskiego,
·kopie dokumentów magazynowania (jeśli dotyczy) oraz potwierdzenie, że towar nie był modyfikowany, przetwarzany czy używany w Polsce poza zwykłe czynności logistyczne.
Zakładane ramy czasowe:
Zakup od Malty planowany jest w II kw. 2026 r., transport do Polski w tym samym miesiącu, sprzedaż do Portugalii w III kw. 2026 r., wysyłka do Hiszpanii (ostateczny odbiorca) w III kw. 2026 r.
Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Czy w związku z nabyciem towarów przez A. Sp. z o.o. od kontrahenta z siedzibą na Malcie (zarejestrowanego do VAT UE), które następnie zostaną przetransportowane w ramach UE i sprzedane kontrahentowi z Portugalii (zarejestrowanemu do VAT UE), Wnioskodawca powinien na terytorium Polski:
a)rozpoznać to nabycie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) w Polsce,
b)rozpoznać późniejszą dostawę towarów do kontrahenta portugalskiego jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT) z Polski uprawniającą do zastosowania stawki 0% VAT, przy założeniu spełnienia warunków dokumentacyjnych?
Państwa stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Wnioskodawca uważa, że nabycie towarów od kontrahenta z Malty stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) na terytorium Polski, ponieważ towary zostaną przetransportowane z państwa członkowskiego – Malty – do Polski, a Wnioskodawca jako podatnik VAT-UE w Polsce uzyska prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.
Wnioskodawca uważa również, że późniejsza sprzedaż tych towarów do kontrahenta z Portugalii stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT) z Polski, uprawniającą do zastosowania stawki 0% VAT, pod warunkiem spełnienia warunków dokumentacyjnych z art. 42 ustawy o VAT.
Ze względu na uczestnictwo wielu podatników VAT w krajach członkowskich UE oraz fakt, że Wnioskodawca działa jako pośrednik nabywając towar od Malty i sprzedając go do Portugalii, transakcja ma charakter łańcuchowy. Wnioskodawca przyjmuje, że nie powstaje konieczność rejestracji VAT w innym państwie członkowskim niż Polska, jeżeli dostawa zostanie uznana za WDT z Polski w ramach procedury uproszczonej (art. 135–138 ustawy o VAT).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
W myśl art. 9 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1) nabywcą towarów jest:
a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
- z zastrzeżeniem art. 10;
2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy podmiot z jednego państwa członkowskiego nabywa prawo do rozporządzania towarami jak właściciel (na rzecz tego podmiotu dokonywana jest dostawa), i wyniku dokonanej dostawy towary te są wysłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Jednocześnie, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy pod warunkiem, że nabywcą towarów transportowanych z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego kraju członkowskiego jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika (lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej), natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.
Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.
Zatem, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opodatkowaniu podlega czynność nabycia towaru. Podatek należny z tego tytułu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów.
Ponadto, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Stosownie do art. 13 ust. 2 pkt 1-3 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo art. 113a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7.
Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).
Zatem, co do zasady, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z Polski na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. W takiej sytuacji zachodzi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.
Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji gdy towary są transportowane lub wysyłane, wówczas miejscem opodatkowania dostawy towarów jest terytorium państwa, w którym ten transport/wysyłka się rozpoczyna.
Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub
transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub
transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.
W przypadku transakcji łańcuchowych, do których odnosi się art. 22 ust. 2 ustawy, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport) więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).
Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:
W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.
Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.
W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:
Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:
1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub
2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8
– chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego
Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.
Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:
Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2)(uchylony)
3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
4)(uchylony)
– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:
W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.
W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.
Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.
Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Z opisu sprawy wynika, że macie Państwo siedzibę w Polsce, jesteście zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem zidentyfikowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Głównym przedmiotem Państwa działalności jest sprzedaż hurtowa napojów bezalkoholowych. W II kwartale 2026 r. zakupicie Państwo towary (napoje gazowane) od Dostawcy z siedzibą w Malcie, który jest zidentyfikowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Malty. Towary zgodnie z umową będą transportowane z Malty bezpośrednio lub z przemieszczeniem do Polski, tj. Państwa magazynu. Następnie Państwo w III kwartale 2026 r. w ramach zamówienia sprzedacie te same towary kontrahentowi z Portugalii, który jest zidentyfikowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Portugalii. Towary będą transportowane z Polski do Portugalii, a następnie (ewentualnie) z Portugalii do Hiszpanii, zgodnie z umową z odbiorcą końcowym. Ostateczny odbiorca z Hiszpanii jest zidentyfikowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Hiszpanii. Państwo będziecie odpowiedzialni za cały transport z terytorium Malty do magazynu w Polsce i z Polski na terytorium Portugalii/kolejnego miejsca. Towar nie będzie w żaden sposób modyfikowany, przetwarzany czy używany w Polsce poza zwykłymi czynnościami logistycznymi.
Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy w związku z nabyciem towarów od kontrahenta z siedzibą na Malcie (zarejestrowanego do VAT UE), które następnie zostaną przetransportowane w ramach UE i sprzedane kontrahentowi z Portugalii (zarejestrowanemu do VAT UE), powinniście rozpoznać na terytorium Polski wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a późniejszą dostawę towarów do kontrahenta portugalskiego jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uprawniającą do zastosowania stawki 0% VAT, na podstawie posiadanej dokumentacji.
W związku z tym, że we własnym stanowisku wskazaliście Państwo, że transakcja ma charakter łańcuchowy, należy w pierwszej kolejności rozpatrzeć czy przedmiotowa dostawa może stanowić transakcję łańcuchową, o której mowa w art. 22 ust. 2 ustawy. Wyjaśnić należy, że transakcja łańcuchowa cechuje się tym, że towar będący przedmiotem więcej niż jednej transakcji, jest fizycznie wydawany tylko raz bezpośrednio przez pierwszy podmiot ostatniemu nabywcy. Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, że dla każdej z nich odrębnie ustalane jest też miejsce dokonania dostawy. Zatem, dla zaistnienia dostawy łańcuchowej konieczne jest łączne wystąpienie następujących okoliczności:
‒w transakcji musi uczestniczyć kilka podmiotów,
‒transakcja musi dotyczyć tego samego towaru,
‒towar jest przedmiotem tylko jednej wysyłki od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy (art. 22 ust. 2 ustawy).
Aby więc można było mówić o transakcji łańcuchowej musi istnieć ciągłość transportu, tj. towary muszą być transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy. Odnosząc powyższe do Państwa sytuacji nie można zgodzić się z Państwa twierdzeniem, że przedmiotowa dostawa będzie stanowiła transakcję łańcuchową. Wskazać należy, że w przedmiotowym przypadku faktycznie będzie występować kilka podmiotów i przedmiotem dostawy będzie ten sam towar (podczas magazynowania nie zmieni się tożsamość/właściwość towarów) to jednak nie będzie istniał jeden, bezpośredni transport. Z wniosku wynika bowiem, że Spółka będzie kupować towar od Dostawcy z Malty. Towar w pierwszej kolejności (w II kwartale 2026 r.) będzie transportowany od Dostawcy z terytorium Malty do Polski, tj. Państwa magazynu. Jak Państwo wskazali towar znajdujący się w Państwa magazynie będzie Państwa własnością i będziecie mogli rozporządzać tymi towarami jak właściciel. Następnie Państwo (będąc już właścicielem towarów) na podstawie otrzymanego zamówienia w kolejnym kwartale będziecie sprzedawali i transportowali towar z Polski do kontrahenta z Portugalii. Jak wskazaliście Państwo prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przejdzie z Państwa na kontrahenta z Portugalii w momencie dostawy do Portugalii. Ponadto wskazali Państwo, że towar znajdujący się w Portugalii będzie ewentualnie transportowany do Hiszpanii. A zatem z tak przedstawionej transakcji wynika, że to kontrahent z Portugalii w momencie rozpoczęcia (ewentualnego) transportu z Portugalii do Hiszpanii będzie właścicielem towarów. Oznacza to, że dostawa z Malty do Polski i następnie z Polski do Portugalii nie będzie stanowiła bezpośredniego transportu od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, gdyż jak Państwo wskazaliście, towar może być ewentualnie transportowany dalej z Portugalii do Hiszpanii. W konsekwencji nie można uznać, że dostawa od Dostawcy z Malty do Państwa oraz od Państwa do kontrahenta z Portugalii, ewentualnie od kontrahenta z Portugalii do Hiszpanii będzie stanowić dostawę dokonaną w ramach jednego łańcucha dostaw. W tym przypadku warunek bezpośredniego transportu od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy nie zostanie spełniony. Skoro więc towar nie będzie przetransportowany bezpośrednio od pierwszego (Dostawcy z Malty) do ostatniego uczestnika transakcji, to opisana transakcja nie będzie stanowić transakcji łańcuchowej, w rozumieniu art. 22 ust. 2 ustawy.
W konsekwencji odrębnie należy rozpatrzeć nabycie przez Państwa towarów od Dostawcy z terytorium Malty oraz następcze przemieszczenie towarów do kontrahenta portugalskiego.
Z okoliczności sprawy wynika, że Państwo jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce oraz podatnik zidentyfikowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych będziecie nabywali towar (napoje gazowane) od Dostawcy z terytorium Malty, zarejestrowanego do transakcji wewnątrzwspólnotowych. W wyniku dokonanej dostawy towary zostaną przetransportowane z Malty do Polski, tj. do Państwa magazynu. Zatem należy wskazać, że nabycie towarów od Dostawcy z Malty będzie stanowić dla Państwa wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Zatem, Państwo jako nabywca towarów będziecie zobowiązani do rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy.
Natomiast następczy dokonany przez Państwa wywóz towarów z Polski do Kontrahenta z Portugalii, który jest zidentyfikowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Portugalii, będzie stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy, która będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów usług na terytorium Polski, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy.
Odnośnie posiadanej dokumentacji wskazaliście Państwo, że w przypadku wywozu towarów z Polski do Portugalii będzie posiadać dokument przewozowy (CMR, list przewozowy) potwierdzający transport z Polski do Portugalii, specyfikację ładunku (ilość sztuk, opis urządzeń), fakturę sprzedaży wystawioną na rzecz kontrahenta z Portugalii zawierającą jego numer VAT UE, potwierdzenie odbioru towarów przez kontrahenta z Portugalii.
Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że dokumenty zgromadzone przez Państwa w związku z dokonaną wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na rzecz Kontrahenta z Portugalii będą stanowią dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie będą potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (Portugalii). Tym samym, zgromadzone dokumenty, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy, będą upoważniały Państwa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).
Zatem pomimo, że we własnym stanowisku wskazaliście Państwo, że transakcja ma charakter łańcuchowy to właściwie wywiedliście, że nabycie towarów od Dostawcy z terytorium Malty będzie stanowiło dla Państwa wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast następcze przemieszczenie do kontrahenta portugalskiego będzie stanowiło dla Państwa wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką 0% VAT, na podstawie posiadanej dokumentacji. W konsekwencji Państwa stanowisko, należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia przyszłego.
Zaznaczam, że zakres przedmiotowy wniosku wyznacza przedstawione przez Państwa pytanie. Wskazuję tym samym, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem tj. kwestia konieczności rejestracji VAT w innym państwie członkowskim niż Polska, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Informuję, że wydając interpretację nie przeprowadzam postępowania dowodowego i opieram się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
