Interpretacja indywidualna z dnia 15 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.336.2025.2.JKU
W przypadku późniejszego ujawnienia składników masy spadkowej, spadkobierca korzysta z 6-miesięcznego terminu na zgłoszenie nabycia celem zachowania zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, pod warunkiem uprawdopodobnienia późniejszego powzięcia wiadomości.
Interpretacja indywidualna
- stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ustalenia konieczności złożenia zgłoszenie SD-Z2. Uzupełniła go Pani samoistnie w piśmie z 16 września 2025 r. oraz w odpowiedzi na wezwanie - w pismach z 14 i 15 października 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(…) r. zmarł Pani ojciec. Jedynymi spadkobiercami jest Pani i Pani mama, po połowie. W (…) r. w kancelarii notarialnej został sporządzony akt notarialny poświadczenia dziedziczenia. W tym samym miesiącu złożyły Panie do organu podatkowego deklarację SD-Z2, w której wykazały Panie wszystkie znane Paniom składniki majątkowe spadku, w tym środki pieniężne przekraczające kwotę wolną od podatku, wynikającą z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
W (…) r. Pani mama, będąc w banku w którym posiada rachunek bankowy, uzyskała od pracownika informację, że na rachunku technicznym znajduje się kwota (…) zł, przekazana na nazwisko Pani taty przez ZUS dwa miesiące po jego śmierci.
Pracownik banku, po pytaniu Pani mamy dlaczego nie została o tym poinformowana wcześniej wskazał, że bank nie ma obowiązku informowania spadkobierców o środkach po nieżyjących klientach, ale mówi o tym z uwagi na to, że ww. kwota znajduje się w banku już od prawie 4 lat, a Pani mama jest klientem tego banku.
We (…) r. po załatwieniu formalności (złożeniu oświadczeń, aktu zgonu i aktu poświadczenia dziedziczenia) bank wreszcie wypłacił wymienioną kwotę.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że o środkach przekazanych przez ZUS dla Pani taty, znajdujących się na rachunku technicznym w (…) (a nie jego ROR), dowiedziała się Pani od mamy (…), a ona dowiedziała się o nich w połowie (…) r. w czasie wizyty w ww. banku, albowiem ma tam ROR, który do śmierci taty był ich wspólnym rachunkiem.
Środki zostały wypłacone Pani mamie (…), po złożeniu przez nią i przez Panią (…) oświadczeń w ww. banku na drukach banku oraz kopii aktu notarialnego poświadczenia dziedziczenia, z którego wynikało, że tylko Panie dziedziczą po Pani zmarłym tacie (…).
Środki nie znajdowały się więc na rachunku Pani taty, ponieważ nigdy na niego nie wpłynęły i przez prawie 4 lata były przetrzymywane przez bank na rachunku technicznym.
Pytanie
Czy w zaistniałej sytuacji należy przyjąć, że zastosowanie ma art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz art. 9 ust. 1 tejże ustawy?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, w tym przypadku znajduje zastosowanie art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
W chwili obecnej posiada Pani 6 miesięcy na złożenie kolejnego zeznania SD-Z2 w zakresie kwoty wypłaconej w tym roku przez bank. Mając na uwadze, że w (…) r. w zeznaniu SD-Z2 wskazała Pani kwotę środków pieniężnych odziedziczonych po zmarłym tacie w kwocie wyższej niż wolna od podatku a obowiązuje zasada kumulacji, to należy zsumować tamtą wartość z obecną, co powoduje, że musi Pani zadeklarować naczelnikowi urzędu skarbowego pomimo, że traktowana oddzielnie, jest kwotą niższą od kwoty wolnej od opodatkowania.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
W myśl art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.
Stosownie do treści art. 924 ww. ustawy:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Natomiast zgodnie z art. 925 tej ustawy:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
Art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że:
Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku.
Jak wynika z art. 6 ust. 4 ww. ustawy:
Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.
Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy:
Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych - w wysokości tych wkładów.
Z art. 9 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 tej ustawy wynika, że:
Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9 637 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.
Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.
W myśl art. 14 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 1 omawianej ustawy:
Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.
Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
Do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.
Jak stanowi art. 17 ust. 4 ww. ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala, w drodze rozporządzenia, kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku i niepodlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz skale podatkowe, o których mowa w art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 1-3.
Zgodnie z art. 15 ust. 3 podatku od spadków i darowizn:
Przy ustalaniu wysokości podatku przyjmuje się kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych określone w art. 4 ust. 1 pkt 5 i w art. 9 ust. 1 oraz skale podatkowe określone w ust. 1 obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 4.
Niezależnie od powyższego, ustawa o podatku od spadków i darowizn przewiduje także zwolnienie dla najbliższej rodziny, które określone jest w art. 4a tej ustawy. Stosownie do ust. 1 pkt 1 tego przepisu:
Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.
Stosownie do treści art. 4a ust. 1a:
Jeżeli dokumentem potwierdzającym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych jest akt poświadczenia dziedziczenia lub europejskie poświadczenie spadkowe, termin 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, do zgłoszenia tego nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego liczy się od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia lub wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.
W myśl art. 4a ust. 2 ww. ustawy:
Jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu.
W myśl art. 4a ust. 4 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1.
Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz. U. poz. 2060).
Z treści wniosku wynika, że (…) r. zmarł Pani ojciec. Jedynymi spadkobiercami jest Pani i Pani mama, po połowie. W październiku (…) został sporządzony akt notarialny poświadczenia dziedziczenia. W tym samym miesiącu złożyły Panie do organu podatkowego deklarację SD-Z2, w której wykazały Panie wszystkie znane Paniom składniki majątkowe spadku. W (…) r. Pani mama, będąc w banku w którym posiada rachunek bankowy, uzyskała od pracownika informację, że na rachunku technicznym znajduje się kwota (…) zł, przekazana na nazwisko Pani taty przez ZUS dwa miesiące po jego śmierci. We (…) r. po załatwieniu formalności (złożeniu oświadczeń, aktu zgonu i aktu poświadczenia dziedziczenia) bank wypłacił wymienioną kwotę. O środkach przekazanych przez ZUS dla Pani taty, znajdujących się na rachunku technicznym, dowiedziała się Pani od mamy (…) r., a ona dowiedziała się o nich w połowie (…) r. w czasie wizyty w ww. banku. Środki zostały wypłacone Pani mamie (…) r., po złożeniu przez nią i przez Panią (…) r. oświadczeń w ww. banku na drukach banku oraz kopii aktu notarialnego poświadczenia dziedziczenia, z którego wynikało, że tylko Panie dziedziczą po Pani zmarłym tacie. Środki nie znajdowały się więc na rachunku Pani taty, ponieważ nigdy na niego nie wpłynęły i przez prawie 4 lata były przetrzymywane przez bank na rachunku technicznym.
Jak wskazano powyżej, zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2 w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.
Zgodnie z cytowanym wyżej art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, termin 6 miesięcy na złożenie zgłoszenia o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych - w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - należy liczyć od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o nabyciu spadku lub zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn przewiduje sytuacje, w których obowiązek podatkowy z tytułu nabycia (np. w drodze spadku) już powstał, jednak nabywca nie ma wiedzy o wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w jego skład. W tego typu sytuacjach zastosowanie właśnie znajdzie powołany wyżej art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
W opisanej sprawie złożyła Pani w (…) r. zgłoszenie SD-Z2, przy czym nie wskazała Pani w nim składnika masy spadkowej, o którym dowiedziała się Pani 4 lata po sporządzeniu aktu poświadczenia dziedziczenia (oraz 4 lata po śmierci ojca).
Wskazuje Pani w opisie sprawy, że nie miała Pani wiedzy o środkach znajdujących w banku. W sprawie należy więc wziąć pod uwagę zapis art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z jego literalnym brzmieniem, przepis ten ma zastosowanie wyłącznie w tych przypadkach, w których spadkobierca nie wiedział o określonych składnikach masy spadkowej i wiedzę o ich istnieniu posiadł po upływie terminu na zgłoszenie, wynikającego z ust. 1 tej ustawy.
Pani zdaniem posiada Pani 6 miesięcy na złożenie kolejnego zeznania SD-Z2.
Skoro, jak wynika z opisu, nie miała Pani wiedzy na temat tego składnika majątku, który wszedł w skład spadku, to termin 6 miesięcy na złożenie SD-Z2 powinien być liczony od dnia, w którym dowiedziała się Pani o nabytym składniku. W takim przypadku dla skorzystania ze zwolnienia niezbędnym jest złożenie zgłoszenia SD-Z2 w terminie 6 miesięcy od powzięcia informacji o nabytym składniku spadku, przy czym ważne jest uprawdopodobnienie faktu późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu. Z treści opisu wynika, że jest Pani w stanie ten fakt uprawdopodobnić.
W celu skorzystania ze zwolnienia należy zatem złożyć nowe zgłoszenie SD-Z2 i wykazać w nim kwotę otrzymaną w tym roku w terminie 6 miesięcy od momentu, w którym dowiedziała się Pani o jego nabyciu.
Końcowo wskazać należy, że na podstawie przywołanego powyżej art. 4a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy wartość majątku ostatnio nabytego doliczona do wartości majątku nabytego dotychczas po tej samej osobie w okresie 5 lat nie przekracza kwoty wolnej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wydając interpretację odniosłem się do oceny Pani stanowiska w sprawie nie dokonując oceny sprawy pod kątem zastosowania do niej art. 68 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?