Znajomość języka polskiego a umowa o pracę z cudzoziemcem – wyjaśnienia PIP

Od 1 czerwca 2025 r. obowiązują nowe regulacje dotyczące zatrudniania cudzoziemców w Polsce. Powierzenie pracy cudzoziemcowi wymaga zawarcia umowy w formie pisemnej przed dopuszczeniem do wykonywania pracy. Jeżeli umowa została sporządzona wyłącznie w języku obcym, po zmianie przepisów, pracodawca jest zobowiązany zapewnić jej tłumaczenie na język polski. Gdy cudzoziemiec zna język polski w stopniu pozwalającym zrozumieć treść umowy, pracodawca nie ma takiego obowiązku.

Umowa w formie pisemnej

Obowiązująca od 1 czerwca 2025 r. ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2025 r. poz. 621) przewiduje, że powierzenie pracy cudzoziemcowi wymaga zawarcia z nim umowy w formie pisemnej przed dopuszczeniem tej osoby do pracy. Wyjątkiem jest podjęcie pracy przez cudzoziemca, który będzie pełnił funkcję w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców KRS lub spółki kapitałowej w organizacji albo będzie reprezentował spółkę komandytową lub komandytowo-akcyjną lub prowadził sprawy takiej spółki, albo będzie pełnił funkcję prokurenta.

Kiedy umowę o pracę z cudzoziemcem trzeba przetłumaczyć

Gdy umowa zostanie sporządzona w języku polskim, którym cudzoziemiec się nie posługuje, podmiot powierzający pracę przed podpisaniem umowy ma obowiązek przedstawić cudzoziemcowi jej treść na piśmie w wersji dla niego zrozumiałej. Jeżeli jednak umowa zostanie sporządzona wyłącznie w języku obcym, po zmianie przepisów dochodzi nowy obowiązek – podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi musi uzyskać jej tłumaczenie na język polski. Co więcej, tłumaczenie to musi być dokonane przez tłumacza przysięgłego, wpisanego na listę tłumaczy przysięgłych prowadzoną przez Ministra Sprawiedliwości.

Sporządzenie umowy wyłącznie w języku obcym może mieć miejsce w szczególności w okolicznościach wskazanych w art. 8 ust. 1b ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim. Zgodnie z nim umowa o pracę (lub inny dokument wynikający z zakresu prawa pracy) może być sporządzona w języku obcym na wniosek osoby świadczącej pracę, władającej tym językiem, niebędącej obywatelem polskim, pouczonej uprzednio o prawie do sporządzenia umowy (lub innego dokumentu) w języku polskim.

Jeżeli cudzoziemiec w wystarczającym stopniu posługuje się językiem polskim, aby zrozumieć treść umowy i wyjaśnić ewentualne wątpliwości – umowa może być sporządzona wyłącznie w języku polskim i nie jest konieczne przedstawienie cudzoziemcowi tej umowy w wersji dla niego zrozumiałej w innym języku. Wiarygodnym dowodem, że cudzoziemiec posługuje się językiem polskim, może być własnoręcznie i samodzielnie napisane przez niego po polsku oświadczenie, które potwierdza ten fakt.

Wersje dwujęzyczne umów

Zgodnie z utrwaloną praktyką przyjmuje się, że zrozumiała wersja umowy nie musi być sporządzona w języku ojczystym obcokrajowca. Jeżeli zatem, oprócz swojego języka ojczystego, dodatkowo posługuje się on np. językiem angielskim, to wówczas można mu przedłożyć umowę w tym języku. Jak wyjaśnia Państwowa Inspekcja Pracy, stosowanie przez podmiot powierzający pracę pisemnych umów z cudzoziemcami w wersji dwujęzycznej (np. polsko-ukraińskiej) spełnia warunki określone w powyższych przepisach.

Źródło: Państwowa Inspekcja Pracy

Oprac. Katarzyna Bogucka