Interpretacja indywidualna z dnia 19 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.734.2025.1.AKR

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 września 2025r. wpłynął Państwa wniosek z 12 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania przez Spółkę Dodatkowego Wynagrodzenia.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

V (dalej: Spółka) jest podmiotem z siedzibą w Polsce prowadzącym działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie dostaw, instalacji oraz uruchomienia turbin wiatrowych jak również usługi serwisowania/napraw/konserwacji turbin oraz elektrowni wiatrowych.

Spółka jest podmiotem zidentyfikowanym dla celów podatku VAT w Polsce jako podatnik VAT czynny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje dostawy, instalacji oraz uruchomienia turbin w oparciu o umowy (dalej: Kontrakty) zawierane m.in. z polskimi kontrahentami (dalej: Nabywca).

Przedmiotem standardowej umowy jest dostawa, instalacja oraz uruchomienie określonej w umowie ilości turbin wiatrowych (od kilku do kilkunastu turbin) za uzgodnioną cenę (dalej: Kontrakt).

Poza Kontraktem Spółka zawiera również z Nabywcami umowy serwisowe (dalej: Umowa Serwisowa).

Na mocy Umów Serwisowych Spółka świadczy usługi w zakresie naprawy, serwisowania oraz konserwacji dostarczonych turbin oraz świadczy usługi związane z przywróceniem turbin do właściwego ich funkcjonowania obejmujące usunięcie usterek i dokonanie innych napraw (wymiana części lub innych elementów turbin itp.) tak aby turbiny funkcjonowały w sposób prawidłowy i były użytkowane zgodnie z przeznaczeniem.

Umowy (Kontrakt lub Umowa serwisowa; dalej łącznie jako Umowy) przewidują zapisy, zgodnie z którymi Spółka jest uprawniona do dodatkowego wynagrodzenia w następujących przypadkach:

- w przypadku wystąpienia opóźnień w dostawie/instalacji/testowaniu/usług serwisowania /naprawy szkód w odniesieniu do turbin wiatrowych, które to opóźnienia wynikają nie z winy Spółki, a Nabywcy lub są wynikiem działania „siły wyższej” (np. strajk rolników),

- turbiny wygenerują w danym okresie większą ilość energii elektrycznej niż zakładana. Wówczas Umowa przewiduje tzw. opłatę zmienną, która zależy od wielkości produkcji energii uzyskanej w ciągu roku.

Najpopularniejsze sposoby jej obliczania są następujące:

·iloczyn liczby wyprodukowanych kWh przez współczynnik opłaty zmiennej pomniejszony o całkowitą roczną opłatę podstawową,

·iloczyn liczby kWh wyprodukowanych powyżej uzgodnionego progu przez współczynnik opłaty zmiennej, tzw. Variable fee,

·czas dostępności/pracy turbin przekroczy określone wskaźniki, tzw. Availability Bonus.

Sposób kalkulacji (wzory/okres/wskaźniki) wyżej wskazanego dodatkowego wynagrodzenia opisany został w Umowach.

Zgodnie z zapisami Umów Spółka dokonuje kalkulacji dodatkowego wynagrodzenia (Variable fee i/lub Availability Bonus) w oparciu o dokonane pomiary (określone w Umowie) stosując ustalone z Nabywcą wzory/okresy.

Kalkulacja dodatkowego wynagrodzenia jest uzgadniana z Nabywcą w następujący sposób:

- Pozyskanie danych.

W zależności od postanowień Umowy Spółka otrzymuje od Klienta informację o wielkości wyprodukowanej energii elektrycznej w danym okresie (na podstawie faktur produkcyjnych) lub dane te pozyskiwane są z systemu SCADA (system informatyczny, który służy do monitorowania i kontrolowania procesów technologicznych, w tym pozyskiwania danych z urządzeń).

- Prezentacja danych przez Spółkę.

Spółka prezentuje Nabywcy kalkulacje dodatkowego wynagrodzenia w oparciu o wskaźniki /pomiary/dane wraz z dodatkowymi dokumentami (jeśli Nabywca takich zażąda).

- Potwierdzenie zgodności danych przez Nabywcę.

Nabywca potwierdza przedstawioną kalkulację Spółki poprzez:

· wyrażenie pisemnej akceptacji odnośnie do zgodności danych oraz wysokości dodatkowego wynagrodzenia (może to mieć formę email albo porozumienia jeśli jest wymagane przez Nabywcę) albo

· tzw. „milczącą akceptację” – Nabywca nie zgłasza uwag do przesłanej kalkulacji Spółki w określonym czasie.

Po potwierdzeniu zgodności danych będących podstawą kalkulacji dodatkowego wynagrodzenia (dalej: Dodatkowe Wynagrodzenie) Spółka wystawia fakturę na rzecz Nabywcy.

Dodatkowe Wynagrodzenie jest przez Spółkę kwalifikowane na gruncie VAT jako wynagrodzenie za świadczenie usług.

Faktura wystawiana przez Spółkę z tytułu Dodatkowego Wynagrodzenia spełnia wymogi wskazane w przepisach Ustawy o VAT.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym obowiązek podatkowy VAT z tytułu świadczenia usług, za które Spółka otrzymuje Dodatkowe Wynagrodzenie, powstaje w dacie ostatniej czynności składającej się na wykonanie usługi przez Spółkę, tj. w dacie potwierdzenia zgodności danych będących podstawą kalkulacji Dodatkowego Wynagrodzenia przez Nabywcę?

Państwa stanowisko w sprawie

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym obowiązek podatkowy VAT z tytułu świadczenia usług, za które Spółka otrzymuje Dodatkowe Wynagrodzenie, powstaje w dacie ostatniej czynności składającej się na wykonanie usługi przez Spółkę tj. w dacie potwierdzenia zgodności danych będących podstawą kalkulacji Dodatkowego Wynagrodzenia przez Nabywcę.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport i import towarów oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie i dostawa towarów.

Podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika (art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT).

Przepisy Ustawy o VAT wskazują również, o jakie dodatkowe elementy zwiększa się podstawę opodatkowania.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 Ustawy o VAT podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii – o czym stanowi art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

·przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

·zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

·świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołana wcześniej definicja odpłatnego świadczenia usług zawarta w przepisach art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT jest bardzo szeroka i określa zakres przedmiotowy opodatkowania VAT w sposób dopełniający definicję dostawy towarów.

Zgodnie z jednolitą linią orzeczniczą i interpretacyjną, która wykształciła się w odniesieniu do definicji pojęcia „świadczenia usług” aby dane świadczenie mogło stanowić usługę w rozumieniu Ustawy o VAT, konieczne jest spełnienie łącznie następujących warunków:

· następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

· świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Co więcej, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego:

· kupujący jest zobowiązany do zapłaty sprzedawcy ceny. W myśl art. 536 § 1 Kodeksu cywilnego, cenę można określić przez wskazanie podstaw do jej ustalenia,

· na podstawie art. 353 Kodeksu cywilnego strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W świetle powyższego, w celu ustalenia konsekwencji w VAT dla Wynagrodzenia Dodatkowego, konieczne jest ustalenie czy:

a)wynagrodzenie to stanowi element wynagrodzenia za inną czynność opodatkowaną VAT, tj. dostawę turbiny lub świadczenie usług serwisowych, a jeśli nie

b)czy stanowi ono wynagrodzenie za świadczenie przez Spółkę usług.

Ad a)

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają szczegółowych regulacji dotyczących opodatkowania VAT transakcji, której przedmiot obejmuje zarówno czynności, które mogą zostać uznane za dostawę towarów jak i za świadczenie usług (tzw. świadczenia kompleksowe). Kwestia ta była jednak wielokrotnie przedmiotem orzecznictwa polskich sądów administracyjnych oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem (przykładowo wyrok TSUE z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11):

· zasadniczo każde świadczenie powinno być uznawane za odrębne i niezależne,

· kilka świadczeń stanowi jedno kompleksowe świadczenie na gruncie VAT jeśli stanową one nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny,

· kilka świadczeń stanowi jedno kompleksowe świadczenie na gruncie VAT jeśli obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter pomocniczy.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem:

· w przypadku gdy w ramach jednej transakcji dane świadczenie stanowi wyłącznie środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego, a nie jest celem samym w sobie, wówczas powinno być ono uznane za pomocnicze,

· jeśli natomiast świadczenia mogą być bez uszczerbku rozdzielone tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas nie można uznać, że świadczenia te stanowią jedno świadczenie kompleksowe dla potrzeb VAT,

· sposoby fakturowania i taryfikacji mogą dostarczać wskazówek w odniesieniu do jednolitego charakteru świadczenia (wyrok TSUE z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie C‑224/11). Oddzielne fakturowanie, jak również odrębna taryfikacja świadczeń przemawiają za istnieniem niezależnych świadczeń, jednakże nie przybierają przy tym rozstrzygającego znaczenia.

Przenosząc powyższe na grunt sprawy będącej przedmiotem złożonego wniosku, klauzula umowna dająca prawo do Dodatkowego Wynagrodzenia w przypadku wygenerowania przez turbiny większej ilości energii niż przewidywana albo w przypadku przestojów zawinionych przez eksploatującego turbiny (ewentualnie inne warunki przedstawione w opisie stanu faktycznego) nie ma związku ze świadczeniem zakontraktowanym Umową, tj. dostawą turbin lub ich serwisem.

O prawidłowości tego twierdzenia świadczą następujące argumenty:

- Dodatkowe Wynagrodzenie pozostaje bez związku z wykonywanymi przez Spółkę dostawami turbin i usługami serwisowymi, w szczególności:

• Wynagrodzenie Dodatkowe jest należne tylko w przypadkach określonych w Umowach.
• Przedmiotem Kontraktu jest dostawa, instalacja oraz uruchomienie określonej w umowie ilości turbin wiatrowych. Z tytułu tej dostawy Spółka otrzymuje określone wynagrodzenie. Dostawa turbin następuje na zasadach wskazanych w Kontrakcie. W żadnym przypadku dostawa turbin nie jest uzależniona od parametrów właściwych dla określenia Dodatkowego Wynagrodzenia. Również Wynagrodzenie Dodatkowe nie jest uzależnione od dostarczonej turbiny albowiem opiera się na określonych, niezależnych wskaźnikach.
• Usługi serwisowe obejmują usługi w zakresie naprawy, serwisowania oraz konserwacji dostarczonych turbin oraz świadczy usługi związane z przywróceniem turbin do właściwego ich funkcjonowania obejmujące usunięcie usterek i dokonanie innych napraw (wymiana części lub innych elementów turbin itp.) tak aby turbiny funkcjonowały w sposób prawidłowy i były użytkowane zgodnie z przeznaczeniem. W żadnym przypadku świadczenie tych usług nie jest uzależnione od parametrów właściwych dla określenia Dodatkowego Wynagrodzenia. Również Wynagrodzenie Dodatkowe nie jest uzależnione od świadczenia usług serwisowych albowiem opiera się na określonych, niezależnych wskaźnikach.

- Dodatkowe Wynagrodzenie jest kalkulowane niezależnie i odmiennie niż cena za dostawę turbin oraz świadczenie usług serwisowych. Sposób jego kalkulacji oparty jest o wzory/okres/wskaźniki, które pozostają bez związku z ceną za dostawę turbin oraz świadczenie usług serwisowych.

- Dodatkowe Wynagrodzenie należne jest (fakturowane) w innym terminie niż wynagrodzenie za dostawę turbiny (po dostawie turbiny i jej uruchomieniu) i niezależnie od okresów, w których świadczone są usługi serwisowe. W żadnym przypadku nie jest ono wliczone w cenę turbiny czy usług serwisowych. Również fakturowane jest odrębnie.

W konsekwencji Wynagrodzenie Dodatkowe nie stanowi podwyższenia ceny ani za dostawę turbiny ani za usługi serwisowe. Fakt, że zostało ono wskazane w Umowach pozostaje bez związku z niezależnym charakterem tej płatności.

Ad b)

W odniesieniu do Dodatkowego Wynagrodzenia istnieje stosunek zobowiązaniowy. W przypadku zaistnienia zdarzeń wymienionych w Umowie Nabywca zobowiązuje się zapłacić Wynagrodzenie Dodatkowe wyliczone na podstawie uzgodnionej formuły. Jednocześnie, Spółka zobowiązuje się dokonać kalkulacji Dodatkowego Wynagrodzenia w oparciu o dokonane pomiary (określone w Umowie) stosując ustalone z Nabywcą wzory/okresy, w tym Spółka jest zobowiązana do:

·pozyskania danych,

·prezentacji danych,

·potwierdzenie zgodności danych z Nabywcą.

W konsekwencji należy uznać, że Wynagrodzenie Dodatkowe stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT.

Wskazane powyżej stanowisko Spółki w odniesieniu do dodatkowego wynagrodzenia, które może zostać wypłacone w przyszłości i nie stanowi wynagrodzenia za wcześniej dokonaną transakcję, potwierdzają indywidualne interpretacje podatkowe w podobnych sprawach, jak np.

- interpretacja z 17 stycznia 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.699.2023.1.AWY, cyt.: „Podsumowując, przy założeniu, że Wnioskodawca na podstawie Umowy nabył własność składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących przedsiębiorstwo Sprzedającego lub jego zorganizowaną część, kwota »earn-out«, która może zostać wypłacona w przyszłości nie będzie stanowić wynagrodzenia z tytułu zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która to czynność w myśl art. 6 pkt 1 ustawy nie podlega VAT. W konsekwencji wypłata świadczenia z tytułu kwoty »earn-out« będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

- Interpretacja z 26 marca 2025 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.613.2024.4.MPU, cyt.: „Dodatkowa płatność, która ma być płacona przez Kupującego na rzecz Sprzedającego będzie uzależniona od poziomu wynajmu oraz w przypadku jej wypłaty, zostanie ona obliczona zgodnie z formułą określoną w umowie sprzedaży będącej podstawą Transakcji. Innymi słowy, Kupujący zobowiąże się, w razie zaistnienia opisanych w umowie warunków (zdarzenie przyszłe i niepewne), do spełnienia określonego umową świadczenia. Zgodnie z ustaleniami, umowa przedwstępna oraz umowa sprzedaży mają precyzować formułę wg której obliczone będzie wynagrodzenie Sprzedającego z tytułu wyżej opisanych świadczeń. Punktem wyjścia do wyliczenia wynagrodzenia według uzgodnionej formuły będzie poziom wynajmu Nieruchomości oraz poziom wynegocjowanej przez Sprzedającego z nowym najemcą stawki czynszu. (…) »earn-out« jest świadczeniem, które będzie należne Sprzedającemu tylko w razie zaistnienia okoliczności określonych w Umowie. Zgodnie z zawartą umową »earn-out« nie może być ujemny i może być wypłacony tylko w przypadku, gdy Sprzedający będzie zatrudniony na podstawie umowy o pracę lub Sprzedający będzie świadczył usługi z zakresu wsparcia bieżącej działalności handlowej i operacyjnej i pozostanie zatrudniony w przedsiębiorstwie Kupującego. Zatem świadczenie z tytułu »earn-out« nie stanowi ceny – elementu umowy sprzedaży, lecz jest elementem dodatkowym (umownym). Płatność »earn-out« pozostaje bez wpływu na cenę sprzedaży rzeczy/prawa, określoną na moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Pierwotna cena powinna uwzględniać wartość rynkową przedmiotu umowy sprzedaży. Własność przedmiotu sprzedaży przechodzi na nabywcę w wyniku zapłaty ceny podstawowej. Na przejście własności nie ma wpływu ewentualne późniejsze świadczenie (lub też jego brak) z tytułu »earn-out«. W sytuacji, gdyby Kupujący nie wypłacił Sprzedającemu należnego świadczenia »earn-out«, nie przesądzałoby to o nieskuteczności dokonanego przeniesienia własności Nieruchomości w ramach umowy sprzedaży. Roszczenie z tytułu »earn-out« będzie mogło być dochodzone, ale odrębnie od kwestii wykonania samej Umowy sprzedaży. Dzieje się tak dlatego, że klauzula »earn-out« nie stanowi warunku w rozumieniu art. 89 Kodeksu cywilnego (…)”.

Ponadto pomiędzy stronami istnieje stosunek zobowiązaniowy – warunek niezbędny – by można było mówić o odpłatnym świadczeniu usług w rozumieniu art. 8 ustawy (…).

Tym samym należy przyjąć, że część wynagrodzenia w wysokości ustalonej kwotowo w Umowie jest związana z ceną ostateczną i zaakceptowaną, tzn. taką, za jaką Sprzedający zgodził się zbyć, a Kupujący nabyć przedmiot umowy sprzedaży.Zatem, ewentualnie wypłacona Sprzedającemu w przyszłości kwota »earn-out« nie będzie zwiększała wartości dokonanej transakcji sprzedaży”.

Mając na uwadze, że Wynagrodzenie Dodatkowe jest wynagrodzeniem odrębnym od jakiejkolwiek innej transakcji, należy dla niego określić odrębnie moment powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z zasadą ogólną, zawartą w art. 19a ust. 1 Ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi. Oznacza to, że obrót i ewentualny podatek należny powinien być uwzględniony w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług.

Moment powstania obowiązku podatkowego wymaga zatem od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o VAT nie definiuje wprawdzie tego momentu, jednakże przyjąć należy, że momentem wykonania usługi jest moment faktycznego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę.

Moment wykonania usługi może wynikać z ustaleń przyjętych przez strony świadczenia – usługodawcę i usługobiorcę.

W wyroku TSUE w sprawie C-224/18 (Budimex) uznano, że momentem wykonania robót budowlanych z punktu widzenia wymagalności podatku VAT od wykonanej usługi budowlanej lub budowlano-montażowej może być formalny ich odbiór przez inwestora, jeśli był przewidziany w umowie łączącej strony jako materialne zakończenie tych robót, pozwalające na ustalenie należnego wynagrodzenia. W wyroku tym TSUE, nawiązując do wcześniejszego orzecznictwa, podkreślił, że dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji podlegającej opodatkowaniu” w rozumieniu dyrektywy VAT, rzeczywistość gospodarcza i handlowa stanowi podstawowe kryterium dla stosowania wspólnego systemu VAT, które należy uwzględnić (wyrok z 22 listopada 2018 r. w sprawie C-295/17, EU:C:2018:942, pkt 43). Zaznaczył, wskazując na wyrok z 20 czerwca 2013 r. w sprawie C-653/11, EU:C:2013:409, pkt 43, że właściwe postanowienia umowne stanowią czynnik, który należy wziąć pod uwagę przy określaniu usługodawcy i usługobiorcy w ramach transakcji „świadczenia usług” w rozumieniu dyrektywy VAT. TSUE (pkt 29) podkreślił, że: „Nie można wykluczyć, że biorąc pod uwagę postanowienia umowne odzwierciedlające rzeczywistość gospodarczą i handlową w dziedzinie, w której usługa jest wykonywana, usługa ta może zostać uznana za wykonaną dopiero po dacie materialnego zakończenia usługi, w następstwie spełnienia pewnych warunków nierozerwalnie związanych z usługą i mających decydujące znaczenie dla zapewnienia jej kompletności”.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem złożonego wniosku uznanie usługi za wykonaną wymaga spełnienia określonych w umowie warunków. Tylko przy ich spełnieniu Wynagrodzenie Dodatkowe staje się należne i powstaje stosunek zobowiązaniowy. Stwierdzenie spełnienia wspomnianych warunków wymaga weryfikacji danych z zakresu efektywności turbin wiatrowych w określonym okresie.

W opisywanym przypadku działaniem zmierzającym do wyznaczenia wartości usługi jest dokonanie kalkulacji opartej o dane według wzoru wskazanego w Umowie. Aby mieć dostępne dane musi minąć konkretny okres czasu i dane te musza zostać z sukcesem pozyskane z systemu informatycznego lub innych źródeł. Następnie ich podstawienie do wyrażonej w umowie stron formuły pozwala wyliczyć cenę usługi. Wyliczenia tego dokonuje Spółka. Nabywca ma jednak zastrzeżony w Umowie czas na weryfikację rozliczenia. Dopiero przy braku zgłoszenia uwag lub po potwierdzeniu kalkulacji ze strony Nabywcy, Wynagrodzenie Dodatkowe staje się należne.

Skoro opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa usług to nie sposób określić moment dostawy bez prawidłowego zidentyfikowania podstawy opodatkowania, czyli wysokości opłaty za usługę. W opisywanym stanie faktycznym jest to możliwe dopiero po przeprowadzeniu ustalonej w Umowie procedury, czyli po kalkulacji w oparciu o uzyskane za dany okres dane oraz potwierdzeniu ich zgodności z danymi Nabywcy. Warunkiem wystąpienia usługi jest zaistnienie okoliczności, które wymagają potwierdzenia przez strony.

Mając powyższe na uwadze, świadczenie za które należne jest Dodatkowe Wynagrodzenie obejmuje szereg czynności, w tym:

·pozyskanie danych,

·prezentacja danych,

·potwierdzenie zgodności danych z Nabywcą (akceptacja).

W konsekwencji, dopiero z momentem pozyskania akceptacji przygotowanego przez Spółkę rozliczenia można mówić o wykonaniu ostatniej czynności, do której Spółka była zobowiązana na mocy Umowy. W tym momencie zatem dochodzi do wykonania usługi, za którą należne jest Wynagrodzenie Dodatkowe.

Mając powyższe na uwadze, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym obowiązek podatkowy VAT z tytułu świadczenia usług, za które Spółka otrzymuje Dodatkowe Wynagrodzenie, powstaje w dacie ostatniej czynności składającej się na wykonanie usługi przez Spółkę, tj. w dacie potwierdzenia zgodności danych będących podstawą kalkulacji Dodatkowego Wynagrodzenia przez Nabywcę.

Przedstawione podejście potwierdzone zostało przez sądy administracyjne w Polsce, np.: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 4 lutego 2025 r. I SA/Po 684/24: „W konsekwencji, dopiero z momentem akceptacji przedłożonego rozliczenia przez zamawiającego skarżąca nabywa prawo do podwyższonej zapłaty w odniesieniu do usług wykonanych i zafakturowanych na podstawie rozliczenia wstępnego”.

Istotny dla potwierdzenia słuszności stanowiska Spółki jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 czerwca 2023 r. I FSK 1636/20, który potwierdził prawidłowość określenie momentu powstania obowiązku podatkowego w VAT na chwilę podpisania protokołu dotyczącego prac informatycznych lub tzw. milczącej akceptacji nabywcy.

Sprawa dotyczyła spółki specjalizującej się w produkcji rozwiązań informatycznych dla przedsiębiorstw, która powzięła wątpliwości dotyczące powstania obowiązku podatkowego w sytuacji wdrożenia systemu wymiany informacji, umożliwiającego wspomaganie procesów obsługi sprzedaży i merchandisingu (określanego także jako „aplikacja”). Spółka poinformowała, że wdrożenie to obejmuje szereg czynności szczegółowych podzielonych na etapy, logicznie, technicznie i funkcjonalnie wydzielone z całego procesu wdrożenia, które można „zamknąć” (tj. odebrać według przewidzianej w umowie procedury). Przy czym ostateczna weryfikacja przez klienta, czy zrealizowane i przedstawione do odbioru przez spółkę prace (usługi) wdrożeniowe zostały wykonane poprawnie, dokonywana jest w praktyce po faktycznym sprawdzeniu efektów wykonanych prac, w szczególności po faktycznym rozpoczęciu korzystania z rozwiązania przez klienta. Dlatego też akceptacja prac przez klienta jest nieodłącznym elementem procesu realizacji wdrożenia i ma bezpośredni wpływ na prawo do otrzymania wynagrodzenia. Spółka założyła, że za datę określającą moment powstania obowiązku podatkowego w przedstawionych okolicznościach należy przyjąć datę podpisania przez klienta protokołu zdawczo-odbiorczego albo – w przypadku gdy następuje tzw. milcząca akceptacja – dzień, w którym upłynie określony w umowie dzień roboczy po zgłoszeniu zakończenia etapu.

W omawianym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) uznał, że: „W zakresie, w jakim odbiór robót został uzgodniony w umowie o świadczenie usług – w sytuacji, gdy tego rodzaju warunek odzwierciedla normy i standardy istniejące w dziedzinie, w której jest dokonywana usługa – należy uznać, że formalność ta jest jako taka objęta usługą i że w związku z tym jest decydująca dla uznania, że usługa została rzeczywiście wykonana”.

Z kolei w wyroku NSA z 10 października 2024 r sygn. I FSK 400/21 uznano za prawidłowe określenie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku świadczenia usługi przeprowadzenia badań klinicznych mających na celu weryfikację skuteczności i bezpieczeństwa stosowania nowego preparatu leczniczego, jako moment podpisania (a zatem potwierdzenia przez nabywcę) protokołu badania klinicznego, który jest swoistą instrukcją tego, w jaki sposób przeprowadzono badanie. Cyt.: „Sąd pierwszej instancji trafnie zwrócił uwagę, że z uwagi na sporną na gruncie rozpoznawanej sprawy kwestię ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego, tj. czy na termin powstania obowiązku podatkowego wpływ mogą mieć postanowienia umowne pomiędzy stronami przedstawionej we wniosku o wydanie interpretacji umowy o przeprowadzenie badania klinicznego – istotne pozostaje stanowisko oraz rozważania, które zaprezentował Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 2 maja 2019 r. w sprawie C-224/18 (opublikowano: www.eur-lex.europa.eu, Dz.U.UE.C.2019/220/7 oraz LEX nr 2651207). Przedstawione w uzasadnieniu powyższego wyroku argumenty i oceny prawne nie są ograniczone do usług o budowlanym charakterze, lecz mają charakter ogólny i można je odnieść także do stanu faktycznego będącego przedmiotem oceny w zaskarżonej interpretacji”.

Wobec powyższego, mając na uwadze, iż w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku:

· Na podstawie zawartych umów Spółka jest uprawniona do Wynagrodzenia Dodatkowego w określonych przypadkach.

· Sposób jego kalkulacji (wzory/okres/wskaźniki) opisany został w Umowach.

· Zgodnie z zapisami Umów Spółka dokonuje kalkulacji Wynagrodzenia Dodatkowego w oparciu o opublikowane wskaźniki lub dokonane pomiary (określone w Umowie) stosując ustalone z Nabywcą wzory/okresy.

· Kalkulacja przedmiotowego wynagrodzenia jest uzgadniana z Nabywcą w następujący sposób:

-Spółka prezentuje Nabywcy kalkulacje wynagrodzenia w oparciu o wskaźniki/pomiary/dane wraz z dodatkowymi dokumentami (jeśli Nabywca takich zażąda).

-Nabywca potwierdza przedstawioną kalkulację poprzez:

§podpisanie porozumienia, w którym skalkulowane jest przedmiotowe wynagrodzenie (jeśli takie porozumienie jest wymagane przez Nabywcę) albo

§tzw. „milczącą akceptację” – Nabywca nie zgłasza uwag do przesłanej kalkulacji Spółki w określonym czasie.

· Dopiero z momentem pozyskania akceptacji przygotowanego przez Spółkę rozliczenia można mówić o wykonaniu ostatniej czynności, do której Spółka była zobowiązana na mocy Umowy. W tym momencie zatem dochodzi do wykonania usługi, za którą należne jest Wynagrodzenie Dodatkowe,

– nie ulega wątpliwości, że obowiązek podatkowy w VAT z tytułu świadczenia usług, za które Spółka otrzymuje Dodatkowe Wynagrodzenie, powstaje w dacie ostatniej czynności składającej się na wykonanie usługi przez Spółkę tj. w dacie potwierdzenia zgodności danych będących podstawą kalkulacji Dodatkowego Wynagrodzenia przez Nabywcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami, przy ocenie charakteru świadczenia, jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 19a ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 19a ust. 3 ustawy:

Powołany wyżej art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

W odniesieniu do usług przyjmowanych częściowo, usługę uznaje się za wykonaną w przypadku wykonania części usługi, dla której określono zapłatę (art. 19a ust. 2 ustawy).

Ponadto należy zwrócić uwagę, że w niektórych przypadkach ustawa wskazuje „umowne” zasady uznania danej usługi za wykonaną. Określone w art. 19a ust. 3 ustawy usługi, dla których w związku z ich świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których w związku z ich świadczeniem nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Z wniosku wynika, że są Państwo podmiotem zidentyfikowanym dla celów podatku VAT w Polsce jako podatnik VAT czynny. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują Państwo dostawy, instalacji oraz uruchomienia turbin w oparciu o umowy (dalej: Kontrakty) zawierane m.in. z polskimi kontrahentami (dalej: Nabywca). Przedmiotem standardowej umowy jest dostawa, instalacja oraz uruchomienie określonej w umowie ilości turbin wiatrowych (od kilku do kilkunastu turbin) za uzgodnioną cenę (dalej: Kontrakt). Poza Kontraktem zawierają Państwo z Nabywcami również umowy serwisowe (dalej: Umowa Serwisowa). Na mocy Umów Serwisowych świadczą Państwo usługi w zakresie naprawy, serwisowania oraz konserwacji dostarczonych turbin oraz usługi związane z przywróceniem turbin do właściwego ich funkcjonowania obejmujące usunięcie usterek i dokonanie innych napraw (wymiana części lub innych elementów turbin itp.) tak aby turbiny funkcjonowały w sposób prawidłowy i były użytkowane zgodnie z przeznaczeniem. Umowy (Kontrakt lub Umowa serwisowa; dalej łącznie jako Umowy) przewidują zapisy, zgodnie z którymi są Państwo uprawnieni do dodatkowego wynagrodzenia w następujących przypadkach:

- w przypadku wystąpienia opóźnień w dostawie/instalacji/testowaniu/usług serwisowania /naprawy szkód w odniesieniu do turbin wiatrowych, które to opóźnienia wynikają nie z winy Spółki, a Nabywcy lub są wynikiem działania „siły wyższej” (np. strajk rolników),

- turbiny wygenerują w danym okresie większą ilość energii elektrycznej niż zakładana. Wówczas Umowa przewiduje tzw. opłatę zmienną, która zależy od wielkości produkcji energii uzyskanej w ciągu roku.

Najpopularniejsze sposoby jej obliczania są następujące:

·iloczyn liczby wyprodukowanych kWh przez współczynnik opłaty zmiennej pomniejszony o całkowitą roczną opłatę podstawową,

·iloczyn liczby kWh wyprodukowanych powyżej uzgodnionego progu przez współczynnik opłaty zmiennej, tzw. Variable fee,

·czas dostępności/pracy turbin przekroczy określone wskaźniki, tzw. Availability Bonus.

Sposób kalkulacji (wzory/okres/wskaźniki) wyżej wskazanego dodatkowego wynagrodzenia opisany został w Umowach. Zgodnie z zapisami Umów Spółka dokonuje kalkulacji dodatkowego wynagrodzenia (Variable fee i/lub Availability Bonus) w oparciu o dokonane pomiary (określone w Umowie) stosując ustalone z Nabywcą wzory/okresy. Kalkulacja dodatkowego wynagrodzenia jest uzgadniana z Nabywcą w następujący sposób:

- Pozyskanie danych.

W zależności od postanowień Umowy otrzymują Państwo od Klienta informację o wielkości wyprodukowanej energii elektrycznej w danym okresie (na podstawie faktur produkcyjnych) lub dane te pozyskiwane są z systemu SCADA (system informatyczny, który służy do monitorowania i kontrolowania procesów technologicznych, w tym pozyskiwania danych z urządzeń).

- Prezentacja danych przez Spółkę.

Prezentują Państwo kalkulacje dodatkowego wynagrodzenia w oparciu o wskaźniki/pomiary /dane wraz z dodatkowymi dokumentami (jeśli Nabywca takich zażąda).

- Potwierdzenie zgodności danych przez Nabywcę.

Nabywca potwierdza przedstawioną kalkulację Spółki poprzez:

· wyrażenie pisemnej akceptacji odnośnie do zgodności danych oraz wysokości dodatkowego wynagrodzenia (może to mieć formę email albo porozumienia jeśli jest wymagane przez Nabywcę) albo

· tzw. „milczącą akceptację” – Nabywca nie zgłasza uwag do przesłanej kalkulacji Spółki w określonym czasie.

Po potwierdzeniu zgodności danych będących podstawą kalkulacji dodatkowego wynagrodzenia (dalej: Dodatkowe Wynagrodzenie) wystawiają Państwo fakturę na rzecz Nabywcy. Dodatkowe Wynagrodzenie jest przez Państwa kwalifikowane na gruncie VAT jako wynagrodzenie za świadczenie usług. Faktura wystawiana przez Państwa z tytułu Dodatkowego Wynagrodzenia spełnia wymogi wskazane w przepisach ustawy o VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy obowiązek podatkowy VAT z tytułu świadczenia usług, za które otrzymują Państwo Dodatkowe Wynagrodzenie, powstaje w dacie ostatniej czynności składającej się na wykonanie usługi przez Spółkę, tj. w dacie potwierdzenia zgodności danych będących podstawą kalkulacji Dodatkowego Wynagrodzenia przez Nabywcę.

Zgodnie z art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1071):

Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Należy jednak wskazać, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określony przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, są Państwo uprawnieni do otrzymania Dodatkowego Wynagrodzenia w przypadkach określonych w Umowach (Kontrakt lub Umowa serwisowa) zawartych z Nabywcą. Sposób kalkulacji (wzory/okres/wskaźniki) Dodatkowego Wynagrodzenia za wykonane usług jest opisany w ww. Umowach. Aby dokonać prezentacji kalkulacji Dodatkowego Wynagrodzenia pozyskują Państwo od Nabywcy niezbędne informacje o wielkości wyprodukowanej energii elektrycznej w danym okresie lub dane te pozyskiwane są z systemu SCADA. Prezentacja przez Państwa Nabywcy kalkulacji Dodatkowego Wynagrodzenia następuje, zgodnie z zawartymi Umowami, w oparciu o informacje (wskaźniki/pomiary/dane wraz z dodatkowymi dokumentami) otrzymane od Nabywcy. Następnie Nabywca potwierdza przedstawioną przez Państwa kalkulację ww. Wynagrodzenia.

W analizowanym przypadku, prawo do Dodatkowego Wynagrodzenia po spełnieniu określonych warunków oraz sposób kalkulacji tego Wynagrodzenia jest już znane w momencie podpisania przez Państwa Umów. Potwierdzenie zgodności danych przez Nabywcę wskazuje ostatecznie, że zostały wykonane ww. usługi i stanowi podstawę do rozliczeń finansowych, ale wiąże wyłącznie strony Umowy. Nie przesądza jednak o terminie rzeczywistego wykonania usług, za które jest Państwu (na podstawie zawartych Umów) należne Dodatkowe Wynagrodzenie.

Tym samym, nie można uznać, że to potwierdzenie zgodności danych przez Nabywcę stanowi o materialnym wykonaniu usług, za które na podstawie zawartych Umów jest Państwu należne Dodatkowe Wynagrodzenie.

Za wykonanie usług, dających Państwu prawo do otrzymania Dodatkowego Wynagrodzenia, związanych z wystąpieniem sytuacji, w której ma miejsce opóźnienie w dostawie/instalacji /testowaniu/usługach serwisowania/naprawie szkód w odniesieniu do turbin wiatrowych, które nie wynika z Państwa winy, a z winy Nabywcy lub jest wynikiem działania „siły wyższej” oraz w sytuacji wygenerowania przez turbiny w danym okresie większej ilości energii elektrycznej niż zakładana, należy uznać moment prezentacji przez Państwa Nabywcy kalkulacji Dodatkowego Wynagrodzenia na podstawie informacji otrzymanych wcześniej od Nabywcy. Przedstawienie przez Państwa przedmiotowej kalkulacji należy rozumieć jako zgłoszenie Nabywcy spełnienia warunków wykonania usług uprawniających Państwa do otrzymania Dodatkowego Wynagrodzenia, zgodnie z zawartymi Umowami. Kalkulacji Dodatkowego Wynagrodzenia dokonują Państwo w oparciu o uzyskane od Nabywcy dane. Już z zawartych Umów znane są Państwu i Nabywcy warunki i zasady otrzymania Dodatkowego Wynagrodzenia.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia ww. usług, za które otrzymują Państwo Dodatkowe Wynagrodzenie powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wykonania ww. usług. Jak wskazano wyżej, za wykonanie przedmiotowych usług należy uznać moment prezentacji Nabywcy przez Państwa kalkulacji Dodatkowego Wynagrodzenia na podstawie informacji otrzymanych wcześniej od Nabywcy.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym obowiązek podatkowy VAT z tytułu świadczenia usług, za które otrzymują Państwo Dodatkowe Wynagrodzenie, powstaje w momencie prezentacji przez Państwa Nabywcy kalkulacji tego wynagrodzenia na podstawie danych uzyskanych wcześniej od Nabywcy.

Tym samym, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.