Interpretacja indywidualna z dnia 18 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.701.2025.2.EK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

-kwalifikacji na gruncie ustawy przeniesienia ze Spółki nieruchomości do majątku prywatnego wspólników jako nieodpłatnego przeniesienia w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

-określenia podstawy opodatkowania dla czynności przeniesieniaze Spółki nieruchomości do majątku prywatnego wspólników (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – w przypadku, gdy odpowiedź w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowa;

-pytania oznaczonego we wniosku nr 3 i nr 4.

Uzupełnili go Państwo pismem z 26 listopada 2025 r. (wpływ 26 listopada 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka, rozpoczęła działalność: (…) sierpnia 2015 r.

Głównym przedmiotem jej działalności jest: (…). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W roku 2020 Spółka dokonała zakupu działki. Od sierpnia 2020 r. na terenie tej działki trwa budowa 3 domków letniskowych. Nakłady związane z budową były pokrywane ze środków ww. Spółki. Wybudowane domki miały służyć działalności gospodarczej w formie wynajmu krótkoterminowego. W środkach trwałych Spółki jawnej inwestycja oznaczona nadal jako środek trwały w budowie. Spółka korzystała z odliczenia VAT naliczonego od zakupionych materiałów i robót budowlanych. Od zakupu działki Spółka nie odliczyła VAT.

Wspólnicy spółki jawnej postanowili dokonać przeniesienia wyżej opisanej nieruchomości (działki wraz z budowanymi domkami) do majątku prywatnego wspólników. Każdy ze wspólników będzie posiadał udział w nieruchomości w wymiarze takim samym jakim przysługuje im prawo do udziału w zysku (tj. każdy z nich otrzyma udział w nieruchomości w wymiarze 33,33%). Czynność ta zostanie dokonana aktem notarialnym. Budowane domki nie są wykończone, ale posiadają ściany, drzwi, okna oraz dachy. Można więc uznać, że na dziś stopień ich wykończenia można uznać za „deweloperski”. Co oznacza, że spełniają one definicję budynku.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

1.Do majątku prywatnego wspólników zostaną przeniesione tzw. „domki”, czyli budynki służące krótkim pobytom o charakterze rekreacyjnym, wypoczynkowym. Domki położone są w (…) na działkach nr: 1, 2, 3 (zakup nieruchomości gruntowej na podstawie (…)).

2.Nabycie gruntu, tj. działek nr 1, 2, 3, odbyło się na podstawie Aktu notarialnego, bez faktury, bez możliwości odliczenia podatku VAT.

3.Spółce nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT od nabycia gruntu, na którym postawiono „domki”.

4.Przekazanie „domków” nastąpi bez zbędnej zwłoki po otrzymaniu indywidualnej interpretacji i dokonaniu aktu notarialnego. Wstępnie planuje się te czynności na marzec 2026 r.

5.Budowa 3 domków letniskowych będzie widoczna w ewidencji środków trwałych jako „środek trwały w budowie” ze względu na stan techniczny budynków, które nadal wymagają nakładów inwestycyjnych, remontów, wyposażenia zanim będą gotowe do użytkowania.

6.Na pytanie: „Czy na moment przeniesienia ww. nieruchomości do majątku prywatnego wspólników domki będą spełniały definicję budynku według art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418 ze zm.)? Odpowiedzi proszę udzielić odrębnie do każdego budynku”, odpowiedzieli Państwo: „Tak, każdy z domków będzie spełniał definicję budynku według art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, tj.: „Ilekroć w ustawie jest mowa o: budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach”.

7.Na pytanie: „Czy do momentu przeniesienia ww. nieruchomości do majątku prywatnego wspólników dojdzie do zajęcia (oddania do użytkowania) budynków lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne Spółki? Odpowiedzi proszę udzielić odrębnie do każdego budynku.

Jeśli tak, to:

a)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a przeniesienia ww. nieruchomości do majątku prywatnego wspólników upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

b)w jaki sposób w tym czasie Spółka będzie wykorzystywała ww. nieruchomość?,

odpowiedzieli Państwo: „Nie dojdzie do użytkowania nieruchomości, w tym również na potrzeby własne Spółki”.

8.Przeniesienie ww. nieruchomości do majątku prywatnego wspólników nie będzie miało wpływu na rozliczenia między Spółką a jej wspólnikami.

9.Przeniesienie ww. nieruchomości do majątku prywatnego wspólników nie wiąże się ze spełnieniem jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

10.Wspólnicy zamierzają wykorzystywać „domki” na użytek własny/prywatny bez oddawania go wynajem krótko- czy długoterminowy osobom trzecim.

Pytania

1.Czy przedmiotowe przeniesienie będzie na gruncie ustawy o VAT nieodpłatnym przeniesieniem w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT?

2.Jeśli odpowiedź na pytanie pierwsze jest prawidłowa, to czy podstawą opodatkowania będzie wartość poniesionych nakładów (materiały budowlane oraz roboty budowlane), ale bez wartości działki?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Państwa zdaniem: tak, jest to nieodpłatna dostawa, w myśl art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Wynika to z literalnego brzmienia tego artykułu.

Ad 2.

Państwa zdaniem: tak, wartość takiej dostawy powinno się obliczyć wg wartości poniesionych kosztów wytworzenia (zbudowania) tych domków z pominięciem wartości nabytej działki.

Zdanie końcowe art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że: „jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych”.

Natomiast art. 29a ustawy o VAT w następujących ustępach stanowi:

·ust. 2: „W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy towarów” oraz

·ust. 8: „W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu”.

Dokonując wykładni ww. przepisów w kontekście stanu faktycznego należy dojść do następujących wniosków:

1)co prawda zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT „grunt przyjmuje stawkę podatkową właściwą dla budynku”, to mając na względzie specyfikę tej dostawy (dokonanej na postawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT) oraz fakt, że w stosunku do dostawy (nabycia) gruntu Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT, to należy stwierdzić, iż z powodu braku odliczenia VAT od zakupionej działki, ta transakcja znajduje się poza dyspozycją art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, a w rezultacie również jest poza dyspozycją art. 29a ust. 2 ustawy o VAT (ponieważ tam wspomina się wyłącznie o dostawach z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT);

2)mając na względzie wnioski z pkt 1) podstawą opodatkowania tej dostawy będą koszty wytworzenia (zbudowania) domków z pominięciem działki, ponieważ jest ona poza dyspozycją art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W sytuacji więc, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei w świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Ponadto, zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 8 ust. 2 ustawy:

Przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje, że opodatkowaniu podlega jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie.

Z kolei analizując treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy tego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Przy czym, za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza) należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.

Ponadto stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, aby nieodpłatne przekazanie towarów – w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy – podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

·nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,

·przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

·przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Jak wynika z treści art. 7 ust. 2 ustawy przesłanka do opodatkowania nieodpłatnego przekazania nieruchomości wystąpi nie tylko w sytuacji, gdy przy jej nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ale również wówczas, gdy prawo takie przysługuje w związku z nabyciem lub wytworzeniem części składowych tej nieruchomości.

Analizując treść art. 7 ust. 2 ustawy warto odwołać się również do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który wielokrotnie wypowiadał się w kwestii opodatkowania nieodpłatnych świadczeń. W wyroku z 27 czerwca 1989 r. w sprawie C-50/88 (Heinz Kuchne) Trybunał stwierdził, że ze wspólnym systemem podatku od wartości dodanej spójne jest nieopodatkowanie amortyzacji aktywów przedsiębiorstwa w odniesieniu do ich prywatnego użytku w przypadku, gdy VAT od tych towarów nie podlegał odliczeniu, przy jednoczesnym opodatkowaniu wydatków ponoszonych na utrzymanie i używanie towarów, w odniesieniu do których podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku. Rozwiązanie to pozwala zarówno uniknąć podwójnego opodatkowania samych towarów, jak i braku opodatkowania ostatecznej konsumpcji. Również w orzeczeniu z 25 maja 1993 r. w sprawie C-193/91 (Gerhard Mohsche) oraz w orzeczeniu z 17 maja 2001 r. w połączonych sprawach C-322/99 (Hans-Georg Fisher) i C-323/99 (Klaus Brandenstein) Trybunał wskazał, że nieodpłatne świadczenia mogą być opodatkowane wyłącznie w takim zakresie, w jakim podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego.

Jak wynika z powyższego kluczowym elementem determinującym opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności polegającej na nieodpłatnym przekazaniu towarów jest to, czy przy nabyciu (w tym również imporcie lub wytworzeniu) tych towarów lub ich części składowych podatnikowi przysługiwało – w całości lub w części – prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Za prawidłowością takiego rozstrzygnięcia przemawia zarówno treść przywołanych wyżej przepisów, jak i wskazane orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który opowiada się za opodatkowaniem podatkiem VAT nieodpłatnych dostaw tych towarów, przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Tylko takie rozwiązanie pozwala bowiem zarówno uniknąć podwójnego opodatkowania, jak i braku opodatkowania ostatecznej konsumpcji.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:

·Są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT.

·W 2020 r. zakupili Państwo grunt, tj. działkę nr 1, 2, 3.

·Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od nabycia ww. nieruchomości.

·Od sierpnia 2020 r. na terenie ww. nieruchomości trwa budowa 3 domków letniskowych.

·Nakłady związane z budową były pokrywane ze środków Spółki. Spółka korzystała z odliczenia podatku naliczonego od zakupionych materiałów i robót budowlanych.

·Wybudowane domki miały służyć działalności gospodarczej w formie wynajmu krótkoterminowego.

·Inwestycja widoczna jest w ewidencji środków trwałych Spółki jako „środek trwały w budowie”.

·Wspólnicy Spółki postanowili przenieść ww. nieruchomość, tj. działki wraz z budowanymi domkami, do majątku prywatnego wspólników – każdy ze wspólników będzie posiadał udział w nieruchomości w wymiarze takim samym, jakim przysługuje im prawo do udziału w zysku (tj. każdy z nich otrzyma udział w nieruchomości w wymiarze 33,33%). Przeniesienie nieruchomości nie wiąże się ze spełnieniem jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

·Do momentu przeniesienia nieruchomości do majątku prywatnego wspólników prowadzona inwestycja nadal będzie oznaczona w ewidencji środków trwałych Spółki jako „środek trwały w budowie” ze względu na stan techniczny budynków, które nadal wymagają nakładów inwestycyjnych, remontów, wyposażenia zanim będą gotowe do użytkowania.

·Na moment przeniesienia ww. nieruchomości do majątku prywatnego wspólników każdy z domków letniskowych będzie spełniał definicję budynku zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane.

·Do momentu przeniesienia ww. nieruchomości do majątku prywatnego wspólników nie dojdzie do użytkowania nieruchomości, w tym na potrzeby własne Spółki.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy przeniesienie nieruchomości opisanej we wniosku będzie na gruncie ustawy nieodpłatnym przeniesieniem w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Ze względu na to, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera własną definicję dostawy nie istnieją przesłanki by dostawę towarów na gruncie podatku VAT utożsamiać z cywilnoprawną umową dostawy czy sprzedaży. Dostawa w ustawie o podatku od towarów i usług ma szerszy zakres, jej istotą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Należy podkreślić, że „prawo do rozporządzania towarami jak właściciel”, do której to kategorii odwołał się ustawodawca w art. 7 ust. 1 ustawy, nie może być utożsamiane z prawem własności w rozumieniu cywilnoprawnym.

W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntował się pogląd, zgodnie z którym „rozporządzanie towarami jak właściciel” rozumieć należy szeroko i w oderwaniu od cywilnego prawa własności, a podstawowe znaczenie dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług ma nie tyle aspekt prawny, a aspekt faktyczny i ekonomiczny, sprowadzający się do faktycznej możliwości dysponowania towarem, a nie rozporządzania nim w sensie prawnym (por. np. wyroki NSA: z 14 września 2010 r., I FSK 1389/09; z 28 maja 2010 r., I FSK 963/09; z 5 czerwca 2008 r., I FSK 739/07; wyroki WSA: w Gdańsku z 3 grudnia 2009 r., I SA/Gd 642/09; w Warszawie z 29 lipca 2009 r., III SA/Wa 518/09; w Olsztynie z 16 kwietnia 2009 r., I SA/O1136/09; w Warszawie z 27 listopada 2008 r. III SA/Wa 1741/08, CBOSA).

W powołanych orzeczeniach wskazuje się przede wszystkim na faktyczne przeniesienie władztwa nad rzeczą (przekazanie możliwości dysponowania nią w znaczeniu ekonomicznym), samo przeniesienie prawa własności uznając za drugorzędne.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie TSUE. Przykładowo zwrócić należy uwagę na orzeczenie w sprawie C-320/88, Shipping and Forwarding Safe B.V. v. Staatsecretaris van Financien, gdzie Trybunał stwierdził, że wyrażenie „dostawa towarów” w rozumieniu art. 5(1) VI Dyrektywy (obecnie art. 14 ust. 1 Dyrektywy 112) oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym. Z przepisu tego, zdaniem Trybunału, wynika, że kładzie on raczej nacisk na faktyczne dysponowanie rzeczą jak właściciel („własność ekonomiczna”), a nie na zbycie prawa własności (M. Chomiuk, [w:] VI Dyrektywa VAT, pod red. K. Sachsa, s. 108 i 122). Stanowisko TSUE potwierdzające brak bezpośredniej zależności pojęcia „dostawy towarów” od prawa własności potwierdzone zostało również w innych orzeczeniach – por. np. wyroki ETS: z 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92, z 6 lutego 2003 r. w sprawie C-185/01, z 21 kwietnia 2005 r. w sprawie C-25/03, czy z 21 marca 2007 r. w sprawie C-111/05.

Przepis art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy zrównujący wskazane w nim czynności z odpłatną dostawą stanowi implementację art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy, a po jej uchyleniu – art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE. L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.). Zgodnie z art. 5 ust. 6 VI dyrektywy zastosowanie przez podatnika towarów stanowiących część aktywów jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników, lub też pozbycie się ich nieodpłatnie albo bardziej ogólnie użycie ich do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych towarów lub ich części składowych podlegały w całości lub w części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa odpłatna. Jednakże jako takie nie jest traktowane przekazanie próbek towarów lub towarów stanowiących prezenty o małej wartości do celów działalności podatnika. Stosownie natomiast do art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

Jak wynika z treści wniosku przedmiotem przekazania z majątku Państwa Spółki do majątku prywatnego wspólników jest towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, tj. działki wraz z budowanymi domkami letniskowymi. Podali Państwo, że nakłady związane z budową domków letniskowych były pokrywane ze środków Spółki, a Spółka korzystała z odliczenia podatku naliczonego od zakupionych materiałów i robót budowlanych. Ponadto – jak Państwo wskazali – przeniesienie nieruchomości nie wiąże się ze spełnieniem jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Każdy ze wspólników będzie posiadał udział w nieruchomości w wymiarze takim samym jakim przysługuje im prawo do udziału w zysku (tj. każdy z nich otrzyma udział w nieruchomości w wymiarze 33,33%).

Zatem na podstawie przedstawionego opisu sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzam, że nieodpłatne wycofanie nieruchomości z majątku Państwa Spółki do majątku prywatnego wspólników będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Spełnione bowiem zostaną przesłanki wynikające z treści art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Podsumowując stwierdzam, że opisane we wniosku przeniesienie nieruchomości z majątku Spółki do majątku prywatnego wspólników będzie stanowiło na gruncie ustawy nieodpłatne przeniesienie w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, które będzie podlegało opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 oceniłem jako prawidłowe.

Przechodząc z kolei do kwestii określenia podstawy opodatkowania dla czynności przeniesienia ze Spółki nieruchomości do majątku prywatnego wspólników wskazuję, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 2 ustawy:

Ponadto w świetle art. 2 pkt 14a ustawy:

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki dla zrównania jej z dostawą odpłatną podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru, określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru, lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania tego towaru.

W związku z powyższym stwierdzam, że podstawę opodatkowania nieodpłatnego przekazania nieruchomości, tj. działki wraz z budowanymi domkami, zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy, należy odnieść do wartości wydatków poniesionych przez Państwa na wytworzenie (wybudowanie) budynków, w stosunku do których przysługiwało Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto, co do zasady, w przypadku dostawy gruntu zabudowanego, grunt ten przyjmuje stawkę podatku VAT (lub zwolnienie od podatku) taką jak budynki i budowle na nim posadowione i trwale z gruntem związane.

Zgodnie bowiem z treścią art. 29a ust. 8 ustawy:

Jednak skoro w przedstawionej sytuacji przy nabyciu nieruchomości, tj. działek gruntu nr 1, 2, 3, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, to wartość nabycia gruntu nie wchodzi do podstawy opodatkowania.

Podsumowując stwierdzam, że w okolicznościach analizowanej sprawy podstawą opodatkowania przeniesienia nieruchomości z majątku Spółki do majątku wspólników będzie wartość poniesionych przez Spółkę nakładów (materiały budowlane oraz roboty budowlane), określona w momencie ich przekazania, czyli uwzględniająca ich realną wartość w momencie przekazania, bez wartości nabycia gruntów.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 oceniłem jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zauważam także, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie zaznaczam, że wydana interpretacja – zgodnie z Państwa wolą wyrażoną w piśmie z 26 listopada 2025 r. – dotyczy wyłącznie:

-kwalifikacji na gruncie ustawy przeniesienia ze Spółki nieruchomości do majątku prywatnego wspólników jako nieodpłatnego przeniesienia w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

-określenia podstawy opodatkowania dla czynności przeniesieniaze Spółki nieruchomości do majątku prywatnego wspólników (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 i 4 wydałem postanowienie o umorzeniu postępowania w tej części Państwa wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.