Interpretacja indywidualna z dnia 29 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.789.2025.2.KK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

-prawidłowe – w zakresie uznania realizowanej przez Pana transakcji za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług,

-prawidłowe – w zakresie nieuznania Pana za podmiot, o którym mowa w art. 7a ustawy,

-prawidłowe – w zakresie określenia miejsca opodatkowania dostaw towarów na rzecz Klientów,

-prawidłowe – w zakresie niewliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wartości sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 17 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie:

-uznania realizowanej przez Pana transakcji za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

-nieuznania Pana za podmiot, o którym mowa w art. 7a ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),

-określenia miejsca opodatkowania dostaw towarów na rzecz Klientów (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 4),

-niewliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wartości sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).

Uzupełnił go Pan pismem z 20 listopada 2025 r. (wpływ 1 grudnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest zgodnie z PKD 47.91.Z Pośrednictwo w sprzedaży detalicznej niewyspecjalizowanej.

W ramach działalności zajmuje się sprzedażą towarów w modelu biznesowym określanym powszechnie jako dropshipping. Aktualna oferta obejmuje sprzedaż kosmetyków.

Działalność prowadzona w modelu dropshippingu charakteryzuje się tym, że oferta towarów podąża za trendami rynkowymi i może się dynamicznie zmieniać w zależności od popytu. W związku z tym Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości rozszerzenia swojej oferty o różnorodny, niezwiązany ze sobą asortyment, np. zabawki, odzież, elektronikę i inne produkty popularne w sprzedaży internetowej.

Zgodnie z przyjętym modelem działania, sprzedaż realizowana jest za pośrednictwem własnych sklepów internetowych, gdzie oferowane są produkty pochodzące od zagranicznych dostawców z Chin. Odbiorcami oferowanych towarów są przede wszystkim konsumenci, czyli osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (dalej: Klienci). Zdarza się również, że nabywcami są przedsiębiorcy. Przedmiotem złożonego wniosku jest jednak wyłącznie sprzedaż skierowana do konsumentów zamieszkujących terytorium Polski.

Wnioskodawca w ich imieniu zawiera umowy kupna-sprzedaży z dostawcami, obsługuje płatności, a następnie przekazuje zamówienia do zagranicznego kontrahenta sprzedawcy danego produktu po uprzednim potrąceniu swojej prowizji. W razie potrzeby zapewniana jest również pomoc dla Klientów, zarówno w zakresie zapytań dotyczących oferowanych produktów, jak i w toku ewentualnych postępowań reklamacyjnych prowadzonych z zagranicznym sprzedawcą. Działalność Wnioskodawcy koncentruje się na organizowaniu zakupu towarów oferowanych przez sprzedawców z państw trzecich (głównie z Chin; dalej jako: Sprzedawcy). Po zaksięgowaniu płatności towar jest wysyłany przez zagranicznego dostawcę bezpośrednio do Klienta, przy czym to właśnie sprzedawca odpowiada za realizację dostawy. Zatem, działalność polega na zamawianiu towarów oferowanych przez sprzedawców z krajów trzecich.

Po dokonaniu zapłaty przez klienta, sprzedawca realizuje wysyłkę towaru bezpośrednio do Klienta. Produkt nie trafia do Wnioskodawcy, zawsze kierowany jest bezpośrednio do odbiorcy końcowego. Wnioskodawca nie ma styczności z towarem i ogranicza się do roli pośrednika w sprzedaży artykułów należących do Sprzedawcy. Całość działalności opiera się na modelu, w którym obowiązki związane z logistyką pozostają po stronie sprzedawcy, a sprzedaż odbywa się za pośrednictwem sklepów internetowych prowadzonych przez Wnioskodawcę.

Sklepy internetowe są w pełni zarządzane przez Wnioskodawcę, który przygotowuje opisy produktów w języku polskim, a także dokonuje ich modyfikacji zarówno tekstowych, jak i graficznych w celu lepszego dopasowania prezentacji towarów do oczekiwań i potrzeb Klientów.

W sytuacji, gdy Klient złoży zamówienie za pośrednictwem sklepu prowadzonego przez Wnioskodawcę i dokona przedpłaty na jego rzecz, ten następnie składa zamówienie u chińskiego Sprzedawcy, przekazuje mu dane Klienta niezbędne do wysyłki oraz dokonuje płatności za towar. Produkt wysyłany jest bezpośrednio z Chin do Klienta, bez pośrednictwa Wnioskodawcy w zakresie fizycznej obsługi przesyłki.

W praktyce oznacza to, że Klient przekazuje należność za towar bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy, który następnie opłaca zamówienie u zagranicznego sprzedawcy. Tym samym Wnioskodawca pełni funkcję pośrednika zarówno w zakresie realizacji zamówienia, jak i obsługi płatności.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi różnica pomiędzy kwotą wpłaconą przez Klienta, a sumą przekazaną zagranicznemu sprzedawcy tytułem zapłaty za zamówiony towar. Kwota ta stanowi prowizję należną Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie posiada podpisanej umowy o współpracy w zakresie pośrednictwa z chińskim sprzedawcą. Pomimo braku formalnej umowy, każdorazowo po dokonaniu zakupu otrzymuje od tego dokument potwierdzający zakup.

Zamówienia są składane wyłącznie za pośrednictwem sklepów internetowych prowadzonych przez Wnioskodawcę. Przed dokonaniem zakupu Klient zobowiązany jest do zaakceptowania regulaminu, wprowadzenia danych potrzebnych do realizacji dostawy oraz dokonania płatności za zamówienie. Wskazane dane są następnie przekazywane do chińskiego kontrahenta w celu bezpośredniej wysyłki towaru do Klienta.

Obsługa płatności realizowana jest przy wykorzystaniu zewnętrznych operatorów, takich jak np. (…). Klienci przekazują środki pieniężne na rachunek operatora płatności, skąd po potrąceniu prowizji kwoty są transferowane na konto bankowe Wnioskodawcy.

Sprzedawcami są podmioty z Chin, a dostawy towarów do Klientów realizowane są z państw trzecich, tj. spoza obszaru Unii Europejskiej (głównie z terytorium Chin). Jak wcześniej wskazano odbiorcami towarów są wyłącznie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, zamieszkujące na terytorium Polski. Wnioskodawca na żadnym etapie nie ma i nie będzie mieć fizycznego kontaktu z towarem. Produkt jest wysyłany bezpośrednio od zagranicznego sprzedawcy do końcowego odbiorcy w Polsce.

Po otrzymaniu przez Wnioskodawcę płatności od Klienta i przyjęciu zamówienia, Wnioskodawca składa zamówienie na dany towar u zagranicznego sprzedawcy. Po zaksięgowaniu płatności, sprzedawca realizuje wysyłkę produktu bezpośrednio do Klienta, z pominięciem Wnioskodawcy jako ogniwa w fizycznym łańcuchu dostaw. Zamówiony towar nigdy nie trafia do Wnioskodawcy dostawa następuje zawsze bezpośrednio z zagranicy do finalnego odbiorcy. Cena opłacana przez Klienta obejmuje wartość samego towaru, koszty transportu oraz ewentualne należności podatkowe. Wnioskodawca dokonuje zapłaty na rzecz sprzedawcy z wykorzystaniem środków finansowych uprzednio wpłaconych przez Klienta, które wpływają na jego rachunek bankowy za pośrednictwem operatora płatności.

Podczas składania zamówienia u sprzedawcy Wnioskodawca wskazuje dane Klienta jako odbiorcy nie posługuje się własnymi danymi adresowymi. Współpraca z chińskimi kontrahentami nie jest regulowana na podstawie pisemnych umów współpraca ta opiera się na bieżącej realizacji zamówień bez formalnego zobowiązania umownego.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy wynika z relacji prawnej zawartej pomiędzy nim a Klientem jej szczegółowe warunki zostały określone w regulaminie sklepu. To właśnie z Klientem zawierany jest stosunek prawny, w ramach którego Wnioskodawca dokonuje zakupu towaru u Sprzedawcy.

Z chwilą złożenia zamówienia przez Wnioskodawcę u zagranicznego sprzedawcy, Klient nabywa prawo do rozporządzania towarem. Wartość poszczególnych zamówień składanych przez Klientów nie przekracza równowartości 150 euro.

Zatem, model sprzedażowy można przedstawić następująco następującym schematem:

Model sprzedażowy realizowany przez Wnioskodawcę można przedstawić w następujący sposób:

1.Wyszukiwanie i selekcja towarów.

Wnioskodawca identyfikuje produkty oferowane przez zagranicznych sprzedawców. Przy wyborze uwzględnia m.in. jakość oferowanego asortymentu oraz ogólną ocenę sprzedawcy, bazującą na opiniach dotychczasowych klientów.

2.Przygotowanie oferty na stronie internetowej Wnioskodawcy.

Informacje zawarte w oryginalnych ofertach sprzedawców są pobierane, przetwarzane i publikowane na sklepach internetowych prowadzonych przez Wnioskodawcę. Przetwarzanie obejmuje m.in. tłumaczenie treści na język polski, tworzenie spersonalizowanych opisów produktów oraz edycję materiałów graficznych w celu dostosowania ich do oczekiwań krajowych odbiorców.

3.Złożenie zamówienia przez Klienta.

Klient wybiera interesujący go produkt na sklepie internetowym Wnioskodawcy, składa zamówienie, akceptuje regulamin sklepu i dokonuje płatności. Zamówienie jest realizowane wyłącznie po uprzednim uregulowaniu należności.

4.Realizacja zamówienia przez Wnioskodawcę.

Po otrzymaniu środków pieniężnych od Klienta, Wnioskodawca składa zamówienie u chińskiego sprzedawcy, przekazując dane Klienta niezbędne do realizacji dostawy. W imieniu Klienta dokonuje również płatności za towar, uprzednio potrącając swoją prowizję rozumianą jako różnica pomiędzy kwotą otrzymaną od Klienta a kwotą przekazaną sprzedawcy.

W praktyce sprzedawca chiński posiada dostęp do systemu sprzedażowego (sklepu internetowego) prowadzonego przez Wnioskodawcę. W momencie zrealizowania zamówienia przez Klienta i dokonania przez niego płatności, sprzedawca uzyskuje wgląd w szczegóły transakcji obejmujące dane Klienta, adres dostawy oraz informacje o zamówionym produkcie. Następnie (po opłaceniu kosztu towaru i wysyłki zamówienia przez Wnioskodawcę) towar jest wysyłany bezpośrednio do Klienta.

5.Wysyłka towaru bezpośrednio do Klienta.

Po opłaceniu zamówienia, chiński sprzedawca dokonuje wysyłki towaru bezpośrednio na adres wskazany przez Klienta. Produkt nie trafia do Wnioskodawcy na żadnym etapie nie uczestniczy on fizycznie w procesie dostawy.

Przed dokonaniem zakupu Klient jest informowany o przewidywanym czasie dostawy stosowne informacje zawarte są w regulaminie sklepu internetowego oraz w wiadomości e-mail potwierdzającej złożenie zamówienia. Klient otrzymuje również link oraz numer umożliwiający śledzenie przesyłki. W przypadku pytań lub wątpliwości dotyczących dostawy, Klient może kontaktować się z Wnioskodawcą który pozostaje w stałym kontakcie z chińskim sprzedawcą oraz posiada bieżący dostęp do informacji o statusie przesyłki. Wnioskodawca odpowiada na zapytania Klientów drogą mailową i udostępnia dane do śledzenia przesyłki na żądanie.

W przypadku, gdy Klient decyduje się na zwrot towaru po jego zakupie, Wnioskodawca przyjmuje zwracany produkt bezpośrednio do siebie, a następnie odsyła do sprzedawcy z Chin. W takiej sytuacji Klient otrzymuje zwrot pełnej kwoty, którą uprzednio zapłacił za zamówienie.

Towary są wysyłane bezpośrednio od chińskiego sprzedawcy do Klienta na terytorium Polski. Sprzedawca z Chin odpowiada za przygotowanie zamówienia, jego spakowanie, przekazanie przewoźnikowi oraz organizację transportu. Zatem pełna odpowiedzialność za proces logistyczny od momentu skompletowania zamówienia do jego nadania spoczywa na zagranicznym sprzedawcy.

Transport towaru rozpoczyna się na terytorium Chin, a jego import może przebiegać według jednego z następujących wariantów:

1.Import w Polsce towary są importowane bezpośrednio na terytorium Polski, a następnie dostarczane do Klienta posiadającego miejsce zamieszkania w Polsce.

2.Import w innym państwie członkowskim UE towary są importowane w innym kraju Unii Europejskiej, po czym dostarczane do Klienta na terytorium Polski.

W każdej z powyższych konfiguracji towar nie trafia fizycznie do Wnioskodawcy jest wysyłany bezpośrednio do Klienta. Z tego względu Wnioskodawca nie pełni roli importera. Status importera posiada Klient końcowy niezależnie od tego, czy import odbywa się na terytorium Polski czy innego państwa członkowskiego UE.

Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego ani nie występuje jako przedstawiciel Klienta w rozumieniu przepisów celnych ani w charakterze przedstawiciela bezpośredniego, ani pośredniego. Obowiązki związane z dokonaniem formalności importowych nie spoczywają na Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie jest i nie będzie importerem towaru ani na terytorium Polski ani też na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Importerem jest ostateczny Klient.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany w procedurze Import One-Stop Shop (IOSS) i nie planuje takiej rejestracji.

Wnioskodawca obecnie nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT-czynny. Niemniej jednak, w świetle przedstawionego modelu działania pojawiła się wątpliwość, czy opisane transakcje rzeczywiście podlegają opodatkowaniu VAT na terytorium Polski, a co za tym idzie czy obrót z tego tytułu powinien być uwzględniany przy kalkulacji limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego.

W związku z powyższym, wniosek został złożony w celu uzyskania jednoznacznej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego (pismem z 1 grudnia 2025 r.)

1.W odpowiedzi na pytanie: Jakie podmioty biorą udział w opisanej we wniosku transakcji, czy są to: chińscy sprzedawcy, platforma sprzedażowa/serwis aukcyjny, Pana firma oraz ostateczni klienci? Jeśli nie to proszę wymienić podmioty biorące udział w transakcji i wskazać jaką rolę pełnią.

wskazał Pan:

2.W odpowiedzi na pytanie:Czy składając zamówienie u sprzedawcy chińskiego posługuje się Pan swoimi danymi, a oprócz tego wskazuje dane adresowe klienta do wysyłki towaru?

wskazał Pan:

3.W odpowiedzi na pytanie: Czy chińscy sprzedawcy mają świadomość, że Pana firma nie jest ostatecznym nabywcą towarów? Należy wyjaśnić.

wskazał Pan:

4.W odpowiedzi na pytanie: Czy w którymkolwiek momencie opisywanej we wniosku transakcji ma Pan prawo do rozporządzania towarem jak właściciel (nie chodzi tutaj o fizyczne posiadanie towaru lub aspekt prawny lecz o rozporządzanie nim, np. prawo do jego sprzedaży)?

wskazał Pan:

5.W odpowiedzi na pytanie: Czy klienci zlecają Panu jakie konkretne towary chcieliby nabyć, czy też klienci mogą zakupić towar który został już zamieszczony na Pana stronie internetowej?

wskazał Pan:

6.W odpowiedzi na pytanie:Czy chińscy sprzedawcy mają prawo dokonywania zmian w opisie towarów zamieszczonych na Pana stronie internetowej lub do jakiejkolwiek ingerencji po umieszczeniu towaru na stronie internetowej?

wskazał Pan:

7.W odpowiedzi na pytanie:Kto decyduje jakie towary i za jaką cenę są oferowane przez Pana na stronie internetowej?

wskazał Pan:

8.W odpowiedzi na pytanie: Czy wysokość wynagrodzenia dla Pana wynika z uzgodnień zawartych z chińskimi sprzedawcami, czy chińscy sprzedawcy mają jakiś wpływ na wysokość wynagrodzenia Pana firmy?

wskazał Pan:

9.W odpowiedzi na pytanie:W jaki sposób dokumentuje Pan sprzedaż dokonaną na rzecz ostatecznych klientów, jaki rodzaj świadczenia wykazywany jest na dokumencie sprzedaży?

wskazał Pan:

10.W odpowiedzi na pytanie: W jaki sposób Pana klienci reklamują uszkodzony towar? W jaki sposób odbywa się rozpatrzenie reklamacji? Czy klient składa reklamację na uszkodzony towar do Pana? Proszę krótko opisać ten proces.

wskazał Pan:

11.W odpowiedzi na pytanie:Kto będzie stroną odstąpienia w przypadku odstąpienia klienta od umowy zawartej na odległość, czy jest to Pana firma czy Sprzedawca? W przypadku odstąpienia od umowy zawartej na odległość, to czy zobowiązany będzie Pan do zwrotu ewentualnie zapłaconej kwoty przez klienta z tytułu zakupu towaru? Jeśli nie, to proszę wskazać kto dokonuje zwrotu tej kwoty i w jaki sposób się to odbywa.

wskazał Pan:

12.W odpowiedzi na pytanie:Co oznacza/jak należy rozumieć, że „Cena opłacana przez Klienta obejmuje wartość samego towaru, koszty transportu oraz ewentualne należności podatkowe”, z czym należy identyfikować należności podatkowe i który podmiot jest zobowiązany do rozliczenia tych należności podatkowych?

wskazał Pan:

Pytania

1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów należy uznać za odpłatną dostawę towarów czy też za odpłatne świadczenie usług?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca realizując sprzedaż towarów poprzez własne sklepy internetowe w opisanym modelu, nie będzie uznany za podmiot ułatwiający dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT?

3.W przypadku uznania czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę za odpłatną dostawę towarów, w sytuacji, gdy państwem importu jest Polska – czy miejscem opodatkowania dostawy na rzecz Klienta posiadającego miejsca zamieszkania w Polsce będzie terytorium poza UE, tj. Chiny?

4.W przypadku uznania czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę za odpłatną dostawę towarów, w sytuacji, gdy państwem importu jest inne państwo członkowskie UE – czy miejscem opodatkowania dostawy na rzecz Klienta posiadającego miejsce zamieszkania w Polsce będzie terytorium poza UE, tj. Chiny?

5.Czy w przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie nr 3 lub 4, wartość sprzedaży towarów, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju nie będzie wliczana do limitu sprzedaży uprawniającego do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem:

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności dokonywane na rzecz Klientów wypełniają znamiona handlu towarem. Efektem wykonanych czynności (istotą zamówienia) jest konkretny towar w postaci produktu prezentowanego na stronie internetowej, który w takiej postaci jest dostarczany bezpośrednio klientowi (ostatecznemu nabywcy). Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w celu zrealizowania zamówienia nie stanowią dla klientów celu samego w sobie, klient jest zainteresowany nabyciem konkretnego produktu. W chwili złożenia zamówienia u sprzedawcy, na klienta zostaje przeniesione prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt niniejszej sprawy należy zatem stwierdzić, że w przypadku, w którym Wnioskodawca dokonuje zamówienia towaru na rzecz klientów, dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym modelu nie będzie on podmiotem ułatwiającym dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT.

Fikcja prawna z tego artykułu dotyczy podmiotów (interfejsów elektronicznych), które ułatwiają transakcję SOTI (do 150 euro) bezpośrednio pomiędzy dostawcą bazowym a konsumentem.

Wnioskodawca natomiast sam uczestniczy w łańcuchu dostaw jako podmiot nabywający (prawo do rozporządzania) towar od Sprzedawcy (B2B) i dokonujący następnie jego dostawy na rzecz Klienta (B2C). Nie jest więc jedynie platformą łączącą strony w rozumieniu art. 7a ust. 1 w zw. z art. 5b rozporządzenia 282/2011.

Ad 3, 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa towarów dokonywana na rzecz Klienta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

W przypadku uznania czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę za dostawę towarów, dojdzie do tzw. transakcji łańcuchowej. W takim przypadku na gruncie podatku VAT dojdzie do dwóch dostaw:

1.Dostawy dokonanej przez kontrahenta z Chin na rzecz Wnioskodawcy;

2.Dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2-2d ustawy:

W świetle art. 22 ust. 2e ustawy:

w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1)pierwszego dostawcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2)ostatniego nabywcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:

w przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:

1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy:

w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika, który również jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu lub zaimportowania tych towarów. Powyższe przepisy regulują zasady ustalania miejsca opodatkowania dostaw towarów.

Jednocześnie przepis art. 22 ust. 4 ustawy o VAT, powinien być interpretowany jako specyficzna zasada ustalania miejsca opodatkowania w odniesieniu do towarów importowanych. W szczególności, powyższy przepis ustanawia zasadę, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru (transakcja łańcuchowa) na terytorium państwa członkowskiego UE opodatkowana jest transakcja stanowiąca import towarów – to na importerze spoczywa obowiązek rozliczenia cła i VAT.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).

Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Należy wskazać, że w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z transakcją łańcuchową. W transakcję tą zaangażowane są następujące podmioty: chiński dostawca, Wnioskodawca oraz ostateczny klient. W ramach omawianej transakcji towar wysyłany jest bezpośrednio z kraju trzeciego do Polski (państwo importu) lub z kraju trzeciego na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE (państwo importu) skąd dalej trafia bezpośrednio do Klienta. W opisanym przypadku mamy do czynienia z transakcją w której można mówić o relacji podmiotu chińskiego (dostawcy) dokonującego sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy (B2B), a Wnioskodawcą dokonującym sprzedaży na rzecz ostatecznego klienta który jest osobą fizyczną (relacja B2C).

Do ustalenia miejsca opodatkowania przedmiotowej transakcji, w której to Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów na rzecz klienta ostatecznego istotna jest wskazana przez Wnioskodawcę informacja, że w transakcji tej jako importer towarów rozliczający podatek z tego tytułu będzie występował ostateczny Klient. W takiej sytuacji transakcja dokonana przez chińskiego dostawcę na rzecz Wnioskodawcy podlegać będzie opodatkowaniu poza terytorium UE.

Jak wcześniej wskazano, Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego, ani nie występuje jako przedstawiciel klienta (bezpośredni lub pośredni). A zatem w sytuacji, gdy importerem nie jest Wnioskodawca, a jak przedstawiono w stanie faktycznym ostateczny Klient, to dostawa między Wnioskodawcą a Klientem (B2C) nie będzie podlegała opodatkowaniu ani w Polsce (w przypadku importu bezpośrednio do Polski) ani też w innym państwie członkowskim UE (w przypadku importu w innym państwie członkowskim UE).

W takim przypadku transakcję dostawy towaru na rzecz klienta, będącego jednocześnie importerem towaru, należy uznać – stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy – za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. Oznacza to, że dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy towarów wysyłanych z terytorium państwa trzeciego do odbiorców w Polsce oraz innych państwach członkowskich UE, niezależnie od państwa importu – nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez Wnioskodawcę na terytorium kraju ani na terytorium innego państwa członkowskiego UE, a miejscem opodatkowania przedmiotowych dostaw towarów jest terytorium kraju trzeciego w tym przypadku Chin.

Reasumując, sprzedaż towarów przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce ani na terytorium innego państwa członkowskiego UE, tylko na terytorium państwa trzeciego (Chiny).

Ad 5.

Zdaniem Wnioskodawcy, do limitu sprzedaży uprawniającego do zwolnienia podmiotowego (art. 113 ust. 1) nie wlicza się wartości sprzedaży, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju.

Wartość opisanej sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę nie będzie zatem wliczana do tego limitu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Z kolei art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że:

Definicja ustawowa importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to ma miejsce import.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 5a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz.U. UE L 77 z 23 marca 2011, s. 1, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie 282/2011”):

Jak wynika z art. 7a ustawy:

Wart. 7a ust. 1 i 2 ustawy zaimplementowano swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.

Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:

·samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz

·dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

Jak wskazano w art. 5b rozporządzenia 282/2011:

Z opisu sprawy wynika, że zajmuje się Pan sprzedażą towarów w modelu biznesowym określanym powszechnie jako dropshipping. Aktualna oferta obejmuje sprzedaż kosmetyków. Model sprzedażowy realizowany przez Pana można przedstawić w następujący sposób:

1.Identyfikuje Pan produkty oferowane przez zagranicznych sprzedawców. Przy wyborze uwzględnia Pan m.in. jakość oferowanego asortymentu oraz ogólną ocenę sprzedawcy, bazującą na opiniach dotychczasowych klientów.

2.Informacje zawarte w oryginalnych ofertach sprzedawców są pobierane, przetwarzane i publikowane na sklepach internetowych prowadzonych przez Pana. Przetwarzanie obejmuje m.in. tłumaczenie treści na język polski, tworzenie spersonalizowanych opisów produktów oraz edycję materiałów graficznych w celu dostosowania ich do oczekiwań krajowych odbiorców.

3.Klient wybiera interesujący go produkt w Pana sklepie internetowym, składa zamówienie, akceptuje regulamin sklepu i dokonuje płatności. Zamówienie jest realizowane wyłącznie po uprzednim uregulowaniu należności.

4.Po otrzymaniu środków pieniężnych od Klienta, składa Pan zamówienie u chińskiego sprzedawcy, przekazując dane Klienta niezbędne do realizacji dostawy. W imieniu Klienta dokonuje Pan również płatności za towar, uprzednio potrącając swoją prowizję rozumianą jako różnica pomiędzy kwotą otrzymaną od Klienta a kwotą przekazaną sprzedawcy.

Przy czym należy wskazać, że sprzedawcami są Kontrahenci z Chin. Dostawy do klientów są realizowane z terytorium państw trzecich (terytorium poza UE), głównie Chiny. Klientami są osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Pana wątpliwości w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia czy czynności wykonywane przez Pana na rzecz Klientów należy uznać za odpłatną dostawę towarów czy też za odpłatne świadczenie usług (pytanie oznaczone nr 1).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Transakcja opisana we wniosku wpisuje się w dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Czynności wykonywane przez Pana w ramach prowadzonej działalności wypełniają znamiona handlu towarami. Należy zauważyć, że przedmiotem nabycia przez Klientów są konkretne towary oferowane na Pana stronie internetowej, zatem posiada Pan władztwo ekonomiczne nad tymi towarami i praktyczną możliwość dysponowania nimi jak właściciel. Bowiem to Pan wyszukuje i decyduje jakie towary zostaną zaoferowane do sprzedaży na Pana stronie internetowej. Klienci mogą zakupić jedynie towar, który został już zamieszczony na Pana stronie. Klient nie zleca zamówienia towaru, który nie znajduje się na stronie. Dodatkowo Sprzedawcy z Chin nie ingerują w opisy towarów na Pana stronie, ani nie dokonują żadnych zmian. Za opis towarów zamieszczony na stronie odpowiada wyłącznie Pan. Co także istotne, Klient po zakupie wpłaca pieniądze bezpośrednio na Pana konto. Ponadto wysokość Pana wynagrodzenia nie wynika z uzgodnień zawartych z chińskimi sprzedawcami. Nie ma Pan również podpisanej umowy pośrednictwa ze sprzedawcą z Chin. Dodatkowo udziela Pan również odpowiedzi Klientom na pytania związane z dostawą i przyjmuje zwroty towarów bezpośrednio do siebie, jeżeli klient po zakupie decyduje się zwrócić towar. W takiej sytuacji zwraca Pan całą kwotę jaką Klient zapłacił za zamówienie. Zatem, mając na uwadze powyższe okoliczności należy uznać, że posiada Pan ekonomiczne władztwo nad sprzedawanymi na swojej stronie internetowej towarami.

Mając na względzie okoliczności niniejszej sprawy w tym fakt, że efektem wykonanych czynności (istotą zamówienia) jest konkretny towar w postaci produktu prezentowanego na Pana stronie internetowej, który w takiej postaci jest dostarczany bezpośrednio klientom (ostatecznym nabywcom), a Pan w ramach transakcji przenosi na Klienta prawo do dysponowania towarem jak właściciel, świadczenie stanowi dla celów podatku od towarów i usług dostawę towarów. Czynności podejmowane przez Pana w celu zrealizowania zamówienia nie stanowią dla Klientów celu samego w sobie, Klient jest zainteresowany nabyciem konkretnego produktu prezentowanego na Pana stronie internetowej.

Jak już powyżej wskazałem pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Zatem, chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość dysponowania towarem w postaci np. jego sprzedaży, a nie rozporządzania nim w sensie prawnym. Co ważne, istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. Zatem, skoro to Pan decyduje jakie towary są oferowane na stronie internetowej, tworzy Pan ofertę poprzez modyfikację ofert Sprzedawców chińskich, decyduje za jaką cenę towary zostaną zaoferowane do sprzedaży na stronie internetowej i zapłata za towar trafia na Pana konto bankowe oraz w przypadku odstąpienia klienta od umowy zwraca Pan pieniądze lub wymienia towar na nowy, a dodatkowo udziela Pan również odpowiedzi Klientom na pytania związane z dostawą i przyjmuje zwroty towarów bezpośrednio do siebie to realizowane świadczenie należy uznać za dostawę towarów dokonaną przez Pana na rzecz Klientów. Z opisu sprawy wynika, że ma Pan możliwość dysponowania rzeczą pomimo braku fizycznego kontaktu z towarem i dokonuje Pan sprzedaży (przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel) na rzecz Klientów końcowych.

Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym czynności wykonywane przez Pana na rzecz Klientów stanowią odpłatną dostawę towarów.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Kolejne Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy w przedstawionych okolicznościach sprawy należy uznać Pana za podmiot ułatwiający dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Transakcja dostawy od sprzedawcy z krajów trzecich do Pana ma charakter relacji właściwej dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który sprzedaje na rzecz innego podatnika (B2B), a stroną transakcji jest Pan, a nie Pana klient. Zamówienie towarów u sprzedawcy z krajów trzecich składa Pan, a nie klient Pana firmy. Zatem te wzajemne relacje nie pozwalają uznać Pana za podmiot ułatwiający sprzedaż, tylko za podmiot, który dokonuje sprzedaży w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze zawarte w interpretacji wyjaśnienia oraz rozstrzygnięcie w zakresie zadanego przez Pana pytania nr 1, zauważyć należy, że w przedstawionym stanie faktycznym nie znajdą zastosowania przepisy wynikające z art. 7a ustawy. Zatem nie można uznać Pana za podmiot ułatwiający dostawę towarów poprzez użycie interfejsu elektronicznego, w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że w przedstawionych okolicznościach sprawy nie jest Pan podmiotem ułatwiającym dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Ponadto Pana wątpliwości dotyczą wskazania miejsca opodatkowania dostaw w sytuacji gdy:

-państwem importu jest Polska a Klient posiada miejsce zamieszkania w Polsce (pytanie oznaczone we wniosku nr 3),

-państwem importu jest inne państwo członkowskie UE a Klient posiada miejsce zamieszkania w Polsce (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Odnosząc się do wątpliwości w zakresie miejsca opodatkowania realizowanych przez Pana transakcji należy wskazać, że zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2-2d ustawy:

W świetle art. 22 ust. 2e ustawy:

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:

Według art. 22 ust. 3b ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika, który również jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium kraju. Powyższe przepisy regulują zasady ustalania miejsca opodatkowania dostaw towarów. Jednocześnie przepis art. 22 ust. 4 ustawy powinien być interpretowany jako specyficzna zasada ustalania miejsca opodatkowania w odniesieniu do towarów importowanych. W szczególności, powyższy przepis ustanawia zasadę, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru (transakcja łańcuchowa) na terytorium kraju opodatkowana jest transakcja stanowiąca import towarów – to na importerze spoczywa obowiązek rozliczenia cła i VAT.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).

Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy:

Jak wynika z opisu sprawy Klienci (osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej, posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski) zamawiają od Pana towar. Jednak w chwili przyjęcia zamówienia nie posiada Pan danego towaru i zamawia go u Sprzedawców z Chin. Dokonuje więc Pan zamówienia u chińskiego Sprzedawcy i zleca też temu Sprzedawcy wysłanie towaru bezpośrednio na adres Klienta. Zatem należy wskazać, że w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z transakcją łańcuchową. W transakcję tę zaangażowane są trzy następujące podmioty: chiński Sprzedawca sprzedający towary przez platformę sprzedażową, Pan jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą oraz ostateczni Klienci (konsumenci). Zamawia Pan towar u dostawcy poprzez platformę sprzedażową, a towar wysyłany jest bezpośrednio z kraju trzeciego od chińskiego Sprzedawcy do ostatecznego Klienta w łańcuchu sprzedaży. W opisanym przypadku mamy do czynienia z transakcją, w której można mówić o relacji chińskiego Sprzedawcy (dostawcy) dokonującego sprzedaży na rzecz Pana (B2B), a Panem dokonującym sprzedaży na rzecz ostatecznego Klienta (B2C), a więc jest to relacja B2B2C.

W takiej sytuacji nie można traktować platformy sprzedażowej jako podmiotu zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT w procedurze IOSS. IOSS (Import One Stop Shop) to system elektroniczny umożliwiający podatnikom dokonującym dostawy towarów wysyłanych z państw trzecich na rzecz konsumentów (co do zasady osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) zadeklarowanie i zapłacenie podatku VAT. W opisanym we wniosku zdarzeniu Pan, jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą, a nie jako konsument, nabywa towary od podmiotów chińskich, celem ich odsprzedaży na rzecz konsumentów, a zatem dla rozliczenia podatku VAT nie ma znaczenia, że dostawcy chińscy sprzedają towar poprzez platformę sprzedażową.

Ponadto wskazał Pan we wniosku, że nie pełni Pan roli importera. Importerem jest ostateczny Klient. A zatem w sytuacji, gdy w stanie faktycznym opisanym we wniosku podatnikiem z tytułu importu towarów, jak sam Pan wskazał, będzie ostateczny odbiorca nabywający od Pana towar to miejscem świadczenia dostawy towarów dokonanej przez Pana na rzecz tego Klienta, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, jest miejsce rozpoczęcia wysyłki, tj. terytorium kraju trzeciego. Oznacza to, że dostawa towarów dokonana przez Pana na rzecz Klientów nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski.

Podsumowując:

Ad 3.

W sytuacji, gdy państwem importu jest Polska a dostawy realizowane są na rzecz Klienta posiadającego miejsce zamieszkania w Polsce, miejscem opodatkowania tych dostaw towarów jest – zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy – terytorium państwa trzeciego, tj. Chiny.

Ad 4.

W sytuacji, gdy państwem importu jest inne państwo członkowskie UE a dostawy realizowane są na rzecz Klienta posiadającego miejsce zamieszkania w Polsce, miejscem opodatkowania tych dostaw towarów jest – zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy – terytorium państwa trzeciego, tj. Chiny.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 3 i 4 jest prawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również wskazania, czy wartość sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju powinien Pan wliczać do limitu zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Podstawowym elementem dla prawidłowego opodatkowania podatkiem VAT oraz konsekwencji wliczania wartości danych czynności do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, jest zgodne z przepisami prawa ustalenie miejsca opodatkowania transakcji. Jeżeli miejsce opodatkowania transakcji zostanie określone na terytorium Polski, do transakcji tej mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a wówczas sprzedaż będzie wliczana do limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Jeżeli natomiast miejscem opodatkowania jest inne państwo, do opodatkowania tej transakcji ma zasadniczo zastosowanie reżim podatkowy obowiązujący w tym innym państwie i tej sprzedaży podatnik nie uwzględnia w ww. limicie. Powyższe odnosi się także do sprzedaży na odległość towarów importowanych i w przypadku, gdy sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju, to wartości sprzedaży na odległość towarów importowanych nie wlicza się do limitu sprzedaży wskazanego w art. 113 ust. 1, co wynika z art. 113 ust. 2 pkt 1a ustawy.

Skoro więc miejscem opodatkowania transakcji dostawy przez Pana towarów na rzecz klientów nie jest Polska, to tej sprzedaży (wartości sprzedaży wynikającej z dostawy towarów na rzecz tych klientów) nie uwzględnia Pan w limicie zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym nie powinien Pan wliczać sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju, do limitu zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.