Praca kierowców w godzinach nadliczbowych

Czas pracy kierowców pozostających w stosunku pracy reguluje ustawa z 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. Nr 123, poz. 1354 z późn.zm.), jednakże w zakresie nieuregulowanym ustawą nadal stosuje się przepisy kodeksu pracy. W sprawie godzin nadliczbowych zastosowanie będą miały m.in. przepisy dotyczące dobowego limitu godzin nadliczbowych (art. 133 § 2 k.p.), pracy nocnej (art. 137 k.p.) oraz przepisy dotyczące wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych (art. 134 k.p.).

W sposób szczegółowy i odrębny od regulacji kodeksowej przepisy ustawy o czasie pracy kierowców regulują zagadnienie godzin nadliczbowych kierowców-pracowników. Zgodnie z art. 28 ust. 1 praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna tylko w razie nieprzewidzianych sytuacji i zdarzeń wymagających od kierowcy podjęcia działań dla ochrony życia, zdrowia ludzkiego lub mienia albo usunięcia awarii oraz w razie szczególnych potrzeb pracodawcy. „Szczególne potrzeby pracodawcy” to inne niż zwykłe, normalne potrzeby związane z prowadzoną przez pracodawcę działalnością. Normalne, przewidywalne zadania zakładu pracy powinny być tak rozplanowane, aby nie zachodziła potrzeba pracy w godzinach nadliczbowych.