Nowelizacja ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej

Renata Kowalczyk

24 sierpnia br. Sejm uchwalił kolejną już w tym roku nowelizację ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135 z późn.zm.) - zwanej dalej ustawą. Zmiany są bardzo obszerne, toteż skupimy się na tych najbardziej istotnych. Dotyczą one następujących zagadnień:

- prawa do świadczeń opieki zdrowotnej,

- leczenia poza granicami kraju,

- wydawania leków świadczeniobiorcy,

- umieszczania leków lub wyrobów medycznych w wykazach,

- zmian w karcie ubezpieczenia zdrowotnego,

- udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.

Zanim jednak zaczniemy omawiać najważniejsze znowelizowane przepisy, warto zwrócić uwagę na zmiany dotyczące definicji ustawowych. Przepisy ustawy nowelizującej zmieniają w art. 3 definicję ubezpieczonych, a w art. 5 definicję m.in. lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, osoby pobierającej emeryturę lub rentę, osoby uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji, pielęgniarki i położnej podstawowej opieki zdrowotnej. Przepisy ustawy z 24 sierpnia br. do objaśnień określeń ustawowych dodają pojęcie migracji ubezpieczonych oraz Narodowego Funduszu Zdrowia. Za migracje ubezpieczonych nowelizacja ustawy uznaje korzystanie przez ubezpieczonych oraz osoby uprawnione do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji, zarejestrowanych w danym oddziale wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia, ze świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych przez świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z innymi oddziałami wojewódzkimi funduszu. Migracjami ubezpieczonych będzie też nabywanie przez ubezpieczonych oraz osoby uprawnione do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji, zarejestrowanych w danym oddziale wojewódzkim funduszu, leków i wyrobów medycznych, bezpłatnie, za opłatą ryczałtową albo za częściową odpłatnością, w aptekach działających na terytorium innych oddziałów wojewódzkich funduszu. Natomiast Narodowym Funduszem Zdrowia jest zestawienie wszystkich wydatków na ochronę zdrowia, uwzględniające źródła finansowania ochrony zdrowia, dostawców usług medycznych oraz funkcje tych usług, oparte na zasadach przejrzystości i rzetelności gromadzonych danych.