Straty poniesione w związku z zawarciem nieważnej umowy nie są kosztem podatkowym

Umowa kredytu z osobą posługującą się fałszywą tożsamością jest nieważna. Jednak straty poniesione przez bank w związku z zawarciem takiej umowy nie mogą być kosztem podatkowym. Wyłudzona kwota nie spełnia bowiem definicji kosztu podatkowego. Przeciwko zaliczeniu jej do kosztów przemawia również art. 16 ust. 1 pkt 66 u.p.d.o.p. zawierający zakaz zaliczania do kosztów wydatków wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Nawet w przypadku wykrycia sprawców i odzyskania wyłudzonych pieniędzy bank nie może zaliczyć strat do kosztów (jednocześnie odzyskane kwoty nie są też przychodem banku).