Personel i Zarządzanie 3/2004 z 01.03.2004, str. 48
Data publikacji: 03.07.2018
Standard zwalniania
Zwolnienie pracownika (...) to najtrudniejsza decyzja szefowska. Niektórzy szefowie mogą twierdzić, że nie mają już z tym problemu, nabrali wprawy, nie ma nad czym się rozczulać. My im nie wierzymy. Nie spotkaliśmy jeszcze szefa, który nie bałby się takiej rozmowy. Przecież komunikuje podwładnemu zazwyczaj dramatyczną dla niego informację, że właśnie traci środki do życia, musi zrezygnować ze swoich planów i marzeń, że właśnie nie poradził sobie w życiu z czymś ważnym.
Jerzy Gut
Autor jest psychologiem; prowadzi warsztaty psychologiczne i szkoleniowe dla kadry kierowniczej i handlowców; jest współwłaścicielem i członkiem zarządu Grupy Szkoleniowej Kontrakt-OSH; jest współautorem książek „Docenić konflikt”, „Handlowanie to gra” i „Psychologia szefa”.
Wojciech Haman
Autor jest psychologiem: jest terapeutą, trenerem psychologicznym i trenerem biznesu; jest współwłaścicielem i członkiem zarządu Grupy Szkoleniowej Kontrakt-OSH: jest współautorem książek „Docenić konflikt”, „Handlowanie to gra” i „Psychologia szefa”.
Podwładni często w tej sytuacji czują się skrzywdzeni, niedocenieni, oszukani i dają temu wyraz w trakcie rozmowy. Tylko prawdziwy psychopata mógłby nic nie przeżywać, komunikując decyzję o zwolnieniu. A, naszym zdaniem, w biznesie jest niewielu takich ludzi, bo lepiej sprawdzają się w polityce lub w zorganizowanej przestępczości.
Podczas zwalniania, kiedy w rozmowie uczestniczą dwie bardzo poruszone emocjonalnie osoby, wszelkie rodzaje improwizacji szefa doprowadzą do negatywnych skutków. Szef musi mieć gotowy standard prowadzenia takiej rozmowy i umieć go odruchowo zastosować, mimo że emocje i tak zwane ludzkie odruchy ciągną go w inną stronę.
13-rada> 13-srodtyt-II-stopnia> 13-srodtyt-II-stopnia> 13-srodtyt-II-stopnia> Przykład: 13-przyklad> 13-srodtyt-II-stopnia> 13-rada> Przykład: 13-przyklad> 13-srodtyt-II-stopnia>
