Rozwiązywanie umów o pracę

Wypowiedzenie

Dopuszczalność wypowiedzenia

Wypowiedzenie polegające na złożeniu jednostronnego oświadczenia woli przez pracodawcę lub pracownika jest kolejnym sposobem rozwiązania łączącego strony stosunku pracy. Jest to zwykły sposób rozwiązania umowy o pracę. Jednak jego dopuszczalność przepisy kodeksu pracy różnicują w zależności od rodzaju umowy.

Za wypowiedzeniem mogą być rozwiązane następujące rodzaje umów o pracę:

l

l

l

l

Pierwsze dwa rodzaje umów (na czas nie określony i okres próbny) mogą być – zgodnie z art. 32 k.p. – rozwiązane przez każdą ze stron. W tym przypadku strony nie mogą wyłączyć prawa do wypowiedzenia stosunku pracy porozumieniem umownym.

Inaczej jest w przypadku wypowiadania umów zawartych na czas określony. Naturalnym sposobem rozwiązywania tego rodzaju umowy jest upływ czasu, na jaki została ona zawarta. Umowa zakłada bowiem istnienie więzi prawnej między pracodawcą a pracownikiem przez cały czas określony w umowie o pracę. Co do zasady nie ulega ona wypowiedzeniu ani przez pracodawcę, ani przez pracownika. Po spełnieniu jednak pewnych warunków można wypowiedzieć również umowę zawartą na czas określony.

Zgodnie z art. 33 k.p., przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego jej rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Oznacza to, że jeśli zostaną spełnione łącznie dwie przesłanki (umowa zawarta na czas określony dłuższy niż sześć miesięcy + zastrzeżona przez strony dopuszczalność wcześniejszego jej rozwiązania w umowie o pracę), umowa zawarta na czas określony może być rozwiązana za wypowiedzeniem. Jeśli zatem w przypadku umowy zawartej na czas dłuższy niż 6 miesięcy strony nie przewidziały możliwości jej wypowiedzenia w umowie o pracę, a także wtedy, gdy umowa została zawarta na czas określony krótszy niż 6 miesięcy – umowa nie może zostać wypowiedziana.