Przerwy w pracy - wyjaśnienie wątpliwości

Przytoczenie unormowań dotyczących płatnych i bezpłatnych przerw w pracy jest istotne z uwagi na to, że w dużej mierze oddziałują one na organizację czasu pracy przez pracodawcę. Nie wskażemy wszystkich możliwych przypadków przewidzianych przez przepisy, a jedynie te, które występują najczęściej.

Jest to minimalna przerwa wliczana do czasu pracy, którą zobowiązany jest wprowadzić każdy pracodawca. Przerwa ta może być ustalona w wyższym wymiarze, niż określony w powyższym przepisie, co powinno być uregulowane w układzie zbiorowym pracy, regulaminie pracy lub umowie o pracę (jeżeli pracodawca nie ma obowiązku tworzenia regulaminu pracy). Termin wykorzystania przerwy zależy od wewnętrznych ustaleń u pracodawcy. Może następować w tym samym przedziale doby dla wszystkich pracowników albo niektórych grup pracowników. Okres korzystania z przerwy może być ustalany także indywidualnie. Warunek dobowego wymiaru czasu pracy co najmniej 6 godzin odnosi się do prawa do przerwy, natomiast wykorzystanie jej może następować w ustalonym czasie w obrębie dobowego czasu pracy pracownika. Nie ma więc przeszkód, aby przerwa następowała przed upływem 6 godzin pracy. Nazwaliśmy tę przerwę „przerwą na posiłek” w celu odróżnienia jej od pozostałych przerw, aczkolwiek żaden przepis nie stanowi o tym, iż jest to przerwa, która ma być przez pracownika wykorzystana na konsumpcję. Może on ją spożytkować nie tylko w ten sposób.