Czy przestój należy traktować tak samo jak pozostawanie w gotowości do pracy
Zdarza się, że pracodawcy nieświadomie nie odróżniają przestoju od pogotowia do pracy. Narażają się tym samym na problemy związane m.in. z rozliczeniem czasu pracy czy naliczeniem wynagrodzenia pracownikom niewykonującym pracy z powodu tych przyczyn.
Niewykonywanie pracy z powodu przestoju
Przestój oznacza sytuację, gdy pracownik, mimo gotowości do wykonywania pracy, nie może jej świadczyć ze względu na istniejące przeszkody. Gotowość do wykonywania pracy oznacza, że pracownik pozostaje w stanie fizycznej i psychicznej zdolności do wykonywania pracy oraz wyraża wolę jej świadczenia. Sąd Najwyższy w wyroku z 26 czerwca 1998 r. (sygn. akt I PKN 195/98) uznał, że gotowość do pracy, w rozumieniu art. 81 § 2 Kodeksu pracy, występuje jedynie podczas istnienia wiążącego strony stosunku pracy w razie powstania przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy w określonych w umowie czasie i miejscu pracy, uniemożliwiających pracownikowi jej wykonywanie, gdy jednocześnie pozostaje on zgodnie z art. 128 § 1 Kodeksu pracy do dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym umówionym z nim miejscu.
