Kiedy można rozwiązać umowę o pracę z chorym pracownikiem

Wymiar okresu usprawiedliwionej nieobecności w pracy, uzasadniającej niezwłoczne zwolnienie pracownika, zależy przede wszystkim od przyczyny usprawiedliwiającej nieobecność. W przypadku choroby pracownika wymiar ten określa:

● art. 53 § 1 pkt 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (dalej: k.p.),

● art. 53 § 1 pkt 2 i § 2 k.p. - w razie innych przyczyn.

Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia:

1) jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa:

● dłużej niż 3 miesiące - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,

● dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową;

2) w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1, trwającej dłużej niż miesiąc

- art. 53 § 1 ust. 1 i 2 k.p.

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia nie może nastąpić w razie nieobecności pracownika w pracy z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem - w okresie pobierania z tego tytułu zasiłku, a w przypadku odosobnienia pracownika ze względu na chorobę zakaźną - w okresie pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku (art. 53 § 2 k.p.).

W przypadku choroby pracownika art. 53 § 1 k.p. przewiduje dwa rodzaje okresów ochronnych:

1) trzymiesięczny okres niezdolności do pracy z tego tytułu - gdy pracownik pracował u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy (§ 1 pkt 1 lit. a);

2) okres pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności pracownika do pracy (art. 92 k.p.) i zasiłku chorobowego oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące - w przypadku zatrudnienia u danego pracodawcy co najmniej przez 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy była spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową (§ 1 pkt 1 lit. b); przy czym: