Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. I OSK 2350/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon Sędziowie NSA Irena Kamińska (spr.) del. NSA Zygmunt Zgierski Protokolant st. asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 281/12 w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia (...) listopada 2011 r. nr (...) w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Prezesa Rady Ministrów na rzecz E. S. kwotę 400 (czterysta) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 11 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 281/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. S. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia (...) listopada 2011 r. nr (...) w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia (...) listopada 2011 r. nr (...), po rozpatrzeniu wniosku E. S. z dnia 8 listopada 2011 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej przyznania świadczenia specjalnego, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymał w mocy decyzję nr SDT.770-208(1)/11 z dnia 25 października 2011 r.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że skarżący wystąpił o przyznanie "świadczenia pieniężnego" na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W uzasadnieniu wniosku podał, że w 1983 r. na I Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce w Helsinkach, jako reprezentant Polski, zdobył złoty medal w konkurencji pchnięcia kulą, zostając pierwszym lekkoatletycznym mistrzem świata. Podniósł, że sukces ten osiągnął, mimo iż kraj pogrążony był w kryzysie, a żywność reglamentowana była na kartki. Bojkot Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles przez ówczesne władze Polski uniemożliwił mu, jak i innym zawodnikom, udział w tej imprezie. Zmuszony został natomiast, jak pisze, pod groźbą dyskwalifikacji, wraz z innymi reprezentantami Polski, do udziału w zawodach Przyjaźń 84. Jak podaje, "w następstwie tych działań" stracił motywację do dalszego uprawiania sportu, co w końcowym efekcie doprowadziło do szybkiego zakończenia kariery sportowej. Podniósł, że I Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce były imprezą sportową o charakterze globalnym, porównywalną i równoważną z największymi wydarzeniami sportowymi świata, a więc jego osiągnięcie sportowe jest osiągnięciem porównywalnym ze zdobyciem medalu olimpijskiego, za zdobycie którego, na podstawie przepisów ustawy o sporcie, przysługuje świadczenie pieniężne.