Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 1189/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 12 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Ke 535/11 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach z dnia 7 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 535/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach z dnia 7 września 2011 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że zaskarżoną decyzję utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach z dnia 22 czerwca 2011 r. w sprawie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. z dnia 15 września 2010 r. określającej A. i P. P. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. w wysokości 2 305,00 zł.

Od powyższej decyzji skarżąca wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, wnosząc o jej uchylenie i zasądzenie kosztów postępowania wg norm prawem przepisanych. Zaskarżonej decyzji zarzuciła :

- naruszenie prawa materialnego, a mianowicie art. 247 § 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm. - zwanej dalej "ord. pod."), poprzez błędną wykładnię i przyjęcie, że brak udziału strony w czynnościach postępowania, niezastosowanie norm unijnych, błędne oszacowanie zniszczonego towaru, niewłaściwość organu podatkowego, a także podwójne opodatkowanie nie stanowią przesłanki "rażącego naruszenia prawa" oraz przesłanki naruszenia przepisów o właściwości,