Wyrok SN z dnia 29 września 2005 r. sygn. II PK 23/05

W sprawie, w której pracownik jako wierzyciel egzekucyjny postawił zarzut bezprawnego pobrania przez pracodawcę podatku z należności objętej tytułem wykonawczym, sąd celem rozstrzygnięcia sporu, zawiesza postępowanie do czasu wydania przez organ podatkowy decyzji ustalającej należność podatkową.

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar

Sędziowie SN: Beata Gudowska (sprawozdawca), Andrzej Wróbel

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2005 r. sprawy z powództwa E.-P. Spółki z o.o. w O. przeciwko Mirosławowi B. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, na skutek kasacji pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 15 lipca 2004 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania z orzeczeniem o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

W pozwie z dnia 25 czerwca 2003 r. Mirosław B. żądał od E.-P. Spółki z o.o. w O. kwoty 25.859,21 zł tytułem niewypłaconej waloryzacji wynagrodzenia w okresie od 1999 do 2002 r. oraz kwoty 70.564 zł (brutto) za 90 dni niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego. W dniu 17 lutego 2003 r. strony zawarły przed Sądem Okręgowym w Warszawie ugodę o treści: „strona pozwana E.-P. spółka z o.o. w O. wypłaci powodowi Mirosławowi B. tytułem odszkodowania za rozwiązanie stosunku pracy kwotę 60.000 zł do dnia 4 marca 2003 r. z ustawowymi odsetkami od uchybienia terminu płatności. Powód oświadcza, że powyższa kwota odszkodowania wyczerpuje jego roszczenia finansowe do pozwanej Spółki. Pozwana Spółka również nie zgłasza żadnych roszczeń w stosunku do powoda”. Świadczenie określone w tytule wykonawczym, który stanowiła ugoda opatrzona klauzulą wykonalności, dłużnik spełnił przez wypłacenie powodowi kwoty 48.600 zł z jednoczesnym przekazaniem organom skarbowym kwoty 11.400 zł jako zaliczki na obowiązujący wierzyciela podatek dochodowy od osób fizycznych. W ocenie wierzyciela, ten sposób wykonania zobowiązania nie prowadził do zaspokojenia go w całości, wszczął więc na podstawie tego tytułu egzekucję kwoty 11.400 zł i uzyskał zaspokojenie do kwoty 1.500 zł, w związku z czym E.-P., Spółka z o.o. wystąpiła z powództwem o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego. Powództwo zostało uwzględnione wyrokiem Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 5 lutego 2004 r. częściowo, tj. co do kwoty 8.400 zł, a w pozostałej części oddalone. Sąd uznał, że powództwo zasługiwało na uwzględnienie w tej części, w której tytuł wykonawczy nie został jeszcze wykonany, czyli do wysokości kwoty przekazanej urzędowi skarbowemu, pomniejszonej o kwotę wyegzekwowaną. Sąd pierwszej instancji, koncentrując przedmiot sporu na kwestii, czy wskazana w ugodzie kwota stanowiła „kwotę brutto, czy netto”, lub inaczej, czy miała być świadczona powodowi w całości, czy po potrąceniu zaliczki na podatek, nie uwzględnił twierdzeń wierzyciela, że ugoda obejmowała wynagrodzenie netto, lub też że ugodzone odszkodowanie nie podlegało opodatkowaniu. Ustalił, że tytułem wykonawczym objęte było zobowiązanie zapłaty kwoty 60.000 zł tytułem odszkodowania za rozwiązanie stosunku pracy, więc kwota ta - w ocenie prawnej Sądu Okręgowego - obejmowała podatek (art. 45, 56, 47 i 58 k.p. w związku z art. 21 ust. 1 pkt 3g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).