Wyrok WSA w Łodzi z dnia 19 marca 2008 r., sygn. I SA/Łd 1191/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Janicki Sędziowie Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski (spr.) Asesor WSA Ewa Cisowska - Sakrajda Protokolant Tomasz Furmanek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu19 marca 2008 r. sprawy ze skargi Ł. Z. następcy prawnego zmarłej C. J. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego Ł. - B. z [...] nr [...]; 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz Ł. Z. kwotę 51 (pięćdziesiąt jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania; 3) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Pierwszy Urząd Skarbowy Ł. -B. określił C. J. kwotę należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. w wysokości 27.495,70 zł, kwotę zaległości podatkowej w wysokości 1.275,20 zł oraz kwotę odsetek od tej zaległości. Podstawą decyzji były następujące ustalenia i wnioski:

W rocznym zeznaniu podatkowym za 2000 r. podatniczka wykazała m. in. odliczenie od dochodu przed opodatkowaniem kwoty 36.000,00 zł z tytułu umowy renty. Jako dowód przedstawiła dwie umowy renty zawarte w formie aktu notarialnego w dniu 10 lutego 2000 r. Obie umowy zawarte zostały na okres od 1 stycznia 2000 roku do 30 czerwca 2000 r. i przewidywały, że świadczenia rentowe miały być przeznaczone na pokrycie części kosztów utrzymania i kształcenia. Świadczenia w miały być wypłacane w 6 ratach miesięcznych po 3.000,00 zł każda. Pierwsza umowa została zawarta z Ł. Z., synem kuzynki podatniczki, a druga z P. U., osobą niespokrewnioną - synem przyjaciółki. Urząd Skarbowy stwierdził, że kwoty należne Ł. Z. i P. U. zostały wskazane w umowach w całości z góry i miały być wypłacone w 6 ratach miesięcznych. Zdaniem organu świadczenia wynikające z powyższych umów nie charakteryzowały się okresowością, a więc brak było istotnej cechy umowy renty.