Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 maja 2008 r., sygn. I SA/Po 13/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Małek /spr./ Sędziowie Sędzia NSA Gabriela Gorzan as.sąd. WSA Katarzyna Nikodem Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Ajnbacher po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 maja 2008 r. sprawy ze skargi W. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia (...) Nr (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003r oddala skargę. /-/ K. Nikodem /-/ St. Małek /-/ G. Gorzan

Uzasadnienie

W. W. złożył zeznanie podatkowe o wysokości dochodu w roku 2003, wykazując nadpłatę podatku w kwocie (...) zł.

Podatnik prowadził w roku podatkowym działalność gospodarczą w miejscowości P. gm. P. w zakresie pośrednictwa finansowego i pieniężnego (w tym windykacji) oraz usług rachunkowo - finansowych.

Na podstawie upoważnienia nr (...) Urząd Skarbowy przeprowadził w firmie podatnika w (...) kontrolę podatkową w zakresie rzetelności i legalności rozliczeń z budżetem z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2003.

Sporządzony (...) protokół kontroli stwierdza następujące nieprawidłowości w zakresie dochodu:

a) zaniżenie przychodu o kwotę odsetek ((...) zł) otrzymanych od spółki A w T. z tytułu umowy z dnia (...) o powierniczym przelewie wierzytelności zawartej ze spółką B;

b) zaniżenie przychodu o kwotę (...) zł z tytułu usługi restrukturyzacyjnej na rzecz firmy C;

c) zaniżenie przychodu o kwotę (...) zł z tytułu czynności windykacyjnych na rzecz firmy D;

d) niewykazanie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów przychodu uzyskanego ze sprzedaży zestawu komputerowego w kwocie (...) zł.

Na podstawie § 11 ust. 1 - 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152 poz. 1475, z późn. zm.) uznano prowadzoną przez podatnika księgę za nierzetelną w części dotyczącej przychodu za rok 2003 i nie uznano jej za dowód w prowadzonym postępowaniu (art. 193 ordynacji podatkowej). Na podstawie art. 23 § 2 o.p. odstąpiono od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, gdyż dane wynikające z ksiąg uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku kontroli, pozwalały na określenie podstawy opodatkowania.