Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 lutego 2013 r., sygn. I SA/Wr 1725/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Marek Olejnik, Sędziowie: Sędzia WSA - Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Sędzia WSA - Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant: Małgorzata Jakubiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 lutego 2013 r. przy udziale - sprawy ze skargi D. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie: podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. wraz z odsetkami za miesiące: styczeń, marzec, kwiecień-lipiec, wrzesień-listopad 2006r. oddala skargę.
Uzasadnienie
1. Postępowanie przed organami podatkowymi.
1.1. Przedmiotem postępowania jest skarga D. T. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. (dalej: organ odwoławczy; organ podatkowy drugiej instancji) z dnia [...] września 2011 r., Nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. we W. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia [...] czerwca 2011 r., Nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. wraz z odsetkami za styczeń, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, wrzesień, październik, listopad, grudzień 2006 r.
1.2. W 2006 r. skarżący prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej w całodobowym sklepie spożywczym. Z tego tytułu opłacał podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach określonych w przepisie art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej: u.p.d.o.f.).
1.3. W zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2006 wykazał: przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w wysokości 1.242.743,94 zł; koszty uzyskania przychodów w kwocie 1.242.083,10 zł; dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w kwocie 660,84 zł oraz podatek należny - 126,00 zł.
1.4. W związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami w toku kontroli podatkowej organ podatkowy pierwszej instancji decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r., Nr [...], określił skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006r. w kwocie 35.138,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę od niezapłaconych w terminie płatności zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za ww. miesiące 2006 r., w łącznej kwocie 3.747,00 zł. W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy pierwszej instancji podał, że nieprawidłowości w ewidencji przychodów polegały na ich zaniżeniu o łączną kwotę 2.100 zł w wyniku niezaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów faktur (łącznie cztery faktury) wystawionych na rzecz dwóch nabywców (A Sp. z o.o; B S.A.). Po zweryfikowaniu tych dokumentów oraz uznaniu, że jedna z faktur została podwójnie zaksięgowana, organ podatkowy pierwszej instancji przyjął, że skarżący zaniżył wartość przychodów z działalności gospodarczej o 1.800 zł. Dodatkowo zakwestionowano skarżącemu prawo do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodu wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez P.H.U "C "- F.Ł.; Zakład Pracy Chronionej "D"; E S.S.; F P.M.; Przedsiębiorstwo Usługowo Reklamowo Handlowe "G" F.M. na łączną kwotę 130.122,23 zł (łącznie czternaście faktur). Organ podatkowy pierwszej instancji powołując się na art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. wyjaśnił, że warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest nie tylko jego faktyczne poniesienie, lecz przede wszystkim posiadanie dokumentów odzwierciedlających rzeczywiste zdarzenie gospodarcze mające związek z przychodem z działalności gospodarczej. Podkreślił jednak, że samo posiadanie faktur nie przesądza o możliwości zaliczenia wynikających z nich kwot do kosztów uzyskania przychodów, gdy nie spełniają one warunku rzetelności - zgodności z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczych. Mając na względzie powyższe organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że w przypadku faktur VAT dokumentujących usługi transportowe i remontowe wykonane przez P.H.U "C " F.L. (faktury VAT: nr [...]/06 z dnia [...] stycznia 2006 r.; nr [...]/01/06 z dnia [...] stycznia 2006 r.), to nie zostały one wykonane przez podmiot na nich wskazany tj. przez F. L albowiem z materiału zgromadzonego w sprawie wynika, iż w dniu [...] listopada 2005 r. tj. w roku poprzedzającym 2006 r. za który prowadzone było postępowanie, Pan L. zmarł. W związku z tym wskazywany przez skarżącego usługodawca rzeczonych usług w zakresie transportu oraz remontu faktycznie nie mógł ich wykonać. Dodatkowo skarżący nie przedstawił potwierdzeń zapłaty, potwierdzenia przelewu, wyciągu z rachunku bankowego ani żadnego innego dowodu świadczącego o rzeczywistej zapłacie za wykonane usługi, jak również nie przedłożył żadnych dowodów potwierdzających rzeczywisty przebieg nabytych usług.
