Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. III SA/Wa 2332/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz, Protokolant referent stażysta Bartłomiej Grzybowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz A.K. kwotę 7.217 zł (słownie: siedem tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W., po rozpatrzeniu odwołania A. K. (dalej zwanego Skarżącym), utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2013 r. w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2007 r. w wysokości 2.756.452,00 zł.

Dyrektor Izby Skarbowej uzasadniając zaskarżoną decyzję w pierwszej kolejności odniósł się do wniosku Skarżącego o umorzenie w całości przedmiotowego postępowania ze względu na jego bezprzedmiotowość w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 18 lipca 2013 r. sygn. akt SK18/09. Organ odwoławczy zwrócił uwagę, że stanowiący podstawę rozstrzygnięcia przepis art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., zwana dalej u.p.d.o.f.), w brzmieniu obowiązującym w 2007 r., nie został uznany w/w orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego za niezgodny z Konstytucją. W związku z tym za bezzasadne uznał twierdzenie, iż przepis ten nie może stanowić podstawy do wydania decyzji w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych.