Wpłaty na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
Podstawę tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub wypłaty świadczenia urlopowego przez pracodawcę stanowi liczba zatrudnionych w dniu 1 stycznia danego roku. Często się zdarza, że powyższą zasadę pracodawcy błędnie przyjmują do ustalania liczby zatrudnionych w celu naliczenia odpisu na fundusz.
Możliwość uzyskania pomocy z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest uzależniona od sytuacji życiowej, rodzinnej i zdrowotnej osoby uprawnionej.
Od 1 stycznia 2003 r. - w wyniku nowelizacji ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych - pracodawcy, którzy nie należą do tzw. sfery budżetowej, mają możliwość wpływania na wielkość swoich obciążeń finansowych z tytułu prowadzonej działalności socjalnej na rzecz zatrudnianych pracowników - stosownie do aktualnej sytuacji ekonomicznej.
Działalność socjalna pracodawcy jest jedną z jego powinności wobec pracownika. Podejmowanie czynności mających na celu zaspokajanie bytowych, socjalnych oraz kulturalnych potrzeb zatrudnianych osób jest istotnym elementem stosunku pracy zarówno z punktu widzenia pracownika, jak i pracodawcy. Zasadniczą formą wykonywania działalności socjalnej jest powołanie funduszu świadczeń socjalnych. Podstawowym
Czy postanowienia układu zbiorowego mają wpływ na podatkowe obowiązki stron stosunku pracy? Jakie szczegółowe regulacje podatkowe znajdują zastosowanie w odniesieniu do różnych rodzajów świadczeń na rzecz pracowników?
W „Poradniku GP” nr 29/2003 r. zamieszczono wzór regulaminu ZFŚS. W dziale - Pomoc na cele mieszkaniowe pkt 2 brzmi „W przypadku zatrudnienia u pracodawcy współmałżonków, zamieszkujących w tym samym lokalu i prowadzących wspólne gospodarstwo domowe, pożyczka na remont i modernizację może być przyznana tylko jednemu z nich.” Jaka jest podstawa prawna tego zapisu, czy ostatnio ukazały się zmiany do ZFŚS
Czy po akcesji Polski w 2004 r. do Unii Europejskiej zostanie zlikwidowany zakładowy fundusz świadczeń socjalnych? Pojawiają się takie poglądy. Są one przyczyną wielu spekulacji i wątpliwości związanych np. z przyszłością dokonywanych inwestycji w tzw. infrastrukturę socjalną.