Ubezpieczenia społeczne obywatela UE

Pytanie

Jak wygląda kwestia ubezpieczenia społecznego pracownika zatrudnionego wewnątrz UE?

Odpowiedź

Wskazać należy, iż państwa członkowskie UE nie ujednoliciły rozwiązań socjalnych i utrzymały swoje systemy ubezpieczeń społecznych. Oznacza to, iż każde z nich zachowało swobodę samodzielnego określania warunków uczestniczenia w tych systemach oraz zakresu poddanych im podmiotów, rodzaje świadczeń i ich wysokość. Różnorodność funkcjonujących systemów spowodowała, iż konieczne stało się opracowanie reguł pozwalających rozstrzygać kolizję norm w zakresie wyboru prawa właściwego. Wypracowano generalną zasadę polegającą na tym, iż osoby przemieszczające się na terenie Unii w celach zarobkowych podlegają ustawodawstwu tylko jednego państwa członkowskiego, na terytorium, którego wykonywana jest praca lub prowadzona działalność gospodarcza. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy pracownik najemny zatrudniony na terytorium jednego państwa członkowskiego przez przedsiębiorstwo, w którym jest zwykle zatrudniony i przez które został skierowany do wykonywania pracy na terytorium innego państwa członkowskiego, podlega nadal ustawodawstwu pierwszego państwa członkowskiego, pod warunkiem że przewidywany okres wykonywania tej pracy nie przekracza 12 miesięcy i że nie został on skierowany w miejsce innej osoby, której okres skierowania upłynął. Nadal zatem pracownik delegowany będzie podlegał przepisom kraju wysyłającego. Celem potwierdzenia tego faktu należy złożyć na formularzu E 101 zaświadczenie dotyczące ustawodawstwa właściwego. Podobnie traktowana jest sytuacja, gdy osoba zwykle prowadząca działalność na własny rachunek na terytorium państwa członkowskiego i wykonująca pracę na terytorium innego państwa członkowskiego w dalszym ciągu podlega ustawodawstwu pierwszego państwa, pod warunkiem że przewidywany okres wykonywania tej pracy nie przekracza 12 miesięcy.