Wydatki wyłączone z kosztów uzyskania przychodów

Wydatki mogą być wyłączone z kosztów uzyskania przychodów z powodu zamieszczenia ich na negatywnej liście kosztów (art. 23 updof, art. 16 updop). W tym dużym katalogu znajduje się grupa kosztów, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, ale z różnych względów ustawodawca odmówił podatnikom prawa zaliczenia ich do kosztów podatkowych. Koszty mogą być również wyłączone z rachunku podatkowego przez okres przejściowy, np. wydatki podlegające korekcie kosztów z powodu ich niezapłacenia w terminie do momentu uregulowania. Nie stanowią również kosztów uzyskania przychodu wydatki związane z przychodami zwolnionymi od podatku. W przypadku kosztów dotyczących zarówno działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej, rozdziału należy dokonać proporcjonalnie.

Środki trwałe, wartości niematerialne i prawne

Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Kosztem są natomiast odpisy amortyzacyjne dokonywane od tych składników. Dokonane odpisy stanowią koszt uzyskania przychodu, jeżeli są dokonywane zgodnie z przepisami. Zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Podatnik w ewidencji ujmuje wszystkie środki trwałe, które używa dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, nawet jeżeli zostały już w pełni zamortyzowane.

PRZYKŁAD

W marcu 2014 r. podatnik zakończył amortyzację samochodu osobowego. Samochód ten dalej jednak użytkuje w prowadzonej działalności gospodarczej. Zaprowadzając ewidencję środków trwałych na 2015 r., podatnik dalej powinien wpisywać ten samochód do tej ewidencji. Dzięki temu samochód będzie dalej formalnie miał status środka trwałego i podatnik nie będzie musiał rozliczać go według ewidencji przebiegu pojazdu.

Z ewidencji zdejmuje się te środki trwałe, które z różnych przyczyn (zbycie, likwidacja, przekazanie na cele osobiste) przestały być trwale używane dla celów działalności gospodarczej.

Podatnicy mogą amortyzować środki trwałe według różnych metod (liniowa, degresywna, stawki indywidualne czy metoda jednorazowej amortyzacji). Wybranej metody amortyzacji dla danego środka trwałego nie można zmieniać. Stosuje się ją do pełnego zamortyzowania. Należy o tym pamiętać, zaprowadzając ewidencję na kolejny, rozpoczynający się rok. Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać w równych ratach co miesiąc, co kwartał albo jednorazowo na koniec roku. Przy metodzie jednorazowej odpisu jednorazowego można dokonać już w miesiącu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

O wprowadzeniu składnika majątku do ewidencji środków trwałych decyduje kilka czynników. Jednym z nich jest wartość początkowa składnika. Składniki majątku o wartości powyżej 3500 zł użytkowane dłużej niż rok podatnik ma obowiązek zaliczyć do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a następnie dokonywać od nich odpisów amortyzacyjnych. W przypadku środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych o wartości równej lub mniejszej od kwoty 3500 zł - podatnicy mają kilka możliwości:

● Bezpośrednio w koszty. Gdy wartość początkowa składnika nie przekracza 3500 zł, podatnik może nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tego składnika. Wydatki poniesione na jego nabycie podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania bezpośrednio w miesiącu oddania go do używania. Podatnik nie ma obowiązku wprowadzania takiego składnika do ewidencji środków trwałych. Ewidencja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służy obliczaniu odpisów amortyzacyjnych. W przypadku składników zaliczonych bezpośrednio do kosztów, odpisy amortyzacyjne nie są dokonywane. Podatnik może wprowadzić wartość takiego składnika do kosztów uzyskania przychodów dopiero w miesiącu oddania go do używania. Ma to szczególne znaczenie w przypadku środków wytworzonych we własnym zakresie, gdzie proces wytworzenia rozłożony jest w czasie;

● Jednorazowy odpis amortyzacyjny. Drugą możliwością w przypadku nabycia składnika o wartości nieprzekraczającej 3500 zł jest zaliczenie danego składnika do środków trwałych i dokonanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego. W takim przypadku podatnik powinien wprowadzić składnik do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jednorazowego odpisu amortyzacyjnego podatnik powinien dokonać w miesiącu oddania go do używania albo w miesiącu następnym. Składniki majątku wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania do używania;

● Amortyzacja według zasad ogólnych. W przypadku składnika o wartości równej 3500 zł lub niższej podatnik może również amortyzować go według wybranej metody amortyzacji (dostępnej dla danego rodzaju środka). W takim przypadku podatnik powinien wprowadzić dany składnik do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Odpisów amortyzacyjnych podatnik powinien dokonywać począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość przyjęto do używania.

Czy można amortyzować środki trwałe nabyte w spadku

PROBLEM

Odziedziczyłem po wuju warsztat (stanowiący budynek niemieszkalny), w którym znajdują się maszyny. Wuj prowadził ten warsztat kilka lat. Jestem jego wyłącznym właścicielem. Maszyny były w całości zamortyzowane przez wuja. Sam prowadzę działalność gospodarczą i planuję uruchomienie tego warsztatu ponownie, tj. będę kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną dotychczas przez wuja. Czy mogę amortyzować w swojej działalności odziedziczone maszyny? Jak amortyzować budynek warsztatu, który nie został w pełni zamortyzowany przez wuja? Wuj amortyzował budynek według stawki 2,5%.