Porada
ZRZECZENIE SIĘ PRAWA DO WYNAGRODZENIA
Pracownik nie może zrzec się prawa do wynagrodzenia ani przenieść tego prawa na inną osobę. Za wynagrodzenie uważa się nie tylko samą pensję zasadniczą, ale także dodatki, takie jak m.in. dodatek stażowy.
Za zrzeczenie się prawa do wynagrodzenia uznało się przyjmować w doktrynie prawa pracy każde oświadczenie woli pracownika zmierzające do rezygnacji z zapłaty za świadczoną pracę. Zrzeczenie się może obejmować albo zobowiązanie pracownika do świadczenia pracy nieodpłatnie, albo zwolnienie pracodawcy z zapłaty wynagrodzenia za przepracowany przez pracownika okres.
Zakres przedmiotowy zakazu
Termin "wynagrodzenie" określone w art. 84 k.p. jest rozumiany szeroko. Oznacza to, że przez pojęcie "wynagrodzenie" rozumie się nie tylko samo wynagrodzenie zasadnicze, ale także dodatki do wynagrodzenia, takie jak np. tzw. dodatek stażowy (wyrok SN z 5 grudnia 1977 r.). Ponadto ochroną objęte są także m.in. odprawy, np. rentowa (wyrok SN z 17 lutego 2005 r.), ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (wyrok SN z 11 czerwca 1980 r.), jak również nagroda jubileuszowa (wyrok SA w Gdańsku z 29 sierpnia 1994 r.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
