Rozliczanie rabatów w VAT

1. Rabaty udzielane w momencie sprzedaży

W praktyce najczęstsze są klasyczne rabaty pieniężne/kwotowe, czyli obniżenie ceny. Często obniżki cen dokonywane są już w momencie sprzedaży. Innymi słowy, w szczególności w wyniku negocjacji, gorszej koniunktury na rynku czy w związku z nabyciem dużej ilość/wartości towarów lub usług, już na etapie realizowania transakcji strony uzgadniają, że cena będzie niższa niż np. wynikająca z oficjalnego cennika.

Z perspektywy rozliczeń VAT to dość klarowny przypadek. Został on uregulowany w art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT). Zgodnie z jego brzmieniem podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen (czyli de facto rabatów), uwzględnionych w momencie sprzedaży.

Oznacza to, że już na etapie pierwotnego rozliczenia danej transakcji sprzedawca uwzględni obniżkę ceny. To właśnie ta obniżona cena będzie stanowić podstawę opodatkowania, powinna widnieć na fakturze (przy czym zdaniem autora dopuszczalne jest "pokazanie" na fakturze ceny przed rabatem i po nim, np. żeby osiągnąć wydźwięk marketingowy rabatu) i ostatecznie trafi do rejestru sprzedaży i deklaracji VAT. Oczywiste jest to, że nie wystąpi przesłanka wystawienia jakiejkolwiek późniejszej faktury korygującej czy zdobywania potwierdzenia od kontrahenta.