Jak rozliczać zakupy opłacane za pomocą kart paliwowych – konsekwencje wyroku TSUE

Z najnowszego wyroku TSUE z 15 maja 2019 r. w sprawie C-235/18 wynika, że nie wszystkie transakcje nabycia towarów, za które płacimy kartą paliwową, są dostawą towarów. Ani emitenci kart, którzy refakturują koszty paliwa, ani ich klienci, którzy otrzymują refaktury, nie mogą odliczać VAT od tych zakupów. W takiej sytuacji emitent udostępniający klientom karty paliwowe nie sprzedaje paliwa, tylko świadczy usługę finansową (kredytową), która jest zwolniona z podatku. A transakcja zwolniona z VAT nie daje prawa do odliczenia.

15 maja 2019 r. TSUE wydał wyrok w sprawie C-235/18. Dotyczyła ona odliczania VAT od zakupów opłacanych kartą paliwową. Kontrowersje wokół wyroku dotyczą przede wszystkim tego, kogo dotyczy to orzeczenie i jakie skutki może wywołać dla podatników.

Na rynku mamy do czynienia z wieloma rodzajami kart paliwowych. W ofercie są karty paliwowe wystawiane przez podatników:

• którzy są jednocześnie faktycznymi sprzedawcami paliwa,
• innych niż podmioty faktycznie sprzedające paliwo, tzw. emitentów kart.

TSUE rozstrzygał w zakresie wątpliwości dotyczących sytuacji, kiedy to karty paliwowe są wystawiane przez podmioty, które nie są faktycznymi sprzedawcami paliwa. Wydany wyrok stanowi odpowiedź na pytanie prejudycjalne, z którym wystąpił do Trybunału Naczelny Sąd Administracyjny (zob. postanowienie NSA z 23 listopada 2017 r., sygn. akt I FSK 63/16).

NSA zdecydował wystąpić z takim pytaniem z uwagi na liczne wątpliwości i odmienne stanowisko, które reprezentował fiskus w porównaniu z sądami. Według stanowiska reprezentowanego w orzecznictwie podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia VAT od zakupów, za które zapłacił za pomocą karty paliwowej. Natomiast według stanowiska dominującego w wyjaśnieniach organów podatkowych w takiej sytuacji podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia.