Skutecznym sposobem zabezpieczania się przed ryzykiem kursowym (ang. hedging) są terminowe transakcje walutowe. Ogólnie polegają one na zajęciu na rynku terminowym pozycji odwrotnej do pozycji dewizowej, którą pragnie się zabezpieczyć.

Przy zarządzaniu ryzykiem kursowym możemy wyróżnić dwie podstawowe strategie: konserwatywną oraz aktywną.

l  Strategia konserwatywna wiąże się z pełnym zabezpieczeniem pozycji walutowej poprzez właściwy dobór struktury pochodnych instrumentów walutowych, czyli tzw. wyzerowanie luki walutowej. Pełne zabezpieczenie pozycji walutowej całkowicie eliminuje możliwość pozytywnego lub negatywnego wpływu kursu na jej wartość.

  - zarządzający świadomie decyduje się na częściowe lub całkowite pozostawienie ekspozycji walutowej. Aktywne zarządzanie ryzykiem walutowym wymaga wcześniejszego określenia maksymalnej wielkości ekspozycji, procedur bezpieczeństwa oraz maksymalnej możliwej straty, przy której pozycja walutowa zostanie zamknięta.