Różnice kursowe - ujęcie podatkowe i bilansowe

Ponieważ wszelkie wyrażone w walutach obcych aktywa, pasywa, przychody oraz koszty muszą być ujmowane w księgach rachunkowych oraz w sprawozdaniach finansowych w polskich złotych (PLN), powstaje konieczność przeliczenia wartości pozycji wyrażonych w walucie obcej na PLN po właściwym kursie wskazanym w regulacjach ustawowych.

Zmienność kursów walut w obrocie gospodarczym wywołuje konieczność stosowania do przeliczeń różnych kursów dla tej samej waluty. W konsekwencji przeliczenie tej samej ilości waluty obcej po różnych kursach (w zależności od kursu obowiązującego na dzień przeliczenia) daje różne wartości w PLN, a biorące się stąd różnice określa się mianem różnic kursowych.

Zasady przeliczania transakcji w walutach obcych na walutę polską są określone w przepisach prawa bilansowego, przepisach podatkowych oraz Międzynarodowych Standardach Rachunkowości (MSR), a właściwe przeliczanie waluty jest jednym z czynników determinujących poprawność sporządzanych sprawozdań finansowych oraz rozliczeń podatkowych.

Obowiązujące przepisy pozwalają jednostkom prowadzącym księgi rachunkowe na wybór metody bilansowej lub podatkowej rozliczania różnic kursowych.

UWAGA

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych nie mają możliwości wyboru metody ustalania różnic kursowych. Są zobowiązani do ustalania tych różnic wyłącznie z zastosowaniem metody podatkowej. Do tej grupy zaliczają się podatnicy rozliczający podatek dochodowy na zasadach ogólnych (prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów) bądź rozliczający się w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Różnice kursowe w ujęciu podatkowym

W celu poprawnego rozliczenia podatkowego i prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania przedsiębiorstwa realizujące transakcje w walutach obcych są zobowiązane do ustalania różnic kursowych zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi.