Wyrok WSA w Krakowie z dnia 8 lutego 2024 r., sygn. III SA/Kr 1397/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący S WSA Ewa Michna (spr.) Sędziowie WSA Janusz Kasprzycki Asesor WSA Marta Kisielowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 8 lutego 2024 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 3 lipca 2023 r., SKO.ŚR/4111/471/2023 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie na rzecz skarżącej M. C. 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z 8 marca 2022 r. Burmistrz Miasta K. odmówił skarżącej (M. C.) przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką.

Przyczyną odmowy wnioskowanego świadczenia był brak spełnienia przesłanki, o której w art. 17 ust. 1b ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 390), dalej określanej jako: "u.ś.r." Matka skarżącej orzeczeniem z 28 marca 2011 r., w wieku 81 lat, została zaliczona do stopnia niepełnosprawności znacznego, ze stwierdzeniem, że się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność, a ustalony stopień niepełnosprawności datował się na 29 czerwca 2004 r.

Zaistniała nadto negatywna przesłanka z art. 17 ust.5 pkt 1b u.ś.r. Skarżąca, decyzją z 1 października 2014 r., miała bowiem ustalone prawo do zasiłku dla opiekuna, a na wezwanie organu nie dokonała wyboru jednego ze świadczeń pozostających w zbiegu.

W odwołaniu skarżąca podniosła zarzuty naruszenia: art. 17 ust. 1b u.ś.r. oraz art. 37 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie, decyzją z 3 lipca 2023 r., utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Kolegium wyjaśniło, że wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r., K 38/13 orzeczono, że w zakresie, w jakim art. 17 ust.1b u.ś.r. różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, był niezgodny z art. 32 ust.1 Konstytucji RP. W związku z tym, ustalenie daty powstania niepełnosprawności matki skarżącej, nie mogło stanowić przeszkody dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.