Obowiązki pracodawcy w zakresie przechowywania dokumentacji pracowniczej
Pracodawcy muszą przekazywać pracownikom informacje o okresie przechowywania dokumentacji pracowniczej, możliwości jej odbioru oraz konsekwencjach jej nieodebrania. Obowiązek ten dotyczy jednak tylko osób zatrudnionych od 2019 roku. W artykule wyjaśniamy, kiedy należy dołączyć taką informację do świadectwa pracy, jak wygląda procedura wydawania kopii dokumentacji oraz co zrobić w przypadku ponownego zatrudnienia pracownika – na przykładzie rozwiązania umów w 2025 roku.
Kodeks Pracy 2025. Praktyczny komentarz z przykładami »»»
Od 1 stycznia 2019 r. pracodawca musi dołączać do świadectwa pracy, wydawanego pracownikowi w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy, informację o:
1) okresie przechowywania dokumentacji pracowniczej, liczonym od końca roku kalendarzowego, w którym stosunek pracy został zakończony (pierwszy lub ponownie nawiązany),
2) możliwości odbioru dokumentacji pracowniczej do końca miesiąca kalendarzowego następującego po upływie wskazanego okresu jej przechowywania,
3) zniszczeniu dokumentacji pracowniczej w przypadku jej nieodebrania we wskazanym terminie.
Zgodnie z wyjaśnieniami resortu pracy obowiązek ten dotyczy jednak tylko pracowników, którzy zostali zatrudnieni w 2019 r. i z którymi w tym roku lub później doszło lub dojdzie do rozwiązania stosunku pracy. Informacja może być przekazywana w postaci papierowej lub elektronicznej (art. 946 k.p.).
W maju 2025 r. pracodawca wypowiedział trzy umowy o pracę, zawarte odpowiednio: 1 stycznia 2020 r., 1 października 1999 r. (w tym przypadku przesłał do ZUS raport informacyjny) oraz 1 lipca 1992 r. Do świadectwa pracy za pierwszą umowę o pracę musi dołączyć informację o 10-letnim okresie przechowywania dokumentacji pracowniczej, którego bieg rozpocznie się 31 grudnia 2025 r. Pracodawca powinien umieścić w tej informacji także zawiadomienie o możliwości odbioru dokumentacji do końca miesiąca kalendarzowego następującego po upływie tego okresu, czyli do końca stycznia 2036 r. Jego obowiązkiem będzie też poinformowanie pracownika, że w razie nieodebrania dokumentacji w tym terminie zostanie ona zniszczona. Do pozostałych stosunków pracy nie stosujemy obowiązków informacyjnych w zakresie przechowywania dokumentacji.
Kiedy pracodawca ma obowiązek wydania kopii dokumentacji?
Do obowiązków pracodawcy należy także wydawanie kopii całości lub części dokumentacji pracowniczej (art. 9412 k.p.). Realizacja tego zobowiązania będzie następować na wniosek, złożony w postaci papierowej lub elektronicznej, obecnego lub byłego pracownika, a w razie jego śmierci – członków rodziny. Wniosek nie musi zawierać uzasadnienia.
Na wydanie kopii dokumentacji pracodawca ma 30 dni od dnia otrzymania wniosku, który włącza odpowiednio do części B albo C akt osobowych pracownika (§ 18 ust. 3 rozporządzenia o dokumentacji). Pracodawca powinien ją przekazać po udokumentowaniu prawa osoby odbierającej do otrzymania kopii. Jeśli przechowuje dokumentację w formie papierowej, wówczas kopię jej całości lub części może wydać:
- w postaci papierowej, opatrzonej podpisem pracodawcy lub osoby przez niego upoważnionej potwierdzającym zgodność kopii z dokumentacją pracowniczą,
- w postaci elektronicznej jako odwzorowanie cyfrowe, zapisane w formacie PDF i opatrzone e-pieczęcią lub e-podpisem pracodawcy bądź osoby przez niego upoważnionej potwierdzającym zgodność kopii z dokumentacją pracowniczą.
W razie przechowywania e-dokumentacji przekazanie kopii jej części lub całości może nastąpić:
- w postaci elektronicznej, przy zastosowaniu zasad o przenoszeniu dokumentacji między systemami teleinformatycznymi,
- w postaci papierowej stanowiącej wydruk z dokumentacji pracowniczej prowadzonej w postaci elektronicznej, zawierający oprócz treści również metadane oraz podpis pracodawcy lub osoby przez niego upoważnionej potwierdzający zgodność kopii z dokumentacją pracowniczą.
Ponowne zatrudnienie a dokumentacja pracownicza
Obecnie w razie ponownego nawiązania stosunku pracy w ciągu 10 lat od zakończenia poprzedniej umowy pracodawca nie będzie zakładał nowej dokumentacji pracowniczej, lecz będzie kontynuował prowadzenie dokumentacji dotychczas posiadanej dla tego pracownika (art. 945 § 1 k.p.). Zatem zatrudnienie tej samej osoby kolejny raz po 10-letnim okresie archiwizacji dokumentów spowoduje, że pracodawca będzie zobowiązany do przygotowania nowej dokumentacji.
Powstaje wątpliwość, czy prowadzenie dokumentacji można kontynuować także w sytuacji, gdy dokumentacja nie zostanie jeszcze zniszczona. W uzasadnieniu do ustawy zmieniającej wskazano, że ten fakt nie wpływa na obowiązek zgromadzenia dokumentów pracowniczych od nowa. Oznacza to, że pracodawca powinien w takim przypadku założyć pracownikowi nową teczkę akt osobowych. Takie podejście, choć zgodne z wykładnią językową, jest jednak bardzo rygorystyczne w stosunku do obecnych regulacji, które nie zabraniają wykorzystania raz utworzonej dokumentacji pracowniczej dla konkretnego pracownika przy ponownym nawiązaniu z nim stosunku pracy.
Pracodawca zatrudniał pracownika A w okresie od 1 września 2007 r. do 15 listopada 2017 r., a pracownika B od 1 stycznia do 31 marca 2019 r. (umowa na okres próbny). Następnie nawiązał stosunki pracy: z pracownikiem A od 1 stycznia 2025 r., a z pracownikiem B od 1 maja 2025 r. W obu przypadkach będzie mógł kontynuować prowadzenie dotychczasowej dokumentacji pracowniczej.
Oprac. Katarzyna Bogucka
Więcej na ten temat: Dokumentacja kadrowa 2025. Zasady prowadzenia i przechowywania »»»

Dokumentacja kadrowa 2025. Zasady prowadzenia i przechowywania
Dokumentacja kadrowa 2025. Zasady prowadzenia i przechowywania