Interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.723.2025.2.DA

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·nieprawidłowe w zakresie możliwości skorzystania z zaniechania poboru podatku z tytułu umorzenia kredytu w części, w jakiej został on zaciągnięty na zakup lokalu niemieszkalnego (garażu) oraz na pokrycie opłat okołokredytowych dotyczących ubezpieczeń,

·prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem złożonym 26 sierpnia 2025 r. oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 października 2025 r. (data wpływu 8 października 2025 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania: (...)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania: (...).

Opis zdarzenia przyszłego

W związku z toczącymi się negocjacjami z Bankiem … w sprawie ugody dotyczącymi rozwiązania umowy kredytu hipotecznego indeksowanego kursem CHF, … oraz … (dalej: „Zainteresowani”) zwracają się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej pod kątem konsekwencji podatkowych w tej sprawie.

Kredyt został zaciągnięty w 2006 r. (aneksowany w 2007 r.) na zakup mieszkania oraz pokrycie części kosztów jego remontu. Wysokość udzielonego Zainteresowanym kredytu wynosiła 195 954 zł. Na dzień sporządzenia propozycji ugody spłacona kwota wynosiła 239 335,27 zł, natomiast pozostałe zadłużenie to kwota ponad 168 000 zł. Kredyt nadal jest spłacany.

Bank … w proponowanej ugodzie proponuje umorzyć część aktualnego zadłużenia. Umorzeniu podlegałaby kwota ok. 149 762,88 pomniejszona o bieżące spłaty rat kredytowych. Bank traktuje tę kwotę jako przychód do opodatkowania oraz informuje o możliwości skorzystania z zaniechania poboru podatku.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

Wskazany we wniosku kredyt hipoteczny został zaciągnięty … listopada 2006 r. pomiędzy …. a Kredytobiorcami, którymi są: … i … (Zainteresowani), na okres 360 równych miesięcznych rat kapitałowo-odsetkowych, czyli 30 lat.

… lutego 2007 r. został sporządzony aneks do umowy kredytowej, w którym Strony (Zainteresowani) postanawiają zwiększyć kwotę kredytu o kwotę w wysokości 12 150 zł, która zostaje przeznaczona na pokrycie części kosztów remontu nieruchomości.

W momencie dokonywania wszelkich czynności opisanych we wniosku, w małżeństwie Zainteresowanych panował ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

Ww. kredyt hipoteczny został zaciągnięty w ... Podczas swojej działalności w Polsce, bank ten podlegał nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym. Wchodził w skład polskiego sektora bankowego, który jest nadzorowany przez KNF. Obecnie bank ten już nie działa na terenie Polski. Kredyt zaciągnięty w … obsługuje Bank …. Bank … jest uprawniony do udzielania kredytów i podlega nadzorowi państwowych organów nadzorczych nad rynkiem finansowym w Polsce.

Zgodnie z zawartą umową o kredyt, wszyscy kredytobiorcy odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie.

Kredyt został zaciągnięty w wysokości 183 804 zł, aneksowany do kwoty 195 954 zł. Wypłacony został w złotych polskich (PLN) w następujący sposób:

·180 000 zł − bank przelał środki bezpośrednio na rachunek firmy deweloperskiej ..., które w całości przeznaczone zostały na zakup nieruchomości mieszkalnej; pozostała kwota w wysokości 3 804 zł to koszty wymaganych przez bank ubezpieczeń oraz opłaty sądowej,

·12 000 zł – przelew na rachunek kredytobiorcy – kwota ta przeznaczona została w całości na remont i wykończenie zakupionego mieszkania; pozostałe 150 zł to koszty opłaty sądowej.

Wskazany we wniosku kredyt jest kredytem mieszkaniowym, zaciągniętym na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.).

Kredyt został zabezpieczony hipoteką. Hipoteka została ustanowiona na zakupionym przez Zainteresowanych mieszkaniu, na którego zakup został zaciągnięty kredyt.

Sporządzony w 2007 r. aneks do umowy kredytowej dotyczył powiększenia kwoty kredytu o 12 000 zł, która została przeznaczona na remont zakupionego mieszkania.

W umowie kredytowej zapisano (Część szczególna A, § 1 pkt 2):

Kredyt przeznaczony jest na pokrycie części kosztów zakupu nieruchomości mieszkalnej opisanej szczegółowo w § 3, ust. 1 zwanej dalej „nieruchomością”.

§ 3 ust. 1: Nieruchomością w rozumieniu postanowień ww. umowy jest lokal mieszkalny o pow. 79 m², położony w …, ul. …, woj. …. Prawo do nieruchomości, tj. odrębna własność lokalu mieszkalnego, przysługiwać będzie Zainteresowanym (małżonkom) na zasadach wspólności ustawowej.

W aneksie zapisano:

Kwota, o którą kredyt został podwyższony Aneksem nr 1 przeznaczona jest na pokrycie części kosztów remontu nieruchomości mieszkalnej opisanej w § 3 ust. 1 umowy kredytu.

Kredyt, o którym mowa we wniosku, został w całości przeznaczony na cele wskazane w umowie kredytowej.

Na zakup lokalu przeznaczona została cała kwota kredytu zgodnie z zapisami w umowie kredytowej z … listopada 2006 r., natomiast na pokrycie części kosztów remontu została przeznaczona w całości kwota zawarta w aneksie do umowy z … lutego 2007 r.

Data nabycia mieszkania (data sporządzenia aktu notarialnego) to 14 listopada 2006 r. Miejsce położenia nieruchomości: …, ul. ….

Status prawny nieruchomości sfinansowanej kredytem:

-odrębna własność lokalu mieszkalnego nr 1 (z własnością tego lokalu połączone będzie prawo własności części działki (1 części działki) oraz w takim samym udziale współwłasność tych części budynku i urządzeń, które nie służą wyłączne do użytku właścicieli lokalu),

-odrębna własność garażu znajdującego się na parterze budynku.

Właścicielamilokalu mieszkalnego, na który został zaciągnięty ww. kredyt są Zainteresowani w równych częściach.

W latach 2007 – 2017 w zakupionym mieszkaniu mieszkali Zainteresowani. Obecnie nadal w nim mieszka Zainteresowana będąca stroną postępowania.

Przedmiotowy kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej.

Celem inwestycji mieszkaniowej, na którą zaciągnięty został kredyt było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego.

Ugoda z bankiem zostanie podpisana na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego przez oboje kredytobiorców (Zainteresowanych). Zainteresowani chcieliby ją podpisać jak najszybciej, jeżeli będzie to możliwe, to jeszcze w 2025 r.

Umorzenie przez bank części zadłużenia pozostałego do spłaty będzie dotyczyło wszystkich kredytobiorców (Zainteresowanych).

W projekcie ugody zapisana została informacja, że kwota zwolnienia z długu będzie obejmować:

-obniżenie pozostałej do spłaty kwoty kapitału kredytu wynikającej z Umowy,

-pełne i ostateczne uregulowanie roszczeń Stron poprzez jednorazową spłatę takiej obniżonej kwoty w całości przez Klienta na rzecz Banku.

Spłata kwoty kredytu nastąpi po podpisaniu ugody – przewidywany termin to grudzień 2025 r.

Na pytanie Organu o treści: „Czy w ramach ugody z bankiem nastąpi również „przewalutowanie” zaciągniętego kredytu?”, Zainteresowani wskazali: „Nie, ugoda będzie wiązała się z całkowitym i ostatecznym uregulowaniem wszelkich rozliczeń z bankiem i zamknięciem kredytu”.

Zainteresowani nie korzystali nigdy wcześniej z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie i zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 592 ze zm.).

Kredyt, którego dotyczy przedmiotowy wniosek, jest jedynym zaciągniętym przez Zainteresowanych kredytem hipotecznym i przeznaczonym na własne cele mieszkaniowe.

Pytanie

Czy na mocy obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. (z późniejszymi zmianami) w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, Zainteresowani mogą być zwolnieni z podatku dochodowego od osób fizycznych? A jeśli nie, to w sytuacji podpisania ugody, w jakiej wysokości zostanie naliczony ww. podatek?

Państwa stanowisko w sprawie

Kredyt został zaciągnięty na zakup mieszkania, które stanowiło zaspokojenie jedynie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego. Nigdy nie stanowiło źródła dochodu. Więc zdaniem Zainteresowanych kwota obniżenia zadłużenia również nie stanowi dochodu i nie powinna być opodatkowana. Zainteresowani nie korzystali wcześniej z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej. Mieszkanie, o którym mowa we wniosku, było pierwszym i jedynym mieszkaniem, które Zainteresowani kupili. Zainteresowana nadal w nim zamieszkuje.

Analizując więc wszystkie punkty obowiązującego rozporządzenia − zdaniem Zainteresowanych – nie powinni Oni płacić podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z obniżeniem zadłużenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

·dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz

·dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić, w każdej sytuacji, gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Wskazać również należy, że dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Umorzenie wierzytelności

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):

Istota zwolnienia z długu sprowadza się do tego, że skoro wierzytelność jest prawem wierzyciela, nie ma przeszkód, aby wierzyciel zrzekł się tego prawa, tj. by umorzył zobowiązanie bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Zwolnienie z długu należy do czynności prawnych rozporządzających, bowiem skutkuje ono wygaśnięciem zobowiązania. Samo zrzeczenie się wierzyciela aktem jednostronnym nie wystarcza do zwolnienia z długu.

Dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, zawartego układu, czy też poprzez oświadczenie, umowę). Wierzytelność będzie umorzona wówczas, gdy wierzyciel uzyska wiadomość od dłużnika, że przyjął on (dłużnik) zwolnienie z długu.

Konsekwencją rozporządzeniowego charakteru umowy o zwolnienie z długu jest przysporzenie po stronie dłużnika, które następuje przez zmniejszenie pasywów jego majątku. Skoro zatem dłużnik godzi się na zawarcie zwolnienia z długu to osiąga on przychód, bowiem uzyskuje on przysporzenie.

Wobec tego na skuteczne zwolnienie z długu, w myśl art. 508 Kodeksu cywilnego, składają się dwa elementy:

1)oświadczenie woli wierzyciela o umorzeniu zobowiązania,

2)akceptacja tego oświadczenia przez dłużnika.

Przy czym wskazuje się, że zwolnienie z długu może odnosić się do wierzytelności istniejących. Dopuszczalne jest także zwolnienie z długu przyszłego.

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Poprawność powyższego stanowiska potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2633/10, w którym Sąd wskazał, że „gdy dochodzi do umorzenia wierzytelności przez kredytodawcę nie jest istotne, czy u podstaw uzyskanego nieodpłatnego świadczenia leży umowa o zwolnienie z długu, czy też decyzja wierzyciela o rezygnacji z dochodzenia należności. Zasadnicze znaczenie ma bowiem to, że w następstwie takich zdarzeń dłużnik zostaje zwolniony z obowiązku spłaty zadłużenia. Po jego stronie powstaje tym samym przychód stanowiący równowartość umorzonej kwoty zobowiązania, którego nie musi już świadczyć na rzecz wierzyciela. Faktyczna rezygnacja wierzyciela z dochodzenia należności prowadzi więc do powstania przychodu, podobnie jak w przypadku zawarcia umowy o zwolnienie z długu, albowiem w każdym z tych przypadków po stronie dłużnika ustaje obowiązek spełnienia świadczenia. Należy bowiem zauważyć, że pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

Skoro zatem, w wyniku ugody z bankiem nastąpi zwolnienie Państwa z długu (umorzenie Państwu zadłużenia z tytułu kredytu) i Państwo to zwolnienie z długu przyjmą, to wskutek zmniejszenia Państwa zobowiązań wobec banku, tj. umorzenia zadłużenia w zakresie części pozostałej do spłaty kwoty kredytu (kapitału), po Państwa stronie nastąpi przysporzenie majątkowe.

Tym samym, kwota wierzytelności z tytułu zaciągniętego w 2006 r. (aneksowanego w 2007 r.) kredytu hipotecznego (kwota kapitału), która zostanie Państwu umorzona przez bank, będzie stanowić dla Państwa przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zaniechanie poboru podatku

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. 2024 r. poz. 102 ze zm.):

Z kolei § 3 ww. rozporządzenia zmieniony rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. z 2024 r. poz. 1912), które weszło w życie 24 grudnia 2024 r. stanowi, że:

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia zmieniony ww. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. stanowi, że:

W myśl natomiast § 4a ww. rozporządzenia dodanego rozporządzeniem zmieniającym z dnia 20 grudnia 2024 r.:

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazanego w § 3 ww. rozporządzenia:

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Wobec powyższego, ww. zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. rozporządzenia). Kwota ww. wierzytelności może przy tym obejmować kapitał, odsetki, a także prowizje oraz poniesione opłaty niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń. Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dotyczył jednej inwestycji mieszkaniowej.

Państwa skutki podatkowe z tytułu umorzenia wierzytelności

Zgodnie z przedstawionym przez Państwa opisem sprawy, … listopada 2006 r. zawarli Państwo w banku umowę o kredyt hipoteczny, którego celem było pokrycie części kosztów zakupu nieruchomości. … lutego 2007 r. został sporządzony aneks do umowy kredytowej, który dotyczył powiększenia kwoty kredytu, która została przeznaczona na pokrycie części kosztów remontu ww. nieruchomości. Status prawny nieruchomości sfinansowanej kredytem:

-odrębna własność lokalu mieszkalnego nr 1, (z własnością tego lokalu połączone będzie prawo własności części działki (1/32 części działki) oraz w takim samym udziale współwłasność tych części budynku i urządzeń, które nie służą wyłączne do użytku właścicieli lokalu,

-odrębna własność garażu znajdującego się na parterze budynku.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, w § 3 pkt 3 odsyła do art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków mieszkaniowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) i d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatkiem uznawanym za cel mieszkaniowy jest m.in. nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość oraz jego remont. Zatem, udzielony Państwu kredyt w części, która odpowiada wydatkom poniesionym na nabycie odrębnej własności lokalu mieszkalnego i jego remont, wypełnia przesłanki do uznania go za kredyt mieszkaniowy, o którym mowa w ww. rozporządzeniu Ministra Finansów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia lokalu mieszkalnego, zatem dla zdefiniowania tego pojęcia należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy:

Ponadto, zgodnie z art. 2 ust. 4 ww. ustawy:

Z powyższego wynika, że do lokalu mieszkalnego mogą przynależeć inne pomieszczenia.

W sytuacji, gdy pomieszczenia typu miejsce postojowe, garaż czy np. komórka lokatorska są ściśle powiązane z lokalem mieszkalnym i nie stanowią odrębnej nieruchomości uregulowanej odrębną księgą wieczystą, wówczas można przyjąć, że jako całość stanowią lokal mieszkalny mieszczący się w katalogu wydatków, o którym mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego przez Państwa opisu sprawy wynika, że 14 listopada 2006 r. nabyli Państwo ze środków pochodzących z kredytu hipotecznego odrębną własność lokalu mieszkalnego oraz odrębną własność garażu znajdującego się na parterze budynku. Nie można więc uznać, że garaż spełnia definicję „pomieszczenia przynależnego” nierozerwalnie związanego z zakupionym odrębnie lokalem mieszkalnym. Sam garaż, mimo że znajduje się w budynku, w którym są lokale mieszkalne, to jednak w żadnym wypadku nie jest lokalem mieszkalnym, a więc nie służy zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych.

Podsumowując, stwierdzam, że kwota wierzytelności z tytułu kredytu zaciągniętego w 2006 r. na pokrycie części kosztów zakupu odrębnej własności lokalu mieszkalnego, aneksowanego w 2007 r.w celu zwiększenia kwoty kredytu przeznaczonej na pokrycie części kosztów remontu ww. mieszkania, która zostanie Państwu umorzona przez bank na podstawie ugody zawartej w 2025 r. lub w 2026 r., będzie stanowić dla Państwa przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W stosunku do tego przychodu, który Państwo uzyskają w 2025 r. lub w 2026 r. w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu sfinansowania tym kredytem części zakupu lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość oraz części kosztów remontu tego lokalu, znajdzie zastosowanie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe i w związku z powyższym nie będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od przychodu powstałego w związku z umorzeniem tej części kredytu hipotecznego.

Przy czym podkreślam, że wobec treści § 4 cytowanego rozporządzenia, zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do tego przychodu będzie miało zastosowanie tylko wówczas, gdy ugoda z bankiem, na mocy której dojdzie do ww. umorzenia wierzytelności, zostanie zawarta w okresie obowiązywania rozporządzenia, tj. do 31 grudnia 2026 r.

Zatem, w tej części Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Natomiast, w stosunku do przychodu, który Państwo uzyskają w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu sfinansowania tym kredytem zakupu lokalu niemieszkalnego, tj. odrębnej własności garażu, nie znajdzie zastosowania zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

W konsekwencji, od przychodu, który powstanie w 2025 r. lub w 2026 r. w przypadku zawarcia ugody z bankiem, w związku z umorzeniem tej części kredytu hipotecznego, będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zatem, w tej części Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że zgodnie z umową kredytową, przeznaczenie kredytu dotyczyło również finansowania opłat okołokredytowych dotyczących ubezpieczeń. Wskazać należy, że zaniechanie nie znajdzie zastosowania do kwoty umorzonej wierzytelności, która będzie odpowiadała części kredytu hipotecznego zaciągniętego na ww. ubezpieczenia.

Odnosząc się do powyższego należy mieć na uwadze, że z literalnego brzmienia cytowanego wcześniej § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzeniaMinistra Finansów wynika, że kwotami wierzytelności, które mogą korzystać z zaniechania są kwoty kapitału, odsetek, prowizji i opłat niezbędnych do zawarcia kredytu mieszkaniowego, zaś „koszty usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń” nie mogą z tego zaniechania skorzystać.

Zaniechanie poboru podatku nie będzie więc miało zastosowania także do tej części kwoty umorzenia wierzytelności, która odpowiada kosztom okołokredytowym z tytułu ubezpieczeń.

Zatem, w tej części Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Pani … (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnegow .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.