Interpretacja indywidualna z dnia 18 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.785.2025.1.JS

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 października 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 13 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

4 listopada 2022 roku nabyła Pani w całości jako jedyny spadkobierca spadek po zmarłym 24 października 2022 r. Pani bracie - A. B na podstawie aktu notarialnego Poświadczenia Dziedziczenia z 4 listopada 2022 r. (...), sporządzonego w Kancelarii. W skład spadku po zmarłym bracie A. B, wchodził udział ułamkowy w wysokości 1/2 udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego, położonego w A przy ul. B 1, (...) (Księga Wieczysta (...)). Udział ten w powyżej wskazanym lokalu mieszkalnym Pani brat nabył w drodze dziedziczenia po Państwa matce - B. B, zmarłej 1 lipca 2022 r. na podstawie aktu notarialnego poświadczenia dziedziczenia z 4 listopada 2022 roku (...) w Kancelarii.

Pani matka - B. B była właścicielką powyżej wskazanego lokalu mieszkalnego w A przy ul. B 1 przez okres ponad 5 (pięciu) lat, gdyż nabyła go 12 listopada 2002 r. Po śmierci Państwa matki B. B Pani brat A. B był właścicielem 1/2 udziału w powyżej wskazanym lokalu przez okres około 3 miesięcy i nabył prawo do sprzedaży tego udziału bez podatku. Po śmierci Pani brata A. B stała się Pani właścicielem w całości przedmiotowego lokalu na podstawie spadkobrania po matce i po bracie.

14 stycznia 2025 r. sprzedała Pani powyżej wskazany lokal mieszkalny przy ul. B 1 w A na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego Repertorium A numer (...) sporządzonego w Kancelarii Notarialnej.

Pytanie

Czy do pięcioletniego okresu wymaganego do nabycia prawa do zwolnienia przychodów uzyskanych ze sprzedaży lokalu od podatku, o czym mowa w art. 10 ust. 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, wlicza się okres posiadania nieruchomości przez poprzedników prawnych spadkodawcy, czyli spadkodawców spadkodawcy?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, nabyła Pani prawo do sprzedaży udziału odziedziczonego po bracie z prawem wynikającym z art. 10 ust. 5 ustawy PIT, tj. prawo do sprzedaży bez obowiązku zapłaty podatku PIT od sprzedaży na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy PIT, gdyż do wymaganego przez przepis okresu posiadania nieruchomości wlicza się okres posiadania nieruchomości przez spadkodawcę spadkodawcy, czyli przez Pani matkę.

Pani zmarły brat A. B, korzystając z przepisu art. 10 ust. 5 ustawy PIT nie zapłaciłby podatku od sprzedaży 1/2 udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego, nabytego po zmarłej matce - B. B. W związku z powyższym, z chwilą śmierci Pani brata A. B prawa i obowiązki Pani brata stały się spadkiem, który podlega prawu spadkowemu. Jako jedyny spadkodawca [powinno być: spadkobierca – dopisek organu] nabyła Pani w całości spadek po bracie A. B, a więc nabyła Pani prawo do sprzedaży udziału odziedziczonego po bracie z prawem wynikającym z art. 10 ust. 5 ustawy PIT, tj. prawo do sprzedaży bez obowiązku zapłaty podatku PIT od sprzedaży na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy pit.

W Pani ocenie, skoro prawa majątkowe przechodzą na spadkobiercę, to w przypadku sprzedaży 1/2 udziału odziedziczonego po bracie, w lokalu położonym przy ul. B 1 w A może Pani skorzystać z przepisu art. 10 ust. 5 ustawy PIT.

Jak wskazuje orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym wyrok WSA w Łodzi z 19 listopada 2024 r., sygn. akt I SA/Łd 607/24, okres 5 lat powinien być liczony od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez wszystkich spadkodawców do których uprzednio należał przedmiotowy majątek. Wobec powyższego przyjąć należy, że okres 5-letni liczony jest od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości przez spadkodawcę, czyli także spadkodawcę spadkodawcy. Zgodnie z art. 97 paragraf 1 Ordynacji podatkowej spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. W tym miejscu przywołać należy wyrok NSA z 17 listopada 2014 r., sygn. akt II FPS 3/14 w którym NSA wskazał, że na spadkobiercę przechodzi na skutek dziedziczenia całość praw i obowiązków majątkowych należących do spadku. Przepis art. 97 paragraf 1 Ordynacji podatkowej obejmuje prawa majątkowe jakie są przewidziane w przepisach prawa podatkowego, które za życia spadkodawcy kształtowały jego sytuację i prowadziły do zmniejszenia lub wyeliminowania obciążenia podatkowego. Tak też wyraził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z 4 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 651/15.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak stanowi art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z powyższego przepisu wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast jeżeli nieruchomość lub prawa majątkowe były nabyte przez spadkodawcę również w drodze spadku, wówczas moment nabycia tej nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę określany jest zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego, tj. z chwilą śmierci spadkodawcę (spadkodawców) spadkodawcy.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

W myśl art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Jak stanowi art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego:

Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.

Wg treści art. 931 § 1 oraz Kodeksu cywilnego:

W pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku.

Na podstawie art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zgodnie z art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Jak stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

W opisie sprawy wskazała Pani, że:

· Pani matka nabyła w 2002 r. lokal mieszkalny;

· 1 lipca 2022 r. Pani matka zamarła;

· ww. lokali mieszkalny nabyła Pani wraz z bratem - każde z Państwa po ½ udziału;

· 24 października 2022 r. zmarł Pani brat;

· Jakie jedyna spadkobierczyni po zmarłym Pani bracie nabyła Pani ½ udziału w lokalu mieszkalnym, który wcześniej Pani brat nabył po zmarłej matce;

·14 stycznia 2025 r. dokonała Pani sprzedaży opisanego lokalu mieszkalnego.

Wątpliwości Pani sprowadzają się do ustalenia, czy sprzedaż udziału w lokalu mieszkalnym, który nabyła Pani po zmarłym bracie spowoduje u Paniobowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W celu udzielenia Pani odpowiedzi na powzięte wątpliwościistotne jest ustalenie, czy zbycie udziału odziedziczonego po zmarłym bracie będzie miało miejsce po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Pani spadkodawcę, tj. Pani brata.

Użyty w ww. przepisie termin „nabycie” oznacza każde uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub każde uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) bez względu na fakt czy jest to nabycie w części ułamkowej, czy w całości. Poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można więc, np. w drodze zakupu, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, spadku), a w przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa.

W opisie sprawy wprost Pani wskazała, że ½ udziału w nieruchomości (lokalu mieszkalnym) odziedziczyła Pani po Pani bracie, który odziedziczył ten udział w nieruchomości po swojej matce, która zmarł w 2022 r.

Wyjaśniam, że przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje wyłącznie na nabycie lub wybudowanie nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, po którym następuje dziedziczenie. W przepisie tym ustawodawca wskazuje tylko i wyłącznie na spadkodawcę, a nie na poprzedniego spadkodawcę spadkodawcy.

W przedmiotowej sprawie to nie Pani, ale tylko i wyłącznie spadkodawca (tj. Pani brat) mógłby doliczyć do wskazanego w ww. przepisie okresu, okres nabycia przez jego spadkodawcę (Państwa matkę), po której on sam dziedziczył.

W Pani sytuacji nie ma również zastosowania wskazany przez Panią art. 97 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), w myśl którego:

Spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 1a, 2 i 2a, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

Z regulacji zawartej w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Sposób w jaki spadkodawca liczyłby termin pięcioletni z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji gdyby zbywał swoją nieruchomość nie jest prawem majątkowym podlegającym sukcesji. Potwierdzeniem tego faktu jest wprowadzenie przez ustawodawcę art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten także nie wprowadza sukcesji podatkowej w odniesieniu do sposobu liczenia terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 omawianej ustawy. Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza odrębny preferencyjny sposób ustalenia tego terminu przez spadkobierców i wskazuje wyłącznie na nabycie lub wybudowanie nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, po którym następuje dziedziczenie.

Tym samym, nie można zgodzić się z Pani stanowiskiem, że sprzedaż odziedziczonego udziału w nieruchomości po Pani bracie nie podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem należy wziąć również pod uwagę czas posiadania nieruchomości przez Państwa matkę – spadkodawcę spadkodawcy, co znajduje uzasadnienie w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej.

Podkreślam również, że dla oceny możliwości doliczenia do okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, okresu od nabycia przez spadkodawcę nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. W sytuacji, gdy ustawodawca wskazuje w przedmiotowym przepisie na okres od nabycia przez spadkodawcę, nieuprawnionym jest odwoływanie się do okresu od nabycia przez poprzednich spadkodawców spadkodawcy.

Dlatego też stanowisko Pani w zakresie sprzedaży ½ udziału w lokalu mieszkalnym, odziedziczonym po Pani bracie jest nieprawidłowe. Ww. odpłatne zbycie w 2025 r. ½ udziału w lokalu mieszkalnym, który nabyła Pani w drodze spadku po Pani bracie, stanowi dla Pani źródło przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez spadkodawcę – w dacie śmierci Pani matki. Uzyskany ze sprzedaży dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem, według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że jest Pani zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego w związku ze sprzedażą ½ udziału w lokalu mieszkalnym, odziedziczonym po zmarłym bracie.

Na mocy art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W świetle art. 30 ust. 2 cytowanej ustawy:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Z art. 19 ust. 1 przywołanej ustawy wynika, że:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Art. 22 ust. 6d przytoczonej ustawy stanowi, że:

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Na gruncie art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wedle art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Panią wyroków sądów wskazuję, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Natomiast w zakresie wyroku WSA w Łodzi z 19 listopada 2024 r., sygn. akt I SA/Łd 607/24, na którym opiera Pani argumentację przedstawioną we własnym stanowisku to wyjaśniam, że jest to orzeczenie nieprawomocne. Organ nie aprobuje przedstawionej w tym wyroku wykładni art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Co więcej orzecznictwo w przedmiotowym zakresie jest niejednolite. Dla przykładu podaję wyrok WSA w Szczecinie z 4 września 2024 r., sygn. akt I SA/Sz 289/24 w którym skład orzekający wskazał m.in., że:

Wychodząc z powyższych założeń i odnosząc się do przedstawionej przez organ wykładni spornych przepisów, która zasadnie oparta została na wykładni literalnej, Sąd uznał, że przy interpretacji spornych przepisów istotne jest, żebrak jest podstaw prawnych, aby w odniesieniu do skarżącej stosować inne niż ujęte w przepisie sposoby liczenia okresów nabycia w drodze spadku wpływające na uznanie odpłatnego zbycia za opodatkowane źródło przychodu, gdyż stanowiłoby to wykładnię contra legem, naruszającą zasady określone w art. 84 i art. 217 Konstytucji.

W odniesieniu do stanu faktycznego sprawy, brak było więc przepisów regulujących inne liczenie okresu pięcioletniego, o którym mowa w art. 10 ust. 5 ustawy niż od momentu nabycia przez spadkodawcę występującego bezpośrednio przez skarżącą. Zasady powszechności i równości opodatkowania nie pozwalają na objęcie liczeniem okresów, których przepis ustawowy wprost nie wymienia.

Sąd podkreśla, że istota wykładni polega na ustaleniu (wyjaśnieniu) znaczenia określonego przepisu prawnego, nasuwającego z różnych względów wątpliwości w sferze stosowania prawa. Wykładnia ani niczego nie dodaje, ani niczego nie ujmuje z treści przepisu, a jedynie wyjaśnia jego treść i znaczenie. Celem wykładni nie jest tworzenie nowych norm prawa czy ich modyfikacja, lecz ustalenie treści norm wysłowionych w analizowanych przepisach [tak: postanowienie TK z 26 marca 1996 r., W 12/95, LEX nr 25708]. Nie jest rolą ani organu ani sądu dokonywanie prawotwórczej wykładni prawa, celem wprowadzania instytucji nieprzewidzianych przez ustawodawcę.

Gdyby celem ustawodawcy w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych było umożliwienie podatnikowi zaliczenia do okresy pięcioletniego nabycia w drodze spadku przez wszystkich spadkodawców, a więc liczenie od momentu pierwotnego nabycia nieruchomości, wyraziłby taką intencję wprost w spornej normie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.